¹De David. Ne incitigxu pro la malvirtuloj; Ne enviu tiujn, kiuj agas maljuste.

¹Av David. La ikke din vrede optendes over de onde, bli ikke harm over dem som gjør urett!

²CXar simile al herbo ili rapide dehakigxas, Kaj kiel verda vegetajxo ili forvelkas.

²For som gresset blir de hastig avskåret, og som grønne urter visner de bort.

³Fidu la Eternulon kaj faru bonon; Logxu sur la tero kaj konservu honestecon.

³Sett din lit til Herren og gjør godt, bo i landet og legg vinn på trofasthet!

⁴Sercxu plezuron cxe la Eternulo, Kaj Li plenumos la dezirojn de via koro.

⁴Og gled dig i Herren! Så skal han gi dig hvad ditt hjerte attrår.

⁵Transdonu al la Eternulo vian vojon kaj fidu Lin, Kaj Li faros.

⁵Sett din vei i Herrens hånd og stol på ham! Han skal gjøre det;

⁶Kaj Li aperigos vian pravecon kiel lumon, Kaj vian justecon kiel tagmezon.

⁶han skal la din rettferdighet gå frem som lyset og din rett som middagens lys.

⁷Silentu antaux la Eternulo kaj esperu al Li; Ne incitigxu, kiam sukcesas homo, Kiu plenumas malbonajn intencojn.

⁷Vær stille for Herren og vent på ham! La ikke din vrede optendes over den som har lykke på sin vei, over den mann som uttenker onde råd.

⁸Detenu vin de kolero kaj forlasu furiozon; Ne incitigxu, ke vi ne faru malbonon.

⁸Lat av fra vrede og la harme fare, la ikke din vrede optendes! Det fører bare til det som ondt er.

⁹CXar malbonfarantoj ekstermigxos, Kaj la esperantaj al la Eternulo heredos la teron.

⁹For de onde skal utryddes, men de som bier efter Herren, skal arve landet.

¹⁰Ankoraux malmulte da tempo pasos, kaj la malpiulo jam ne ekzistos; Vi rigardos lian lokon, kaj li ne estos.

¹⁰Og om en liten stund, så er den ugudelige ikke mere, og akter du på hans sted, så er han borte.

¹¹Kaj la humiluloj heredos la teron Kaj gxuos grandan pacon.

¹¹Men de saktmodige skal arve landet og glede sig ved megen fred.

¹²Malvirtulo malbonintencas kontraux virtulo Kaj frapas kontraux li per siaj dentoj.

¹²Den ugudelige optenker ondt imot den rettferdige og skjærer tenner imot ham.

¹³Sed mia Sinjoro ridas pri li; CXar Li vidas, ke venas lia tago.

¹³Herren ler av ham; for han ser at hans dag kommer.

¹⁴Glavon nudigas la malvirtuloj kaj strecxas sian pafarkon, Por faligi mizerulon kaj malricxulon kaj bucxi virtulon.

¹⁴De ugudelige drar sverdet og spenner sin bue for å felle den elendige og fattige og slå dem ihjel som vandrer opriktig.

¹⁵Ilia glavo trafos en ilian koron, Kaj iliaj pafarkoj rompigxos.

¹⁵Deres sverd skal komme i deres eget hjerte, og deres buer skal sønderbrytes.

¹⁶Pli bona estas la malmulto, kiun havas virtulo, Ol la granda havo de multaj malpiuloj.

¹⁶Bedre er det lille som den rettferdige har, enn mange ugudeliges rikdom.

¹⁷CXar la brakoj de malpiuloj rompigxas; Sed la virtulojn la Eternulo subtenas.

¹⁷For de ugudeliges armer skal sønderbrytes, men Herren støtter de rettferdige.

¹⁸La Eternulo scias la tagojn de la virtuloj; Kaj ilia havo restos eterne.

¹⁸Herren kjenner de ulasteliges dager, og deres arv skal bli til evig tid.

¹⁹Ili ne estos hontigitaj en tempo malbona, Kaj en tagoj de malsato ili estos sataj.

¹⁹De skal ikke bli til skamme i den onde tid, og i hungerens dager skal de mettes.

²⁰CXar la malvirtuloj pereos, Kaj la malamikoj de la Eternulo malaperos kiel beleco de la herbejoj, Ili malaperos kiel fumo.

²⁰For de ugudelige skal gå til grunne og Herrens fiender som engenes blomsterskrud; de skal forsvinne, som røk skal de forsvinne.

