¹La femme sage bâtit sa maison, Et la femme insensée la renverse de ses propres mains.

¹زن دانا خانۀ خود را آباد می کند، اما زن نادان با دست خود خانۀ خود را خراب می سازد.

²Celui qui marche dans la droiture craint l'Eternel, Mais celui qui prend des voies tortueuses le méprise.

²کسانی که با صداقت رفتار می نمایند، از خداوند می ترسند، ولی اشخاص بدکار او را تحقیر می کنند.

³Dans la bouche de l'insensé est une verge pour son orgueil, Mais les lèvres des sages les gardent.

³پُر حرفی شخص احمق را به زحمت می اندازد، اما سخنان مرد دانا او را محافظت می کند.

⁴S'il n'y a pas de boeufs, la crèche est vide; C'est à la vigueur des boeufs qu'on doit l'abondance des revenus.

⁴اگر گاو نباشد، انبار از غله خالی می ماند، با نیرو و قوت گاو محصول فراوان به دست می آید.

⁵Un témoin fidèle ne ment pas, Mais un faux témoin dit des mensonges.

⁵شاهد امین دروغ نمی گوید، اما از دهان شاهد غلط دروغ می بارد.

⁶Le moqueur cherche la sagesse et ne la trouve pas, Mais pour l'homme intelligent la science est chose facile.

⁶کسی که همه چیز را مسخره می کند، هرگز نمی تواند، حکمت را بیابد، ولی شخص فهیم به آسانی آن را به دست می آورد.

⁷Eloigne-toi de l'insensé; Ce n'est pas sur ses lèvres que tu aperçois la science.

⁷از مردم احمق دوری کن، زیرا چیزی ندارند که به تو یاد بدهند.

⁸La sagesse de l'homme prudent, c'est l'intelligence de sa voie; La folie des insensés, c'est la tromperie.

⁸حکمتِ شخص عاقل راهنمای او است، اما حماقتِ افراد احمق باعث گمراهی آن ها می شود.

⁹Les insensés se font un jeu du péché, Mais parmi les hommes droits se trouve la bienveillance.

⁹آدم های احمق از گناه کردن دست نمی کشند، اما اشخاص راستکار رضامندی خدا را می خواهند.

¹⁰Le coeur connaît ses propres chagrins, Et un étranger ne saurait partager sa joie.

¹⁰تنها دل انسان است که تلخی او را احساس می کند و در خوشی او نیز کسی جز خودش نمی تواند شریک باشد.

¹¹La maison des méchants sera détruite, Mais la tente des hommes droits fleurira.

¹¹خانۀ مردم بدکار خراب می شود، اما خیمۀ راستکاران وسعت می یابد.

¹²Telle voie paraît droite à un homme, Mais son issue, c'est la voie de la mort.

¹²راهی را که فکر می کنی راست است، ممکن است به مرگ منتهی شود.

¹³Au milieu même du rire le coeur peut être affligé, Et la joie peut finir par la détresse.

¹³خنده می تواند اندوه را پنهان کند، اما هنگامی که خنده تمام شود، درد و اندوه بر جای خود باقی می ماند.

¹⁴Celui dont le coeur s'égare se rassasie de ses voies, Et l'homme de bien se rassasie de ce qui est en lui.

¹⁴آدم خداناشناس نتیجۀ کار خود را می بیند و شخص نیک از ثمرۀ اعمال خود بهره می گیرد.

¹⁵L'homme simple croit tout ce qu'on dit, Mais l'homme prudent est attentif à ses pas.

¹⁵آدم جاهل هر حرفی را باور می کند، اما شخص عاقل سنجیده رفتار می نماید.

¹⁶Le sage a de la retenue et se détourne du mal, Mais l'insensé est arrogant et plein de sécurité.

¹⁶شخص دانا محتاط است و از خطر دوری می کند، ولی آدم نادان از روی غرور خود را به خطر می اندازد.

¹⁷Celui qui est prompt à la colère fait des sottises, Et l'homme plein de malice s'attire la haine.

¹⁷شخص تندخو کارهای احمقانه می کند و آدم حیله گر مورد نفرت قرار می گیرد.

¹⁸Les simples ont en partage la folie, Et les hommes prudents se font de la science une couronne.

¹⁸حماقت نصیب جاهلان می شود و حکمت نصیب عاقلان.

