¹Crie maintenant! Qui te répondra? Auquel des saints t'adresseras-tu?

¹Voku do! cxu iu respondos al vi? Kaj al kiu el la sanktuloj vi vin turnos?

²L'insensé périt dans sa colère, Le fou meurt dans ses emportements.

²Malsagxulon mortigas la kolero, Kaj sensenculon pereigas la incitigxemeco.

³J'ai vu l'insensé prendre racine; Puis soudain j'ai maudit sa demeure.

³Mi vidis malsagxulon, kiu enradikigxis, Kaj mi malbenis subite lian logxejon.

⁴Plus de prospérité pour ses fils; Ils sont foulés à la porte, et personne qui les délivre!

⁴Malproksimaj de savo estos liaj filoj; Oni disbatos ilin cxe la pordego, Kaj neniu ilin savos.

⁵Sa moisson est dévorée par des affamés, Qui viennent l'enlever jusque dans les épines, Et ses biens sont engloutis par des hommes altérés.

⁵Lian rikoltajxon formangxos malsatulo, El inter la dornoj li gxin prenos, Kaj soifantoj englutos lian havajxon.

⁶Le malheur ne sort pas de la poussière, Et la souffrance ne germe pas du sol;

⁶Ne el la polvo eliras malpiajxo, Kaj ne el la tero elkreskas malbonago.

⁷L'homme naît pour souffrir, Comme l'étincelle pour voler.

⁷Sed homo naskigxas por suferoj, Kiel birdoj por flugado supren.

⁸Pour moi, j'aurais recours à Dieu, Et c'est à Dieu que j'exposerais ma cause.

⁸Sed mi min turnus al Dio, Kaj al Li mi transdonus mian aferon;

⁹Il fait des choses grandes et insondables, Des merveilles sans nombre;

⁹Al Tiu, kiu faras grandajxojn, kiujn neniu povas esplori, Mirindajxojn, kiujn neniu povas kalkuli;

¹⁰Il répand la pluie sur la terre, Et envoie l'eau sur les campagnes;

¹⁰Kiu donas pluvon sur la teron Kaj sendas akvon sur la kampojn,

¹¹Il relève les humbles, Et délivre les affligés;

¹¹Por starigi malaltulojn alte, Ke la afliktitoj levigxu savite.

¹²Il anéantit les projets des hommes rusés, Et leurs mains ne peuvent les accomplir;

¹²Li detruas la intencojn de ruzuloj, Ke iliaj manoj ne plenumas sian entreprenon.

¹³Il prend les sages dans leur propre ruse, Et les desseins des hommes artificieux sont renversés:

¹³Li kaptas la sagxulojn per ilia ruzajxo; Kaj la decido de maliculoj farigxas senvalora.

¹⁴Ils rencontrent les ténèbres au milieu du jour, Ils tâtonnent en plein midi comme dans la nuit.

¹⁴En la tago ili renkontas mallumon, Kaj en tagmezo ili palpas, kiel en nokto.

¹⁵Ainsi Dieu protège le faible contre leurs menaces, Et le sauve de la main des puissants;

¹⁵Li savas kontraux glavo, Kontraux la busxo kaj mano de potenculo Li savas malricxulon.

¹⁶Et l'espérance soutient le malheureux, Mais l'iniquité ferme la bouche.

¹⁶Al la senhavulo aperas espero, Kaj la malboneco fermas sian busxon.

¹⁷Heureux l'homme que Dieu châtie! Ne méprise pas la correction du Tout-Puissant.

¹⁷Felicxa estas la homo, kiun punas Dio; Kaj la moralinstruon de la Plejpotenculo ne malsxatu;

¹⁸Il fait la plaie, et il la bande; Il blesse, et sa main guérit.

¹⁸CXar Li vundas, sed ankaux bandagxas; Li batas, sed Liaj manoj ankaux resanigas.

¹⁹Six fois il te délivrera de l'angoisse, Et sept fois le mal ne t'atteindra pas.

¹⁹En ses malfelicxoj Li vin savos; En la sepa ne tusxos vin la malbono.

²⁰Il te sauvera de la mort pendant la famine, Et des coups du glaive pendant la guerre.

²⁰En tempo de malsato Li savos vin de la morto, Kaj en milito el la mano de glavo.

²¹Tu seras à l'abri du fléau de la langue, Tu seras sans crainte quand viendra la dévastation.

²¹Kontraux la vipo de lango vi estos kasxita; Kaj vi ne timos ruinigon, kiam gxi venos.

²²Tu te riras de la dévastation comme de la famine, Et tu n'auras pas à redouter les bêtes de la terre;

²²Dum ruinigo kaj malsato vi ridos; Kaj la bestojn de la tero vi ne timos;

²³Car tu feras alliance avec les pierres des champs, Et les bêtes de la terre seront en paix avec toi.

²³CXar kun la sxtonoj de la kampo vi havos interligon, Kaj la bestoj de la kampo havos pacon kun vi.

²⁴Tu jouiras du bonheur sous ta tente, Tu retrouveras tes troupeaux au complet,

²⁴Kaj vi ekscios, ke paco estas en via tendo; Vi esploros vian logxejon, kaj nenio mankos.

²⁵Tu verras ta postérité s'accroître, Et tes rejetons se multiplier comme l'herbe des champs.

²⁵Kaj vi ekscios, ke grandnombra estas via idaro Kaj via naskitaro estas kiel la herbo de la tero.

²⁶Tu entreras au sépulcre dans la vieillesse, Comme on emporte une gerbe en son temps.

²⁶En maljuneco vi iros en la tombon, Kiel envenas garbaro en sia tempo.

²⁷Voilà ce que nous avons reconnu, voilà ce qui est; A toi d'entendre et de mettre à profit.

²⁷Vidu, ni tion esploris, kaj tiel gxi estas; Atentu tion, kaj sciu tion.