1Nyt Job sanoi:
1Þá svaraði Job og sagði:
2-- No olivatpa äänessä viisaat miehet! Kun te kuolette, kuolee viisaus maasta!
2Já, vissulega, miklir menn eruð þér, og með yður mun spekin deyja út!
3Mutta on minullakin ymmärrystä, en häviä teille yhtään. Kuka hyvänsä voi tuollaista puhua!
3En ég hefi vit eins og þér, ekki stend ég yður að baki, og hver er sá, er eigi viti slíkt!
4Minä olen nyt ihmisille naurun aihe, minä, joka käännyin Jumalan puoleen ja aina sain vastauksen! Olen viaton ja nuhteeton, ja silti naurun aihe.
4Athlægi vinar síns _ það má ég vera, ég sem kallaði til Guðs, og hann svaraði mér, _ ég, hinn réttláti, hreinlyndi, er að athlægi!
5Onnen hylkäämä ansaitsee halveksuntaa, sanovat ne, joilla ei ole huolia, ja töytäisevät vielä kerran sitä, joka jo horjuu.
5,,Ógæfan er fyrirlitleg`` _ segir hinn öruggi, ,,hún hæfir þeim, sem skrikar fótur.``
6Mutta rosvojen teltat, ne saavat olla rauhassa. Jotka Jumalaa uhmaavat, elävät hyvin, he ovat kääntäneet Jumalan puolelleen.
6Tjöld spellvirkjanna standa ósködduð, og þeir lifa áhyggjulausir, sem egna Guð til reiði, og sá sem þykist bera Guð í hendi sér.
7Kysy sinä eläimiltä, ne kertovat sen sinulle, kysy taivaan linnuilta, ne sen sinulle ilmoittavat.
7En spyr þú skepnurnar, og þær munu kenna þér, fugla loftsins, og þeir munu fræða þig,
8Katso maata, se on valmis opettamaan, meren kalatkin sen sinulle kertovat.
8eða villidýrin, og þau munu kenna þér, og fiskar hafsins munu kunngjöra þér.
9Kaikki ne tietävät tämän: Herra itse on kaiken tehnyt,
9Hver þeirra veit ekki að hönd Drottins hefir gjört þetta?
10hän, jonka kädessä on kaikki mikä elää, jokaisen ihmisen henki.
10Í hans hendi er líf alls hins lifanda og andi sérhvers mannslíkama.
11Eikö korva tunnustele sanoja niin kuin suu maistelee ruokaa?
11Prófar eyrað ekki orðin, eins og gómurinn smakkar matinn?
12Vanhuksillako vain on viisaus, pitkä ikäkö yksin antaa ymmärryksen?
12Hjá öldruðum mönnum er speki, og langir lífdagar veita hyggindi.
13Jumalan on viisaus, hänen on voima, hän tietää ja päättää.
13Hjá Guði er speki og máttur, hans eru ráð og hyggindi.
14Minkä Jumala tuhoaa, sitä ei rakenneta uudestaan. Kenet hän vangitsee, sille eivät portit aukene.
14Þegar hann rífur niður, þá verður eigi byggt upp aftur, þegar hann setur einhvern í fangelsi, þá verður ekki lokið upp.
15Kun hän pidättää vedet taivaassa, tulee kuivuus, kun hän päästää ne irti, ne myllertävät maan.
15Þegar hann stíflar vötnin, þá þorna þau upp, þegar hann hleypir þeim, þá umturna þau jörðinni.
16Hänen on voima ja taito -- eksy tai eksytä, hänen tekoaan olet.
16Hjá honum er máttur og viska, á valdi hans er sá er villist, og sá er í villu leiðir.
17Hän ajaa neuvonantajat alastomina pois ja riistää tuomareilta järjen.
17Hann leiðir ráðherra burt nakta og gjörir dómara að fíflum.
18Hän katkoo kuninkaiden sitomat köydet, kuninkaiden vyötäisille hän sitoo lannevaatteen.
18Hann leysir fjötra konunganna og bindur reipi um lendar sjálfra þeirra.
19Papit hän ajaa alastomina pois, hän kukistaa vanhat valtasuvut.
19Hann leiðir presta burt nakta og steypir þeim, sem sitja fastir í sessi.
20Parhaankin puhujan huulilta hän vie sanat, kansan vanhimmilta hän vie ymmärryksen.
20Hann rænir reynda menn málinu og sviptir öldungana dómgreind.
21Hän kaataa ylenkatseen jalosukuisten ylle, hän irrottaa sankareilta vyön.
21Hann hellir fyrirlitning yfir tignarmennin og gjörir slakt belti hinna sterku.
22Hän paljastaa synkimmät kuilut, mustimman pimeyden hän valaisee.
22Hann grefur hið hulda fram úr myrkrinu og dregur niðdimmuna fram í birtuna.
23Hän antaa kansojen kasvaa ja kukistaa ne jälleen, hän antaa kansoille tilaa ja pyyhkäisee sitten ne pois.
23Hann veitir þjóðunum vöxt og eyðir þeim, útbreiðir þjóðirnar og leiðir þær burt.
24Hän vie kansojen johtajilta järjen ja jättää heidät harhailemaan tiettömässä autiomaassa --
24Hann firrir þjóðhöfðingja landsins viti og lætur þá villast um veglaus öræfi.Þeir fálma í ljóslausu myrkri, og hann lætur þá skjögra eins og drukkinn mann.
25pimeässä he hapuilevat, valoa vailla, hoipertelevat sinne tänne kuin juopuneet.
25Þeir fálma í ljóslausu myrkri, og hann lætur þá skjögra eins og drukkinn mann.