¹Job prit la parole et dit:

¹Kaj Ijob respondis kaj diris:

²On dirait, en vérité, que le genre humain c'est vous, Et qu'avec vous doit mourir la sagesse.

²Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la sagxo.

³J'ai tout aussi bien que vous de l'intelligence, moi, Je ne vous suis point inférieur; Et qui ne sait les choses que vous dites?

³Mi ankaux havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

⁴Je suis pour mes amis un objet de raillerie, Quand j'implore le secours de Dieu; Le juste, l'innocent, un objet de raillerie!

⁴Mi farigxis mokatajxo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis auxskultata; Virtulo kaj senkulpulo farigxis mokatajxo;

⁵Au malheur le mépris! c'est la devise des heureux; A celui dont le pied chancelle est réservé le mépris.

⁵Malestimata lucerneto li estas antaux la pensoj de felicxuloj, Pretigita por migrantoj.

⁶Il y a paix sous la tente des pillards, Sécurité pour ceux qui offensent Dieu, Pour quiconque se fait un dieu de sa force.

⁶Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendangxerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

⁷Interroge les bêtes, elles t'instruiront, Les oiseaux du ciel, ils te l'apprendront;

⁷Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la cxielo, kaj ili diros al vi;

⁸Parle à la terre, elle t'instruira; Et les poissons de la mer te le raconteront.

⁸Aux parolu kun la tero, kaj gxi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fisxoj de la maro.

⁹Qui ne reconnaît chez eux la preuve Que la main de l'Eternel a fait toutes choses?

⁹Kiu ne ekscius el cxio cxi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

¹⁰Il tient dans sa main l'âme de tout ce qui vit, Le souffle de toute chair d'homme.

¹⁰De Tiu, en kies mano estas la animo de cxio vivanta Kaj la spirito de cxiu homa karno?

¹¹L'oreille ne discerne-t-elle pas les paroles, Comme le palais savoure les aliments?

¹¹La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la mangxajxon.

¹²Dans les vieillards se trouve la sagesse, Et dans une longue vie l'intelligence.

¹²La maljunuloj posedas sagxon, Kaj la grandagxuloj kompetentecon.

¹³En Dieu résident la sagesse et la puissance. Le conseil et l'intelligence lui appartiennent.

¹³CXe Li estas la sagxo kaj la forto; CXe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

¹⁴Ce qu'il renverse ne sera point rebâti, Celui qu'il enferme ne sera point délivré.

¹⁴Kion Li detruas, tio ne rekonstruigxas; Kiun Li ensxlosos, tiu ne liberigxos.

¹⁵Il retient les eaux et tout se dessèche; Il les lâche, et la terre en est dévastée.

¹⁵Kiam Li digas la akvon, gxi elsekigxas; Kiam Li fluigas gxin, gxi renversas la teron.

¹⁶Il possède la force et la prudence; Il maîtrise celui qui s'égare ou fait égarer les autres.

¹⁶CXe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

¹⁷Il emmène captifs les conseillers; Il trouble la raison des juges.

¹⁷Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la jugxistojn Li faras malsagxaj.

¹⁸Il délie la ceinture des rois, Il met une corde autour de leurs reins.

¹⁸La ligilojn de regxoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

¹⁹Il emmène captifs les sacrificateurs; Il fait tomber les puissants.

¹⁹Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

²⁰Il ôte la parole à ceux qui ont de l'assurance; Il prive de jugement les vieillards.

²⁰Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

²¹Il verse le mépris sur les grands; Il relâche la ceinture des forts.

²¹Li versxas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

²²Il met à découvert ce qui est caché dans les ténèbres, Il produit à la lumière l'ombre de la mort.

²²Li malkovras profundajxon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

²³Il donne de l'accroissement aux nations, et il les anéantit; Il les étend au loin, et il les ramène dans leurs limites.

²³Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

²⁴Il enlève l'intelligence aux chefs des peuples, Il les fait errer dans les déserts sans chemin;

²⁴Li senkuragxigas la cxefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

²⁵Ils tâtonnent dans les ténèbres, et ne voient pas clair; Il les fait errer comme des gens ivres.

²⁵Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li sxanceligxigas ilin kiel ebriuloj.