1Instruo de Asaf. Kial, ho Dio, Vi forpusxis nin por cxiam? Kial fumas Via kolero kontraux la sxafoj de Via pasxtejo?
1En læresalme av Asaf. Hvorfor, Gud, har du forkastet oss for evig tid? Hvorfor ryker din vrede mot den hjord du før?
2Rememoru Vian komunumon, kiun Vi acxetis en la tempo antikva, La genton de Via heredo, kiun Vi liberigis, CXi tiun monton Cion, sur kiu Vi logxigxis.
2Kom i hu din menighet, som du vant din i fordums tid, som du gjenløste til å være din arvs stamme, Sions berg, hvor du tok bolig!
3Direktu Viajn pasxojn al la eternaj ruinoj, Al cxio, kion detruis malamiko en la sanktejo.
3Opløft dine trin til de evige grushoper! Alt har fienden fordervet i helligdommen.
4Krias Viaj malamikoj en Via domo, Metis tie siajn signojn.
4Dine motstandere har brølt midt i ditt forsamlingshus; de har satt sine egne tegn op til tegn.
5Oni vidas, kiel ili levas la hakilojn Kontraux la lignajn plektajxojn.
5Det var et syn som når økser løftes i tykke skogen.
6Kaj nun cxiujn gxiajn skulptajxojn Ili dishakas per hakilo kaj marteloj.
6Og nu, alt det som fantes av billedverk, det slo de sønder med øks og hammer.
7Ili bruligis per fajro Vian sanktejon, Malhonore alterigis la logxejon de Via nomo.
7De har satt ild på din helligdom; like til grunnen har de vanhelliget ditt navns bolig.
8Ili diris en sia koro:Ni ruinigos ilin tute; Ili forbruligis cxiujn domojn de Dio en la lando.
8De har sagt i sitt hjerte: Vi vil ødelegge dem alle tilsammen! De har opbrent alle Guds forsamlingshus i landet.
9Niajn signojn ni ne vidis; Jam ne ekzistas profeto, Kaj neniu cxe ni scias, kiel longe tio dauxros.
9Våre egne tegn ser vi ikke; det er ikke nogen profet mere, ikke nogen hos oss som vet hvor lenge det skal vare.
10Kiel longe, ho Dio, mokos la premanto? CXu eterne la malamiko insultos Vian nomon?
10Hvor lenge, Gud, skal motstanderen håne, fienden forakte ditt navn evindelig?
11Kial Vi retenas Vian brakon kaj Vian dekstran manon? Ekstermu ilin el Via basko.
11Hvorfor drar du din hånd, din høire hånd tilbake? Ta den ut av din barm og ødelegg!
12Dio estas ja mia Regxo de antikve, Li faras savon sur la tero.
12Gud er dog min konge fra fordums tid, han som skaper frelse på den vide jord.
13Vi dissxiris per Via forto la maron, Vi rompis la kapojn de balenoj en la akvo;
13Du er den som skilte havet med din styrke, knuste dragenes hoder på vannene.
14Vi disbatis la kapojn de la levjatano, Vi donis gxin por mangxo al la bestoj de la dezerto;
14Du sønderslo Leviatans* hoder, du gav den til føde for ørkenens folk. / {* d.e. et stort sjødyr.}
15Vi elfendis fonton kaj torenton, Vi elsekigis potencajn riverojn.
15Du lot kilde og bekk bryte frem, du uttørket evige strømmer.
16Al Vi apartenas la tago, kaj al Vi apartenas la nokto; Vi arangxis lumon kaj sunon;
16Dig hører dagen til, dig også natten; du har skapt himmellysene og solen.
17Vi difinis cxiujn limojn de la tero; La someron kaj la vintron Vi arangxis.
17Du har fastsatt alle jordens grenser; sommer og vinter - du har dannet dem.
18Rememoru tion, ke malamiko insultas la Eternulon Kaj popolo malsagxa malhonoras Vian nomon.
18Kom dette i hu: Fienden har hånet Herren, og et dårlig folk har foraktet ditt navn!
19Ne fordonu al sovagxa besto la animon de Via turto; La anaron de Viaj mizeruloj ne forgesu por cxiam.
19Overgi ikke din turteldue til den mordlystne skare, glem ikke dine elendiges skare evindelig!
20Rememoru la interligon, CXar cxiuj mallumaj lokoj de la tero estas plenaj de rabejoj.
20Se til pakten! For landets mørke steder er fulle av volds boliger.
21La suferanto ne reiru hontigita; Malricxulo kaj mizerulo gloru Vian nomon.
21La ikke den undertrykte vende tilbake med skam, la den elendige og fattige love ditt navn!
22Levigxu, ho Dio, defendu Vian aferon; Rememoru la malhonoron, kiun malsagxulo faras al Vi cxiutage.
22Reis dig, Gud, før din sak, kom i hu at du blir hånet av dåren hele dagen!
23Ne forgesu la krion de Viaj malamikoj; La bruo de tiuj, kiuj levigxis kontraux Vi, konstante kreskas.
23Glem ikke dine fienders røst, dine motstanderes bulder, som stiger op all tid!