¹Louez l'Eternel! Car il est beau de célébrer notre Dieu, Car il est doux, il est bienséant de le louer.

¹هَلّلِویاه، سپاس به خداوند، چه نیکوست که برای خدای خود سرود بسرائیم و چقدر دلپذیر که او را ستایش کنیم!

²L'Eternel rebâtit Jérusalem, Il rassemble les exilés d'Israël;

²خداوند اورشلیم را بنا می کند و پراگنده شدگان اسرائیل را جمع می نماید.

³Il guérit ceux qui ont le coeur brisé, Et il panse leurs blessures.

³شکسته دلان را شفا می دهد و زخم های ایشان را می بندد.

⁴Il compte le nombre des étoiles, Il leur donne à toutes des noms.

⁴خداوند شماره و تعداد ستارگان را می داند و هر کدام آن ها را به نام می شناسد.

⁵Notre Seigneur est grand, puissant par sa force, Son intelligence n'a point de limite.

⁵خداوند ما بزرگ است و قوّت او عظیم و حکمت وی بی نهایت.

⁶L'Eternel soutient les malheureux, Il abaisse les méchants jusqu'à terre.

⁶خداوند مسکینان را بر می افرازد و شریران را به زمین می اندازد.

⁷Chantez à l'Eternel avec actions de grâces, Célébrez notre Dieu avec la harpe!

⁷خداوند را با سرود سپاسگزاری بپرستید، و با نوای رباب برای خدای ما نغمه بنوازید.

⁸Il couvre les cieux de nuages, Il prépare la pluie pour la terre; Il fait germer l'herbe sur les montagnes.

⁸او آسمان ها را با ابر ها می پوشاند، باران را برای زمین مهیا می نماید و گیاه را بر کوهها می رویاند.

⁹Il donne la nourriture au bétail, Aux petits du corbeau quand ils crient,

⁹او حیوانات را آذوقه می دهد و زاغچه ها را وقتی روزی می خواهند، تغذیه می کند.

¹⁰Ce n'est pas dans la vigueur du cheval qu'il se complaît, Ce n'est pas dans les jambes de l'homme qu'il met son plaisir;

¹⁰در قوّت اسپ رغبت ندارد و از نیروی پای انسان راضی نمی باشد.

¹¹L'Eternel aime ceux qui le craignent, Ceux qui espèrent en sa bonté.

¹¹رضامندی خداوند از ترسندگان وی است و از آنانی که به رحمت وی امیدوارند.

¹²Jérusalem, célèbre l'Eternel! Sion, loue ton Dieu!

¹²ای اورشلیم، خداوند را شکر کن. ای سهیون، خدای خود را ستایش کن.

¹³Car il affermit les barres de tes portes, Il bénit tes fils au milieu de toi;

¹³زیرا که پشت بندهای دروازه هایت را مستحکم کرده و ساکنین ترا برکت می دهد.

¹⁴Il rend la paix à ton territoire, Il te rassasie du meilleur froment.

¹⁴به سرحدات تو صلح می آورد و تو را از بهترین گندم سیر می کند.

¹⁵Il envoie ses ordres sur la terre: Sa parole court avec vitesse

¹⁵فرمان خود را به زمین می فرستد و کلام او با سرعت پخش می گردد.

¹⁶Il donne la neige comme de la laine, Il répand la gelée blanche comme de la cendre;

¹⁶زمین را با لحاف برف می پوشاند و باران یخ را مانند گَرد می پاشد.

¹⁷Il lance sa glace par morceaux; Qui peut résister devant son froid?

¹⁷ژاله را مثل سنگریزه می فرستد و کیست که طاقت سرمای آن را داشته باشد؟

¹⁸Il envoie sa parole, et il les fond; Il fait souffler son vent, et les eaux coulent.

¹⁸کلام خود را می فرستند و به امر او یخها آب می شوند، باد می وزد و آب به جریان می آید.

¹⁹Il révèle sa parole à Jacob, Ses lois et ses ordonnances à Israël;

¹⁹کلام خود را به یعقوب بیان کرده و احکام و داوری های خود را به اسرائیل.با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

²⁰Il n'a pas agi de même pour toutes les nations, Et elles ne connaissent point ses ordonnances. Louez l'Eternel!

²⁰با هیچ قوم دیگری چنین نکرده است و داوری های او را نمی دانند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!