¹Celui qui aime la correction aime la science; Celui qui hait la réprimande est stupide.

¹اگر اشتباهات کسی را که عاقل است به او بگوئی، خوشحال می شود، اما احمق از انتقاد نفرت می کند.

²L'homme de bien obtient la faveur de l'Eternel, Mais l'Eternel condamne celui qui est plein de malice.

²خداوند از مردم خیرخواه خوشنود است، اما کسانی را که نقشه های شیطانی می کشند، محکوم می کند.

³L'homme ne s'affermit pas par la méchanceté, Mais la racine des justes ne sera point ébranlée.

³انسان از بدی کردن بجائی نمی رسد، اما مردم صادق موفق می شوند.

⁴Une femme vertueuse est la couronne de son mari, Mais celle qui fait honte est comme la carie dans ses os.

⁴زن پاکدامن مایۀ سرافرازی و خوشی شوهر خود می باشد، اما زنی که موجب شرمندگی شوهرش می شود، مانند سرطان استخوان است.

⁵Les pensées des justes ne sont qu'équité; Les desseins des méchants ne sont que fraude.

⁵سخنان شریران موجب گرفتاری می شود، ولی افکار مردم نیک کاملاً درست و بجا است.

⁶Les paroles des méchants sont des embûches pour verser le sang, Mais la bouche des hommes droits est une délivrance.

⁶حرفهای بدکاران مردم را به دام هلاکت می کشاند، اما سخنان نیکان مردم را رهائی می بخشد.

⁷Renversés, les méchants ne sont plus; Et la maison des justes reste debout.

⁷مردم شریر هلاک می شوند و نسل آن ها باقی نمی ماند، ولی مردم نیک پایدار می باشند.

⁸Un homme est estimé en raison de son intelligence, Et celui qui a le coeur pervers est l'objet du mépris.

⁸شخص عاقل مورد احترام همه است، اما مردم احمق خوار می شوند.

⁹Mieux vaut être d'une condition humble et avoir un serviteur Que de faire le glorieux et de manquer de pain.

⁹کسی که خوار و حقیر باشد، ولی به اندازۀ کافی احتیاج او فراهم باشد، بهتر است از شخصی که خود را آدم بزرگی نشان بدهد، ولی نان شب را نداشته باشد.

¹⁰Le juste prend soin de son bétail, Mais les entrailles des méchants sont cruelles.

¹⁰مرد نیک برای آسایش حیوانات خود هم فکر می کند، اما مردم شریر، محبت را نمی شناسند.

¹¹Celui qui cultive son champ est rassasié de pain, Mais celui qui poursuit des choses vaines est dépourvu de sens.

¹¹دهقان پُرکار آذوقۀ فراوان خواهد داشت، اما کسی که وقت خود را بیهوده تلف می کند، احمق است.

¹²Le méchant convoite ce que prennent les méchants, Mais la racine des justes donne du fruit.

¹²تنها چیزی که مردم شریر می خواهند، این است که کارهای ظالمانه انجام دهند، اما کارهای مردم نیک نتایج خوبی خواهد داشت.

¹³Il y a dans le péché des lèvres un piège pernicieux, Mais le juste se tire de la détresse.

¹³مردم شریر بوسیله حرفهای خود گرفتار می شوند، اما مرد عادل از گرفتاری نجات می یابد.

¹⁴Par le fruit de la bouche on est rassasié de biens, Et chacun reçoit selon l'oeuvre de ses mains.

¹⁴اجر و پاداش هرکس مربوط به حرفهائی است که می زند و کارهائی که انجام می دهد. هر چه بکاری همان را درو می کنی.

¹⁵La voie de l'insensé est droite à ses yeux, Mais celui qui écoute les conseils est sage.

¹⁵مردم احمق خیال می کنند که همه چیز را خوب می دانند، اما مردم عاقل به نصایح دیگران توجه می کنند.

¹⁶L'insensé laisse voir à l'instant sa colère, Mais celui qui cache un outrage est un homme prudent.

¹⁶احمق خشم خود را فوراً ظاهر می کند، اما مردم عاقل بی احترامی و توهین را نادیده می گیرند.

¹⁷Celui qui dit la vérité proclame la justice, Et le faux témoin la tromperie.

¹⁷وقتی که حقیقت را می گوئید، عدالت انجام می شود، ولی دروغ عدالت را زیر پا می گذارد.

¹⁸Tel, qui parle légèrement, blesse comme un glaive; Mais la langue des sages apporte la guérison.

¹⁸سخنی که از روی نادانی گفته شود، مثل شمشیر تیز قلب انسان را جریحه دار می کند، اما سخنان عاقلان دل را شفا می بخشد.

¹⁹La lèvre véridique est affermie pour toujours, Mais la langue fausse ne subsiste qu'un instant.

¹⁹عمر دروغ کوتاه است، اما راستی تا ابد پایدار می ماند.

²⁰La tromperie est dans le coeur de ceux qui méditent le mal, Mais la joie est pour ceux qui conseillent la paix.

²⁰توطئه گران افکار شیطانی دارند، اما دل کسانی که افکار خوب دارند، خوشحال می شود.

²¹Aucun malheur n'arrive au juste, Mais les méchants sont accablés de maux.

²¹برای مردم صادق واقعۀ بد رخ نمی دهد، اما شریران همیشه در زحمت هستند.

²²Les lèvres fausses sont en horreur à l'Eternel, Mais ceux qui agissent avec vérité lui sont agréables.

²²خداوند از دروغگو متنفر است، اما از مردم صادق خشنود است.

²³L'homme prudent cache sa science, Mais le coeur des insensés proclame la folie.

²³مرد حکیم، دانش خود را آشکار نمی کند، اما احمق فوراً نادانی خود را ظاهر می سازد.

²⁴La main des diligents dominera, Mais la main lâche sera tributaire.

²⁴سعی و کوشش ترا به قدرت می رساند، اما تنبلی تو را غلام دیگران می سازد.

²⁵L'inquiétude dans le coeur de l'homme l'abat, Mais une bonne parole le réjouit.

²⁵دل پریشان، خوشی را از بین می برد، ولی حرفهای خوب دل را شاد می سازد.

²⁶Le juste montre à son ami la bonne voie, Mais la voie des méchants les égare.

²⁶مردم صادق، راهنمای دوستان خود هستند، اما شریران مردم را گمراه می کنند.

²⁷Le paresseux ne rôtit pas son gibier; Mais le précieux trésor d'un homme, c'est l'activité.

²⁷مردم تنبل در سعی و تلاش خود موفق نمی شوند، اما اشخاص زحمتکش به دولت می رسند.راه راستی و عدالت به حیات منتهی می شود و راه بدکاران بسوی مرگ و نابودی می رود.

²⁸La vie est dans le sentier de la justice, La mort n'est pas dans le chemin qu'elle trace.

²⁸راه راستی و عدالت به حیات منتهی می شود و راه بدکاران بسوی مرگ و نابودی می رود.