Esperanto

Turkish

Psalms

120

1Kanto de suprenirado. Al la Eternulo mi vokis en mia sufero, Kaj Li auxskultis min.
1Sıkıntıya düşünce RABbe seslendim;Yanıtladı beni.
2Ho Eternulo, savu mian animon de mensoga parolo, De falsa lango.
2Ya RAB, kurtar canımı yalancı dudaklardan,Aldatıcı dillerden! için Yeruşalime çıkarken söylenen ezgi.
3Kion Li donos al vi, Kaj kion Li alportos al vi, ho falsa lango?
3Ey aldatıcı dil,RAB ne verecek sana,Daha ne verecek?
4Akrajn sagojn de fortulo Kun karboj genistaj.
4Yiğidin sivri oklarıylaRetem çalısından alevli korlar!
5Ve al mi, ke mi gastas en Mesxehx, Ke mi logxas inter la tendoj de Kedar!
5Vay bana, Meşekte garip kaldım sanki,Kedar çadırları arasında oturdum.
6Tro longe logxis mia animo Inter malamantoj de paco.
6Fazla kaldımBarıştan nefret edenler arasında.
7Mi estas pacema; Sed kiam mi ekparolas, ili komencas militon.
7Ben barış yanlısıyım,Ama söze başladığımda,Onlar savaşa kalkıyor!