¹⁹Les mauvais s'inclinent devant les bons, Et les méchants aux portes du juste.

¹⁹مردم بدکار عاقبت در برابر اشخاص نیک سر تعظیم فرود می آورند و محتاج آن ها می شوند.

²⁰Le pauvre est odieux même à son ami, Mais les amis du riche sont nombreux.

²⁰ثروتمندان دوستان زیاد دارند، اما شخص فقیر را حتی همسایه هایش تحقیر می کنند.

²¹Celui qui méprise son prochain commet un péché, Mais heureux celui qui a pitié des misérables!

²¹تحقیر کردن اشخاص فقیر گناه است. خوشا بحال کسی که بر آن ها ترحم کند.

²²Ceux qui méditent le mal ne s'égarent-ils pas? Mais ceux qui méditent le bien agissent avec bonté et fidélité.

²²کسانی که نقشه های پلید در سر می پرورانند، گمراه می شوند، اما آنهائی که نیت خوب دارند، مورد محبت و اعتماد قرار می گیرند.

²³Tout travail procure l'abondance, Mais les paroles en l'air ne mènent qu'à la disette.

²³کسی که زحمت می کشد، منفعت عایدش می شود، اما شخصی که فقط حرف می زند، فقیر می گردد.

²⁴La richesse est une couronne pour les sages; La folie des insensés est toujours de la folie.

²⁴ثروت نصیب مردم دانا می شود، اما پاداش اشخاص احمق حماقت آن ها است.

²⁵Le témoin véridique délivre des âmes, Mais le trompeur dit des mensonges.

²⁵شاهد راستگو جان مردم را نجات می دهد، اما شاهد دروغگو به مردم خیانت می کند.

²⁶Celui qui craint l'Eternel possède un appui ferme, Et ses enfants ont un refuge auprès de lui.

²⁶کسی که از خداوند می ترسد، تکیه گاه مستحکمی دارد و فرزندانش در امان می باشند.

²⁷La crainte de l'Eternel est une source de vie, Pour détourner des pièges de la mort.

²⁷خدا ترسی چشمۀ حیات است و انسان را از دامهای مرگ دور نگاه می دارد.

²⁸Quand le peuple est nombreux, c'est la gloire d'un roi; Quand le peuple manque, c'est la ruine du prince.

²⁸عظمت یک پادشاه مربوط به تعداد مردمی است که بر آن ها حکومت می کند. پادشاه بدون رعیت نابود می شود.

²⁹Celui qui est lent à la colère a une grande intelligence, Mais celui qui est prompt à s'emporter proclame sa folie.

²⁹کسی که صبر و حوصله دارد، شخص بسیار عاقلی است، اما از آدم تندخو حماقت سر می زند.

³⁰Un coeur calme est la vie du corps, Mais l'envie est la carie des os.

³⁰آرامش فکری به بدن سلامتی می بخشد، ولی حسادت استخوان را پوسیده می سازد.

³¹Opprimer le pauvre, c'est outrager celui qui l'a fait; Mais avoir pitié de l'indigent, c'est l'honorer.

³¹کسی که به فقرا ظلم می کند به آفرینندۀ آن ها اهانت کرده است و هر که به مردم مسکین ترحم می نماید، به خدا احترام داشته است.

³²Le méchant est renversé par sa méchanceté, Mais le juste trouve un refuge même en sa mort.

³²مردم خدا شناس وقتی بمیرند، پناهگاهی می داشته باشند، اما گناهکاران بوسیلۀ گناهان خود شان تباه می شوند.

³³Dans un coeur intelligent repose la sagesse, Mais au milieu des insensés elle se montre à découvert.

³³اشخاص فهمیده حکمت را در خود حفظ می کنند، ولی آدم های نادان از حکمت بهره ای ندارند.

³⁴La justice élève une nation, Mais le péché est la honte des peuples.

³⁴صداقت مایۀ سرفرازی یک قوم است و گناه باعث رسوائی آن.پادشاه از خدمتگزاران دانا و کاردان خوشنود می شود، اما کسانی که بی شرمانه عمل می کنند، مورد غضب او قرار می گیرند.

³⁵La faveur du roi est pour le serviteur prudent, Et sa colère pour celui qui fait honte.

³⁵پادشاه از خدمتگزاران دانا و کاردان خوشنود می شود، اما کسانی که بی شرمانه عمل می کنند، مورد غضب او قرار می گیرند.