¹Kun Israel lähti Egyptistä, kun Jaakobin suku jätti vieraan maan,

¹Nang lumabas ang Israel sa Egipto, ang sangbahayan ni Jacob mula sa bayang may ibang wika;

²Herra teki Juudasta pyhäkkönsä, Israelista oman valtakuntansa.

²Ang Juda ay naging kaniyang santuario, ang Israel ay kaniyang sakop.

³Meri näki tämän ja pakeni, Jordanin vedet kääntyivät takaisin.

³Nakita ng dagat, at tumakas; ang Jordan ay napaurong.

⁴Vuoret hyppivät kuin karitsat, kukkulat kuin säikyt lampaat.

⁴Ang mga bundok ay nagsiluksong parang mga lalaking tupa, ang mga munting gulod na parang mga batang tupa.

⁵Mikä sinun on, meri? Miksi pakenet? Miksi käännyt takaisin, Jordan?

⁵Anong ipakikialam ko sa iyo, Oh dagat, na ikaw ay tumatakas? sa iyo Jordan, na ikaw ay umuurong?

⁶Vuoret, miksi hypitte kuin karitsat? Miksi, kukkulat, säikytte kuin lampaat?

⁶Sa inyo mga bundok, na kayo'y nagsisiluksong parang mga lalaking tupa; sa inyong mga munting gulod, na parang mga batang tupa?

⁷Vapise, maa, Herran edessä, Jaakobin Jumalan edessä!

⁷Mayanig ka, ikaw na lupa, sa harapan ng Panginoon, sa harapan ng Dios ni Jacob;

⁸Hän muuttaa kallion kosteikoksi, avaa kivipaadesta vesilähteen.

⁸Na pinapagiging tipunan ng tubig ang malaking bato. Na bukal ng tubig ang pingkiang bato.