¹Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

¹En sang ved festreisene. Jeg løfter mine øine op til fjellene; hvor skal min hjelp komme fra?

²Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la cxielon kaj la teron.

²Min hjelp kommer fra Herren, himmelens og jordens skaper.

³Li ne lasos vian piedon falpusxigxi; Via gardanto ne dormetas.

³Han skal ingenlunde la din fot vakle, din vokter skal ingenlunde slumre.

⁴Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

⁴Se, han slumrer ikke og sover ikke, Israels vokter.

⁵La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro cxe via dekstra mano.

⁵Herren er din vokter, Herren er din skygge ved din høire hånd.

⁶En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

⁶Solen skal ikke stikke dig om dagen, ei heller månen om natten.

⁷La Eternulo vin gardos de cxia malbono, Li gardos vian animon.

⁷Herren skal bevare dig fra alt ondt, han skal bevare din sjel.

⁸La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.

⁸Herren skal bevare din utgang og din inngang fra nu av og inntil evig tid.