²¹Malpiulo prunteprenas kaj ne pagas; Sed piulo korfavoras kaj donas.

²¹Den ugudelige låner og betaler ikke, men den rettferdige forbarmer sig og gir.

²²CXar Liaj benitoj heredos la teron, Kaj Liaj malbenitoj ekstermigxos.

²²For de han* velsigner, skal arve landet, men de han forbanner, skal utryddes. / {* Gud.}

²³De la Eternulo fortikigxas la pasxoj de virta homo, Kaj lia vojo placxas al Li.

²³Herren gjør en manns gang fast, og han har velbehag i hans vei.

²⁴Falante, li ne estos forjxetita; CXar la Eternulo subtenos lian manon.

²⁴Når han snubler, faller han ikke til jorden; for Herren støtter hans hånd.

²⁵Mi estis juna kaj mi maljunigxis, Kaj mi ne vidis virtulon forlasita, Nek liajn infanojn petantaj panon.

²⁵Jeg har vært ung og er blitt gammel, men ikke har jeg sett den rettferdige forlatt eller hans avkom søke efter brød.

²⁶CXiutage li korfavoras kaj pruntedonas, Kaj liaj infanoj estos benitaj.

²⁶Den hele dag forbarmer han sig og låner ut, og hans avkom blir velsignet.

²⁷Forturnigxu de malbono kaj faru bonon, Kaj vi vivos eterne.

²⁷Vik fra ondt og gjør godt! Så skal du bli boende* til evig tid. / {* SLM 37, 3.}

²⁸CXar la Eternulo amas justecon, Kaj ne forlasas Siajn fidelulojn; CXiam ili estos gardataj; Sed la semo de la malpiuloj estos ekstermita.

²⁸For Herren elsker rett og forlater ikke sine fromme; til evig tid blir de bevart. Men de ugudeliges avkom utryddes.

²⁹La virtuloj heredos la teron Kaj logxos sur gxi eterne.

²⁹De rettferdige skal arve landet og bo i det evindelig.

³⁰La busxo de virtulo parolas sagxon, Kaj lia lango diras justecon.

³⁰Den rettferdiges munn taler visdom, og hans tunge sier hvad rett er.

³¹La ordonoj de lia Dio estas en lia koro; Liaj pasxoj ne sxanceligxas.

³¹Hans Guds lov er i hans hjerte, hans trin vakler ikke.

³²Malvirtulo subrigardas virtulon Kaj celas mortigi lin.

³²Den ugudelige lurer på den rettferdige og søker å drepe ham;

³³Sed la Eternulo ne lasos lin en liaj manoj, Kaj ne kondamnos lin, kiam li estos jugxata.

³³Herren overlater ham ikke i hans hånd, og fordømmer ham ikke når han blir dømt.

³⁴Esperu al la Eternulo kaj tenu vin je Lia vojo, Kaj Li altigos vin, ke vi heredu la teron; Vi vidos la ekstermon de la malvirtuloj.

³⁴Bi på Herren og ta vare på hans vei! Så skal han ophøie dig til å arve landet; du skal se på at de ugudelige utryddes.

³⁵Mi vidis malpiulon, kiu estis spitema, Kaj tenis sin largxe, kiel sukplena multebrancxa arbo;

³⁵Jeg så en ugudelig som var veldig og utbredte sig som et grønt tre som ikke er flyttet;

³⁶Sed apenaux mi preterpasis, li jam ne ekzistis; Mi sercxis lin, kaj li jam ne estis trovebla.

³⁶men han forsvant, og se, han var ikke mere, og jeg søkte efter ham, men han fantes ikke.

³⁷Konservu senkulpecon kaj celu veron, CXar estontecon havas homo pacema;

³⁷Akt på den ulastelige og se på den opriktige! for fredens mann har en fremtid;

³⁸Sed la krimuloj cxiuj estos ekstermitaj; La estonteco de la malpiuloj pereos.

³⁸men overtrederne skal tilintetgjøres alle sammen, de ugudeliges fremtid skal avskjæres.

³⁹La virtuloj havas helpon de la Eternulo; Li estas ilia forto en tempo de mizero.

³⁹Og de rettferdiges frelse kommer fra Herren, deres sterke vern i nødens tid.

⁴⁰Kaj la Eternulo ilin helpos kaj savos; Li savos ilin de malbonuloj kaj helpos ilin, CXar ili fidas Lin.

⁴⁰Og Herren hjelper dem og utfrir dem, han utfrir dem fra de ugudelige og frelser dem, fordi de har tatt sin tilflukt til ham.