1Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
1Huan Jobin a gentehna thu a gen nawna, hichiin a chi a:
2Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antauxaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
2Aw nidanglai khate banga om hileng, Pathianin a honveh lai nite bangin;
3Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
3Ka lu tunga a khawnvak a tana, amah vakna a khomiala ka vak lai;
4Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la sxirmado de Dio estis super mia tendo;
4Ka hoihlai nitea ka om banga, ka puanin tunga a Pathian thuguk a om laiin;
5Kiam la Plejpotenculo estis ankoraux kun mi, Kaj cxirkaux mi estis miaj infanoj;
5Ka kianga Thilbangkimhihthei a om laia, ka kima ka tate a om lai un;
6Kiam miaj pasxoj lavigxadis en butero, Kaj la roko versxadis al mi fluojn da oleo!
6Ka kalsuante bawngnawia sawp a hiha, suangpiin sathau luipite a honbut khiaklaiin:
7Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj arangxis al mi sidon sur la placo,
7Khopia kongpi juana ka pai laiin, kongzinga ka tutna ka bawl laiin,
8Vidis min junuloj kaj kasxis sin, Kaj maljunuloj levigxis kaj staris;
8Tangvalten a honmu ua, huan a bu ua: huan upate a thou ua a ding uh:
9Eminentuloj cxesis paroli Kaj metis la manon sur sian busxon;
9Lalte houlim a kidek ua, huan a kam uah a khut uh a koih uh:
10La vocxo de altranguloj sin kasxis, Kaj ilia lango algluigxis al ilia palato.
10Miliante aw a daia, huan a lei uh a kam dangtawng uah a belh hi.
11Kiam orelo auxdis, gxi nomis min felicxa; Kiam okulo vidis, gxi gloris min;
11Bilin a honjak laiin, hampha a honchia; huan mitin a honmuh laiin, pom a honchia;
12CXar mi savadis kriantan malricxulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
12A kap mi genthei, amah panpih ding kuamah neilou, pa bei leng ka suahtaksak jiakin.
13Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis gxojigata de mi.
13Mangthang dinga mansa vualjawlna ka tungah a hongtunga: huan meithai lungtang kipah jiaka lasa dingin ka omsaka.
14Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
14Diktatna ka silha, huan a hontuam hi: ka dikna puannak thupi bang leh suangmantam bang ahi.
15Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
15Mittaw adingin mitte ka hi a, khebai adingin khete ka hi.
16Mi estis patro por la malricxuloj, Kaj jugxan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
16Tasam adingin pa ka hia: huan ka theihlouh thubul ka zong khia hi.
17Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elsxiradis la kaptitajxon.
17Diktatlou mi haijek ka hihtana, huan aha akipan a samat ka khahsak.
18Kaj mi pensis:En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
18Huan ken, Ka bu ah ka si dinga, piaunel bangin ka nite ka pungsak ding, ka chi a:
19Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj brancxoj.
19Ka zungte tuite phain a dalh jaka, huan ka hiangah jankhuain daitui a kai:
20Mia gloro estas cxiam nova, Kaj mia pafarko cxiam refortigxas en mia mano.
20Kei ah ka thupina a thak gige a, huan ka khut ah ka thalpeu a thak gige.
21Oni auxskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
21Miten a honngai ua, a ngak ua, ka thuhilh adingin a dai dide uh.
22Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
22Ka thute zohin a pau nawn kei uh; huan ka thugen a tunguah a takkhia.
23Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian busxon, kiel por malfrua pluvo.
23Huan vuah ngak bangin a honngak ua; huan vuah nanungte ading bangin lianpiin a kamka uh.
24Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizagxo ne falis.
24Kimuanna a neih louh chiangun a tunguah ka nuihmai a; huan ka mel tang a paikhe kei uh.A lampi ding uh ka telsaka, hausa bangin ka tua; sepaihpawl laka kumpipa bangin ka lenga, sunmite lungmuanmi bangin.
25Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la cxefa loko; Mi logxis kiel regxo inter tacxmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.
25A lampi ding uh ka telsaka, hausa bangin ka tua; sepaihpawl laka kumpipa bangin ka lenga, sunmite lungmuanmi bangin.