¹Elihu parolis plue, kaj diris:

¹Og Elihu tok atter til orde og sa:

²Auxskultu, sagxuloj, miajn vortojn; Kaj vi, kompetentuloj, atentu min.

²Hør mine ord, I vise, og lån mig øre, I forstandige!

³CXar la orelo esploras la parolon, Kiel la palato gustumas la mangxajxon.

³Øret prøver jo ord, likesom ganen smaker mat.

⁴Decidon ni elektu al ni; Ni esploru inter ni, kio estas bona.

⁴La oss velge det som er rett; la oss sammen søke å finne ut hvad der er godt!

⁵CXar Ijob diris:Mi estas prava, Sed Dio forigis mian rajton;

⁵Job har jo sagt: Jeg er rettferdig, og Gud har tatt min rett fra mig;

⁶En mia jugxa afero mi estas refutata; Turmentas min mia sago, kvankam mi estas senkulpa.

⁶tross min rett skal jeg være en løgner; en drepende pil har rammet mig, enda der ingen brøde er hos mig.

⁷Kiu homo estas simila al Ijob, Kiu trinkas mokojn kiel akvon?

⁷Hvem er en mann som Job, han som drikker bespottelse som vann* / {* JBS 15, 16.}

⁸Kaj li estas preta aligxi al malbonaguloj Kaj iri kun malpiuloj;

⁸og gir sig i lag med dem som gjør ondt, og søker omgang med ugudelige menn?

⁹CXar li diras:Homo ne havas utilon, Se li sercxas favoron de Dio.

⁹For han har sagt: En mann har intet gagn av at han holder vennskap med Gud.

¹⁰Tial auxskultu min, ho sagxaj homoj: Dio estas malproksima de malbonagoj, Kaj la Plejpotenculo estas malproksima de maljusteco;

¹⁰Derfor, I forstandige, hør på mig! Det være langt fra Gud å gjøre noget syndig og fra den Allmektige å være urettferdig!

¹¹Sed Li repagas al homo laux liaj agoj, Kaj laux la vojo de cxiu Li renkontas lin.

¹¹Han lønner mennesket efter dets gjerninger og gjengjelder mannen efter hans ferd.

¹²Vere, Dio ne malbonagas, Kaj la Plejpotenculo ne kurbigas la veron.

¹²Ja sannelig, Gud gjør ikke noget syndig, og den Allmektige forvender ikke retten.

¹³Kiu komisiis al Li la teron? Kaj kiu starigis Lin super la tuta mondo?

¹³Hvem har overgitt jorden til hans varetekt, og hvem har overlatt hele jorderike til ham?

¹⁴Se Li pensus nur pri Si, Se Li prenus al Si Sian spiriton kaj spiron,

¹⁴Dersom han bare vilde tenke på sig selv og dra sin Ånd og sin ånde til sig igjen,

¹⁵Tiam pereus absolute cxiu karno, Kaj homo refarigxus polvo.

¹⁵da skulde alt kjød opgi ånden på én gang, og mennesket bli til støv igjen.

¹⁶Se vi havas prudenton, auxskultu cxi tion; Atentu la vocxon de miaj paroloj.

¹⁶Men gi nu akt og hør på dette, lytt nøye til mine ord!

¹⁷CXu povas regi malamanto de justeco? CXu vi povas akuzi la Plejjustulon?

¹⁷Kan vel en som hater retten, være hersker? Eller tør du fordømme den Rettferdige, den Mektige?

¹⁸CXu oni povas diris al regxo:Sentauxgulo; Aux al altranguloj:Malpiulo?

¹⁸Sier vel nogen til en konge: Din niding, eller til en fyrste: Du ugudelige?

¹⁹Sed Li ne atentas la vizagxon de princoj, Kaj ne preferas ricxulon antaux malricxulo; CXar cxiuj estas faritajxo de Liaj manoj.

¹⁹Gud tar jo ikke parti for fyrster og akter ikke en rik høiere enn en fattig? De er jo alle hans henders verk.

²⁰Momente ili mortas, noktomeze ili tumultigxas kaj malaperas; Ne de homa mano estas forigataj la potenculoj.

