1Kanto de suprenirado. Al Vi mi levas miajn okulojn, Ho Vi, kiu sidas en la cxielo!
1 Zijiyaŋ dooni no. Ya beeney ra gorokwa, nin no ay go ga guna.
2Jen kiel la okuloj de sklavoj estas direktitaj al la mano de iliaj sinjoroj, Kiel la okuloj de sklavino al la mano de sxia sinjorino, Tiel niaj okuloj estas direktitaj al la Eternulo, nia Dio, GXis Li korfavoros nin.
2 A go, sanda mate kaŋ cine bannyayaŋ moy go ngey koyo kambe do haray, Wala sanda koŋŋa kaŋ a moy go nga fu-nya kambe do haray, Yaadin cine no iri moy go Rabbi iri Irikoyo do haray, Hal a ma gomni te iri se.
3Korfavoru nin, ho Eternulo, korfavoru nin; CXar ni suferis suficxe da malestimo.
3 Ya Rabbi, ma gomni goy te iri se. Ma gomni goy te iri se zama iri kungu nda donda-caray gumo.
4Tute plenigxis nia animo De la insultado de arogantuloj, De la malhonorado de fieruloj.
4 Iri laami bu gumo da arzakantey hahaarayaŋey, Da boŋbeeraykoyey donda-cara mo.