1Kanto de suprenirado. De David. Mi ekgxojis, kiam oni diris al mi: Ni iru en la domon de la Eternulo.
1Toupa in ah hoh ni, ka kianga a chih lai un ka kipaka.
2Niaj piedoj staris en viaj pordegoj, Ho Jerusalem,
2Jerusalem aw, na kulh kongkhak sungah ka khete uh a dinga hi.
3Vi Jerusalem, konstruita kiel urbo, En kiu cxio kunigxis.
3Jerusalem, khopi banga lam kiptaka gawmkhawm:
4Tien supreniris la triboj, la triboj de la Eternulo, Laux la moro de Izrael, Por glori la nomon de la Eternulo.
4Toupa min phat dingin huaiah namte a paitou jel ua, Toupa namte tuh, Israelte kianga thutheihsakna dingin.
5CXar tie staris tronoj de jugxo, Tronoj de la domo de David.
5Huaiah lah vaihawmna dingin laltutphahte tun ahi ngala, David inkuanpihte laltutphahte.
6Deziru pacon al Jerusalem; Bonan staton havu viaj amantoj.
6Jerusalem khamuanna dingin ngetsak un: nang hondeihte a navak uhi.
7Paco estu inter viaj muroj, Bonstato en viaj palacoj.
7Na kulh sungte ah khamuanna om henla, na inpi ahte khawng navakna om hen.
8Pro miaj fratoj kaj amikoj mi do diru: Paco estu al vi.
8Ka uanute leh ka lawmte jiakin na sungah khamuanna om hen, ka chi ding.Toupa I Pathian ni jiakin na hoihna ding ka zong ding.
9Pro la domo de la Eternulo, nia Dio, Mi deziras al vi bonon.
9Toupa I Pathian ni jiakin na hoihna ding ka zong ding.