Esperanto

Turkish

Job

10

1Tedis al mia animo mia vivo; Mi fordonos min al mia plendado; Mi parolos en la malgxojeco de mia animo.
1‹‹Yaşamımdan usandım,Özgürce yakınacak,İçimdeki acıyla konuşacağım.
2Mi diros al Dio:Ne kondamnu min, Sciigu al mi, pro kio Vi malpacas kontraux mi.
2Tanrıya: Beni suçlama diyeceğim,Ama söyle, niçin benimle çekişiyorsun.
3CXu Vi trovas tion bona, ke Vi turmentas, Ke Vi forpusxas la laboritajxon de Viaj manoj, Sendas brilon sur la entreprenon de malpiuloj?
3Hoşuna mı gidiyor gaddarlık etmek,Kendi ellerinin emeğini reddedipKötülerin tasarılarını onaylamak?
4CXu Vi havas okulojn karnajn, Kaj cxu Vi rigardas, kiel homo rigardas?
4Sende insan gözü mü var?İnsanın gördüğü gibi mi görüyorsun?
5CXu Viaj tagoj estas kiel la tagoj de homo, Aux cxu Viaj jaroj estas kiel la vivtempo de homo,
5Günlerin ölümlü birinin günleri gibi,Yılların insanın yılları gibi mi ki,
6Ke Vi sercxas mian kulpon Kaj penas trovi mian pekon,
6Suçumu arıyor,Günahımı araştırıyorsun?
7Kvankam Vi scias, ke mi ne estas malbonagulo, Sed el Via mano neniu povas savi?
7Kötü olmadığımı,Senin elinden beni kimsenin kurtaramayacağını biliyorsun.
8Viaj manoj min formis kaj faris min tutan cxirkauxe, Kaj tamen Vi min pereigas!
8‹‹Senin ellerin bana biçim verdi, beni yarattı,Şimdi dönüp beni yok mu edeceksin?
9Rememoru, ke kiel argilon Vi min prilaboris; Kaj Vi returne faros min polvo.
9Lütfen anımsa, balçık gibi bana sen biçim verdin,Beni yine toprağa mı döndüreceksin?
10Vi elversxis ja min kiel lakton, Kaj kiel fromagxon Vi min kundensigis.
10Beni süt gibi dökmedin mi,Peynir gibi katılaştırmadın mı?
11Per hauxto kaj karno Vi min vestis, Per ostoj kaj tendenoj Vi min plektis.
11Bana et ve deri giydirdin,Beni kemiklerle, sinirlerle ördün.
12Vivon kaj bonon Vi donis al mi, Kaj Via prizorgado gardis mian spiriton.
12Bana yaşam verdin, sevgi gösterdin,İlgin ruhumu korudu.
13Sed cxi tion Vi kasxis en Via koro; Mi scias, ke Vi tion intencis:
13‹‹Ama bunları yüreğinde gizledin,Biliyorum aklındakini:
14Se mi pekos, Vi tion rimarkos sur mi, Kaj mian pekon Vi ne lasos senpuna.
14Günah işleseydim, beni gözlerdin,Suçumu cezasız bırakmazdın.
15Se mi agis malbone, ve al mi! Se mi estas prava, mi ne povas tamen levi mian kapon, Estante tute humiligita Kaj vidante mian mizeron.
15Suçluysam, vay başıma!Suçsuzken bile başımı kaldıramıyorum,Çünkü utanç doluyum, çaresizim.
16Se gxi levigxas, Vi cxasas min kiel leono, Kaj denove montras sur mi Vian mirindan potencon.
16Başımı kaldırsam, aslan gibi beni avlar,Şaşılası gücünü yine gösterirsin üstümde.
17Vi elmetas kontraux mi novajn atestojn, Plifortigas Vian koleron kontraux mi; Nova armeo min atakas.
17Bana karşı yeni tanıklar çıkarır,Öfkeni artırırsın.Orduların dalga dalga üzerime geliyor.
18Por kio Vi elirigis min el la ventro? Ho, se mi estus pereinta, ke nenies okulo min vidu!
18‹‹Niçin doğmama izin verdin?Keşke ölseydim, hiçbir göz beni görmeden!
19Tiam mi estus kiel ne estinta; El la ventro mi estus transportita en la tombon.
19Hiç var olmamış olurdum,Rahimden mezara taşınırdım.
20Mia vivo estas ja mallonga; CXesu do, lasu min libera, por ke mi iom revigligxu,
20Birkaç günlük ömrüm kalmadı mı?Beni rahat bırak da biraz yüzüm gülsün;
21Antaux ol mi foriros senrevene En la landon de mallumo kaj de morta ombro,
21Dönüşü olmayan yere gitmeden önce,Karanlık ve ölüm gölgesi diyarına,
22En la landon, kie la lumo estas kiel mallumo, Kie estas morta ombro kaj senordeco, Kie estas lume kiel en mallumego.
22Zifiri karanlık diyarına,Ölüm gölgesi, kargaşa diyarına,Aydınlığın karanlığı andırdığı yere.››