1Louez l'Eternel, car il est bon, Car sa miséricorde dure à toujours!
1خداوند را سپاس گوئید زیرا که او نیکوست و رحمتش تا به ابد.
2Qu'ainsi disent les rachetés de l'Eternel, Ceux qu'il a délivrés de la main de l'ennemi,
2فدیه شدگانِ خداوند این را بگویند، آنهائی که خداوند ایشان را از دست دشمن فدیه داده
3Et qu'il a rassemblés de tous les pays, De l'orient et de l'occident, du nord et de la mer!
3و از کشورهای بیگانه، از شرق و غرب و شمال و جنوب جمع کرده است.
4Ils erraient dans le désert, ils marchaient dans la solitude, Sans trouver une ville où ils pussent habiter.
4آن ها در صحرا و بیابان بیراهه آواره بودند و شهری برای سکونت نیافتند.
5Ils souffraient de la faim et de la soif; Leur âme était languissante.
5گرسنه و تشنه شدند و جان شان بیچاره و بینوا گردید.
6Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
6آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
7Il les conduisit par le droit chemin, Pour qu'ils arrivassent dans une ville habitable.
7آن ها را به راه مستقیم رهبری نمود تا به شهری مسکون درآمدند.
8Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!
8پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
9Car il a satisfait l'âme altérée, Il a comblé de biens l'âme affamée.
9زیرا که جان تشنه را سیراب نموده و جان گرسنه را با چیزهای نیکو سیر کرد.
10Ceux qui avaient pour demeure les ténèbres et l'ombre de la mort Vivaient captifs dans la misère et dans les chaînes,
10بعضی شان در تاریکی و سایۀ موت نشسته بودند و در زندان و زنجیر رنج می بردند،
11Parce qu'ils s'étaient révoltés contre les paroles de Dieu, Parce qu'ils avaient méprisé le conseil du Très-Haut.
11زیرا که آن ها از کلام خدا سرپیچی کرده و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاورده بودند.
12Il humilia leur coeur par la souffrance; Ils succombèrent, et personne ne les secourut.
12به همین جهت آن ها را در زیر بار زحمت و مشقت چنان ذلیل ساخت که از پا افتادند و مدد کنندۀ نبود.
13Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
13آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
14Il les fit sortir des ténèbres et de l'ombre de la mort, Et il rompit leurs liens.
14آن ها را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد و از بند و زنجیر آزاد کرد.
15Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!
15پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
16Car il a brisé les portes d'airain, Il a rompu les verrous de fer.
16زیرا که دروازه های برنجی را شکسته و پشت بندهای آهنی آنرا قطع می کند.
17Les insensés, par leur conduite coupable Et par leurs iniquités, s'étaient rendus malheureux.
17افراد نادان به خاطر روش شریرانۀ خود و به سبب گناهان خویش، در عذاب بودند.
18Leur âme avait en horreur toute nourriture, Et ils touchaient aux portes de la mort.
18جان شان از هر نوع خوراک بیزار بود و پای شان به لب گور رسیده بود.
19Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
19آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
20Il envoya sa parole et les guérit, Il les fit échapper de la fosse.
20کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و از مرگ و عذاب نجات داد.
21Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!
21پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
22Qu'ils offrent des sacrifices d'actions de grâces, Et qu'ils publient ses oeuvres avec des cris de joie!
22قربانی های شکرانگی بگذرانند و با شادمانی کارهای را که او کرده است، اعلام نمایند.
23Ceux qui étaient descendus sur la mer dans des navires, Et qui travaillaient sur les grandes eaux,
23بعضی از آن ها با کشتی به بحر رفتند و در آب های عمیق مشغول کار شدند.
24Ceux-là virent les oeuvres de l'Eternel Et ses merveilles au milieu de l'abîme.
24آن ها کارهای خداوند و شاهکارهای دست او را در اعماق بحر دیدند.
25Il dit, et il fit souffler la tempête, Qui souleva les flots de la mer.
25به فرمان او باد و طوفان برخاست و امواج بحر به طغیان آمد.
26Ils montaient vers les cieux, ils descendaient dans l'abîme; Leur âme était éperdue en face du danger;
26کشتی ها گاهی به هوا بلند می شدند و گاهی به اعماق بحر فرو می رفتند. جان شان در این تلاطم از حال رفت.
27Saisis de vertige, ils chancelaient comme un homme ivre, Et toute leur habileté était anéantie.
27مانند مستان اُفتان و خیزان شدند و نمی دانستند که چه کار کنند.
28Dans leur détresse, ils crièrent à l'Eternel, Et il les délivra de leurs angoisses;
28آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
29Il arrêta la tempête, ramena le calme, Et les ondes se turent.
29طوفان را آرام کرد و امواج بحر از تلاطم باز ایستادند.
30Ils se réjouirent de ce qu'elles s'étaient apaisées, Et l'Eternel les conduisit au port désiré.
30وقتی آرامش حکمفرما گردید، همه خوشحال شدند و خداوند آن ها را به بندر مقصود رسانید.
31Qu'ils louent l'Eternel pour sa bonté, Et pour ses merveilles en faveur des fils de l'homme!
31پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
32Qu'ils l'exaltent dans l'assemblée du peuple, Et qu'ils le célèbrent dans la réunion des anciens!
32عظمت و جلال او را به جماعت قوم اعلام کنند و نزد بزرگان قوم او را ستایش کنند.
33Il change les fleuves en désert, Et les sources d'eaux en terre desséchée,
33او دریاها را به بیابان و چشمه های آب را به زمین خشک و بی آب تبدیل کرد.
34Le pays fertile en pays salé, A cause de la méchanceté de ses habitants.
34زمین حاصلخیز را به خاطر شرارت ساکنان آن به شوره زار مبدل ساخت.
35Il change le désert en étang, Et la terre aride en sources d'eaux,
35بیابان را به دریاچۀ آب و زمین خشک را به چشمه های آب تبدیل کرد.
36Et il y établit ceux qui sont affamés. Ils fondent une ville pour l'habiter;
36گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت خود آباد کنند.
37Ils ensemencent des champs, plantent des vignes, Et ils en recueillent les produits.
37در زمین آنجا به زراعت پرداختند، تاکستانها غرس نمودند و حاصل بسیار به دست آوردند.
38Il les bénit, et ils deviennent très nombreux, Et il ne diminue point leur bétail.
38خداوند آن ها را برکت داد که بی حد زیاد شدند و نگذاشت که رمه و گلۀ شان کم گردد.
39Sont-ils amoindris et humiliés Par l'oppression, le malheur et la souffrance;
39باز کم گشتند و تحقیر شدند و در زیر ظلم و ستم رنج کشیدند.
40Verse-t-il le mépris sur les grands, Les fait-il errer dans des déserts sans chemin,
40خداوند رهبران ظالم را خوار و در ویرانه ها آواره می سازد،
41Il relève l'indigent et le délivre de la misère, Il multiplie les familles comme des troupeaux.
41اما مسکین را از رنج و سختی رهایی می دهد و قبیله ها را مثل گله ها زیاد می سازد.
42Les hommes droits le voient et se réjouissent, Mais toute iniquité ferme la bouche.
42صالحان این را می بینند و خوشی می کنند، اما دهان شرارت بسته می گردد.کیست خردمند تا بدین چیزها تفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند را خواهند فهمید.
43Que celui qui est sage prenne garde à ces choses, Et qu'il soit attentif aux bontés de l'Eternel.
43کیست خردمند تا بدین چیزها تفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند را خواهند فهمید.