¹Kaj plue parolis Elihu, kaj diris:

¹Og Elihu blev ved og sa:

²Atendu ankoraux iom; mi montros al vi, CXar mi havas ankoraux kion paroli pro Dio.

²Vent litt på mig, så jeg kan få sagt dig min mening! For ennu er der noget å si til forsvar for Gud.

³Mi prenos mian scion de malproksime, Kaj mi montros, ke mia Kreinto estas prava.

³Jeg vil hente min kunnskap langt borte fra, og jeg vil vise at min skaper har rett.

⁴CXar vere miaj vortoj ne estas mensogaj; Homo sincera estas antaux vi.

⁴For sannelig, mine ord er ikke falske; en mann med fullkommen kunnskap har du for dig.

⁵Vidu, Dio estas potenca, kaj tamen Li neniun malsxatas; Li estas potenca per la forto de la koro.

⁵Se, Gud er sterk, men han akter ikke nogen ringe; han er sterk i forstandens kraft.

⁶Al malpiulo Li ne permesas vivi, Kaj al mizeruloj Li donas justecon.

⁶Han lar ikke en ugudelig leve, og de undertrykte hjelper han til deres rett.

⁷Li ne forturnas de virtuloj Siajn okulojn, Sed kun regxoj sur trono Li sidigas ilin por cxiam, Por ke ili estu altaj.

⁷Han tar ikke sine øine fra de rettferdige, og hos konger på tronen lar han dem sitte all deres tid høit hedret.

⁸Kaj se ili estas ligitaj per cxenoj, Malliberigitaj mizere per sxnuroj,

⁸Og om de blir bundet med lenker og fanget i ulykkens snarer,

⁹Tiam Li montras al ili iliajn farojn kaj kulpojn, Kiel grandaj ili estas.

⁹så vil han dermed foreholde dem deres gjerninger, deres synder, at de viste sig gjenstridige,

¹⁰Li malfermas ilian orelon por la moralinstruo, Kaj diras, ke ili deturnu sin de malbonagoj.

¹⁰og åpne deres øre for advarselen og formane dem til å vende om fra det onde.

¹¹Se ili obeas kaj servas al Li, Tiam ili finas siajn tagojn en bono Kaj siajn jarojn en stato agrabla;

¹¹Om de da hører og tjener ham, så får de leve sine dager i lykke og sine år i herlighet og glede.

¹²Sed se ili ne obeas, Tiam ili pereas per glavo Kaj mortas en malprudento.

¹²Hører de ikke, da skal de gjennembores av spydet og omkomme i sin uforstand.

¹³La hipokrituloj portas en si koleron; Ili ne vokas, kiam Li ilin ligis;

¹³Men mennesker med gudløst sinn huser vrede; de roper ikke til Gud når han legger dem i bånd*. / {* JBS 36, 8.}

¹⁴Ilia animo mortas en juneco, Kaj ilia vivo pereas inter la malcxastuloj.

¹⁴De dør i ungdommen, og deres liv ender som tempel-bolernes*. / {* 1KG 14, 24.}

¹⁵Li savas la suferanton en lia mizero, Kaj per la sufero Li malfermas ilian orelon.

¹⁵Han frelser de ulykkelige ved deres ulykke og åpner deres øre ved trengselen.

¹⁶Ankaux vin Li elkondukus el la suferoj En spacon vastan, kie ne ekzistas premateco; Kaj vi havus pacon cxe via tablo, plena de grasajxoj.

¹⁶Også dig lokker han ut av trengselens svelg til en åpen plass hvor det ikke er trangt; og ditt bord skal være fullt av fete retter.

¹⁷Sed vi farigxis plena de kulpoj de malvirtulo; Kulpo kaj jugxo tenas sin kune.

¹⁷Men er du full av den ugudeliges brøde, så skal brøde og dom følges at.

¹⁸Via kolero ne forlogu vin al mokado, Kaj grandeco de elacxeto ne deklinu vin.

¹⁸La bare ikke vrede lokke dig til spott, og la ikke den store bot* lokke dig på avvei! / {* d.e. den store trengsel Gud har pålagt dig for dine synders skyld.}

¹⁹CXu Li atentos vian ricxecon? Ne, nek oron, nek forton aux potencon.

¹⁹Kan vel ditt skrik fri dig ut av trengsel, og kan vel alt ditt strev og slit utrette det?

²⁰Ne strebu al tiu nokto, Kiu forigas popolojn de ilia loko.

²⁰Stund ikke efter natten, den natt da hele folkeslag blåses bort fra sitt sted!

²¹Gardu vin, ne klinigxu al malpieco; CXar tion vi komencis pro la mizero.

²¹Vokt dig, vend dig ikke til synd! For det har du mere lyst til enn til å lide.

²²Vidu, Dio estas alta en Sia forto. Kiu estas tia instruanto, kiel Li?

²²Se, Gud er ophøiet i sin kraft; hvem er en læremester som han?

²³Kiu povas preskribi al Li vojon? Kaj kiu povas diri:Vi agis maljuste?

²³Hvem har foreskrevet ham hans vei, og hvem kan si: Du gjorde urett?

²⁴Memoru, ke vi honoru Liajn farojn, Pri kiuj kantas la homoj.

²⁴Kom i hu at du ophøier hans gjerning, den som menneskene har sunget om!

²⁵CXiuj homoj ilin vidas; Homo rigardas ilin de malproksime.

²⁵All verden ser på den med lyst; menneskene skuer den langt borte fra.

²⁶Vidu, Dio estas granda kaj nekonata; La nombro de Liaj jaroj estas neesplorebla.

²⁶Se, Gud er stor, og vi forstår ham ikke; hans års tall er uutgrundelig;

²⁷Kiam Li malgrandigas la gutojn de akvo, Ili versxigxas pluve el la nebulo;

²⁷han drar vanndråper op til sig, og av tåken siler regnet ned;

²⁸Versxigxas la nuboj Kaj gutas sur multe da homoj.

²⁸fra skyene strømmer det og drypper ned over mange mennesker.

²⁹Kaj kiam Li intencas etendi la nubojn Kiel tapisxojn de Sia tendo,

²⁹Kan også nogen forstå hvorledes skyene breder sig ut, hvorledes det braker fra hans telt*? / {* d.e. skyene.}

³⁰Tiam Li etendas sur ilin Sian lumon Kaj kovras la radikojn de la maro.

³⁰Se, han breder ut sitt lys omkring sig og dekker det med havets røtter.* / {* d.e. skyer som stiger op av havets dyp.}

³¹CXar per ili Li jugxas la popolojn Kaj donas ankaux mangxajxon abunde.

³¹For således straffer han folkeslag, men gir også føde i overflod.

³²Per la manoj Li kovras la lumon Kaj ordonas al gxi aperi denove.

³²Han dekker sine hender med lys og byder det å fare ut mot fienden.

³³Antauxdiras pri gxi gxia bruo, Kaj ecx la brutaroj, kiam gxi alproksimigxas.

³³Hans tordenbrak bærer bud om ham; endog feet varsler når han rykker frem.