¹Ankaux cxi tio estas sentencoj de Salomono, kiujn kolektis la viroj de HXizkija, regxo de Judujo.

¹TAMBIÉN estos son proverbios de Salomón, los cuales copiaron los varones de Ezechîas, rey de Judá.

²Honoro de Dio estas kasxi aferon; Sed honoro de regxoj estas esplori aferon.

²Gloria de Dios es encubrir la palabra; Mas honra del rey es escudriñar la palabra.

³La cxielo estas alta, la tero estas profunda, Kaj la koro de regxoj estas neesplorebla.

³Para la altura de los cielos, y para la profundidad de la tierra, Y para el corazón de los reyes, no hay investigación.

⁴Forigu de argxento la almiksajxon, Kaj la puriganto ricevos vazon.

⁴Quita las escorias de la plata, Y saldrá vaso al fundidor.

⁵Forigu malvirtulon de la regxo, Kaj lia trono fortikigxos en justeco.

⁵Aparta al impío de la presencia del rey, Y su trono se afirmará en justicia.

⁶Ne montru vin granda antaux la regxo, Kaj sur la loko de eminentuloj ne starigxu;

⁶No te alabes delante del rey, Ni estés en el lugar de los grandes:

⁷CXar pli bone estas, se oni diros al vi:Levigxu cxi tien, Ol se oni malaltigos vin antaux eminentulo, Kiun vidis viaj okuloj.

⁷Porque mejor es que se te diga, Sube acá, Que no que seas humillado delante del príncipe Que miraron tus ojos.

⁸Ne komencu tuj disputi; CXar kion vi faros poste, kiam via proksimulo vin hontigos?

⁸No salgas á pleito presto, No sea que no sepas qué hacer al fin, Después que tu prójimo te haya dejado confuso.

⁹Faru disputon kun via proksimulo mem, Sed sekreton de aliulo ne malkasxu;

⁹Trata tu causa con tu compañero Y no descubras el secreto á otro.

¹⁰CXar alie auxdanto vin riprocxos, Kaj vian babilon vi jam ne povos repreni.

¹⁰No sea que te deshonre el que lo oyere, Y tu infamia no pueda repararse.

¹¹Vorto dirita en gxusta tempo Estas kiel oraj pomoj sur retajxo argxenta.

¹¹Manzana de oro con figuras de plata Es la palabra dicha como conviene.

¹²Kiel ora orelringo kaj multekosta kolringo, Tiel estas sagxa admonanto por auxskultanta orelo.

¹²Como zarcillo de oro y joyel de oro fino, Es el que reprende al sabio que tiene oído dócil.

¹³Kiel malvarmo de negxo en la tempo de rikolto, Tiel estas fidela sendito por siaj sendintoj: Li revigligas la animon de sia sinjoro.

¹³Como frío de nieve en tiempo de la siega, Así es el mensajero fiel á los que lo envían: Pues al alma de su señor da refrigerio.

¹⁴Kiel nuboj kaj vento sen pluvo, Tiel estas homo, kiu fanfaronas per dono, kiun li ne faras.

¹⁴Como nubes y vientos sin lluvia, Así es el hombre que se jacta de vana liberalidad.

¹⁵Per pacienco oni altiras al si potenculon, Kaj mola parolo rompas oston.

¹⁵Con larga paciencia se aplaca el príncipe; Y la lengua blanda quebranta los huesos.

¹⁶Kiam vi trovis mielon, mangxu, kiom vi bezonas, Por ke vi ne farigxu tro sata kaj ne elvomu gxin.

¹⁶¿Hallaste la miel? come lo que te basta; No sea que te hartes de ella, y la vomites.

¹⁷Detenu vian piedon de la domo de via proksimulo; CXar alie vi tedus lin kaj li vin malamus.

¹⁷Detén tu pie de la casa de tu vecino, Porque harto de ti no te aborrezca.

¹⁸Kiel martelo kaj glavo kaj akra sago Estas tiu homo, kiu parolas pri sia proksimulo malveran ateston.

¹⁸Martillo y cuchillo y saeta aguda, Es el hombre que habla contra su prójimo falso testimonio.

¹⁹Kiel putra dento kaj malforta piedo Estas nefidinda espero en tago de mizero.

¹⁹Diente quebrado y pie resbalador, Es la confianza en el prevaricador en tiempo de angustia.

²⁰Kiel demeto de vesto en tempo de malvarmo, kiel vinagro sur natro, Tiel estas kantado de kantoj al koro suferanta.

²⁰El que canta canciones al corazón afligido, Es como el que quita la ropa en tiempo de frío, ó el que sobre el jabón echa vinagre.

²¹Se via malamanto estas malsata, mangxigu al li panon; Kaj se li estas soifa, trinkigu al li akvon;

²¹Si el que te aborrece tuviere hambre, dale de comer pan; Y si tuviere sed, dale de beber agua:

²²CXar fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo, Kaj la Eternulo vin rekompencos.

²²Porque ascuas allegas sobre su cabeza, Y Jehová te lo pagará.

²³Norda vento kauxzas pluvon, Kaj cxagrenita vizagxo kasxatan parolon.

²³El viento del norte ahuyenta la lluvia, Y el rostro airado la lengua detractora.

²⁴Pli bone estas logxi sur angulo de tegmento, Ol kun malpacema edzino en komuna domo.

²⁴Mejor es estar en un rincón de casa, Que con la mujer rencillosa en espaciosa casa.

²⁵Kiel malvarma akvo por suferanto de soifo, Tiel estas bona sciigo el lando malproksima.

²⁵Como el agua fría al alma sedienta, Así son las buenas nuevas de lejanas tierras.

²⁶Virtulo, kiu falas antaux malvirtulo, Estas malklara fonto kaj malbonigita puto.

²⁶Como fuente turbia y manantial corrompido, Es el justo que cae delante del impío.

²⁷Ne bone estas mangxi tro multe da mielo; Kaj ne glore estas sercxi sian gloron.

²⁷Comer mucha miel no es bueno: Ni el buscar la propia gloria es gloria.

²⁸Homo, kiu ne povas regi sian spiriton, Estas urbo detruita, kiu ne havas muron.

²⁸Como ciudad derribada y sin muro, Es el hombre cuyo espíritu no tiene rienda.