²⁰I et øieblikk dør de, midt om natten; folket raver og forgår, og den mektige rykkes bort, ikke ved menneskehånd.

²¹CXar Liaj okuloj estas super la vojoj de homo, Kaj cxiujn liajn pasxojn Li vidas.

²¹For hans øine vokter på hver manns veier, og han ser alle hans skritt;

²²Ne ekzistas mallumo nek ombrego, Kie povus sin kasxi malbonaguloj.

²²det finnes intet mørke og ingen dødsskygge hvor de som gjør ondt kan skjule sig;

²³Li ne bezonas multe klopodi kun homo, Ke li iru al Dio por jugxo.

²³Gud har ikke nødig å gi lenge akt på en mann før han må møte for Guds dom.

²⁴Li pereigas la fortulojn sennombre Kaj starigas sur ilia loko aliajn;

²⁴Han knuser de mektige uten å granske deres sak og setter så andre i deres sted.

²⁵CXar Li scias iliajn farojn; Li renversas ilin en la nokto, kaj ili frakasigxas.

²⁵Ja, han kjenner deres gjerninger, og han slår dem ned om natten så de går til grunne.

²⁶Kiel malpiulojn Li frapas ilin sur loko, kie cxiuj vidas;

²⁶Han tukter dem som ugjerningsmenn, på et sted hvor alle kan se det;

²⁷Pro tio, ke ili forturnigxis de Li Kaj ne penis kompreni cxiujn Liajn vojojn,

²⁷for derfor vek de bort fra ham og aktet ikke på nogen av hans veier,

²⁸Sed venigis al Li la kriadon de malricxulo, Kaj Li auxdis la kriadon de mizeruloj.

²⁸forat de skulde la de fattiges skrik komme for ham, forat han skulde høre de undertryktes rop.

²⁹Se Li kvietigas, tiam kiu povas ribeligi? Se Li kasxas Sian vizagxon, tiam kiu povas Lin vidi? Tiel estas egale kun nacio kaj kun aparta homo,

²⁹Lar han være å skride inn, hvem tør da fordømme ham? Skjuler han sitt åsyn, hvem får da se ham? Både med et folk og med et enkelt menneske gjør han jo således,

³⁰Por ke ne regu homo hipokrita, El la pekigantoj de popolo.

³⁰forat et gudløst menneske ikke skal herske, forat det ikke skal være snarer for folket.

³¹Al Dio oni devas diri: Mi fierigxis, mi ne plu faros malbonon;

³¹For har vel et slikt menneske nogensinne sagt til Gud: Jeg har vært overmodig, jeg vil herefter ikke gjøre det som ondt er;

³²Kion mi ne vidas, pri tio instruu min; Se mi faris maljustajxon, mi ne plu faros.

³²det jeg ikke ser, det må du lære mig; har jeg gjort urett, så vil jeg ikke gjøre det mere?

³³CXu konforme al via opinio Li devas repagi? Al vi ja ne placxis. Vi elektu, ne mi; Kaj kion vi scias, tion diru.

³³Skulde han vel gjengjelde efter ditt tykke? Du har jo klandret ham*. Så må du velge og ikke jeg, og hvad du vet, får du si. / {* nemlig for hans gjengjeldelse.}

³⁴Sagxaj homoj diros al mi, Kaj prudenta homo, kiu min auxskultas:

³⁴Forstandige menn vil si til mig, ja hver vismann som hører på mig:

³⁵Ijob parolas malsagxe, Kaj liaj vortoj estas malprudentaj.

³⁵Job taler uten skjønnsomhet, og hans ord er ikke forstandige.

³⁶Ho, se Ijob estus elprovita gxis la fino, Pro tio, ke li aligxas al homoj pekaj;

³⁶Gid Job måtte bli prøvd uavlatelig, fordi han har svart på onde menneskers vis!

³⁷CXar al sia peko li aldonas blasfemon; Inter ni li mokas, kaj multe parolas kontraux Dio.

³⁷For til sin synd legger han brøde; her iblandt oss klapper han i hendene* og bruker mange ord om Gud. / {* d.e. han håner; JBS 27, 23.}