1Matkalaulu. Minä kohotan katseeni vuoria kohti. Mistä saisin avun?
1Ititingin ko ang aking mga mata sa mga bundok; saan baga manggagaling ang aking saklolo?
2Minä saan avun Herralta, häneltä, joka on luonut taivaan ja maan.
2Ang saklolo sa akin ay nanggagaling sa Panginoon, na gumawa ng langit at lupa.
3Herra ei anna sinun jalkasi horjua, väsymättä hän varjelee.
3Hindi niya titiising ang paa mo'y makilos: siyang nagiingat sa iyo, ay hindi iidlip.
4Ei hän väsy, ei hän nuku, hän on Israelin turva.
4Narito, siyang nagiingat ng Israel hindi iidlip ni matutulog man.
5Hän on suojaava varjo, hän on vartijasi, hän ei väisty viereltäsi.
5Ang Panginoon ay tagapagingat sa iyo: ang Panginoon ay lilim mo sa iyong kanan.
6Päivällä ei aurinko vahingoita sinua eikä kuunvalo yöllä.
6Hindi ka sasaktan ng araw sa araw, ni ng buwan man sa gabi.
7Herra varjelee sinut kaikelta pahalta, hän suojelee koko elämäsi.
7Iingatan ka ng Panginoon sa lahat ng kasamaan; kaniyang iingatan ang iyong kaluluwa.
8Herra varjelee kaikki sinun askeleesi, sinun lähtösi ja tulosi nyt ja aina.
8Iingatan ng Panginoon ang iyong paglabas at ang iyong pagpasok, mula sa panahong ito at sa magpakailan pa man.