¹Mon âme, bénis l'Eternel! Eternel, mon Dieu, tu es infiniment grand! Tu es revêtu d'éclat et de magnificence!

¹Benu, ho mia animo, la Eternulon. Ho Eternulo, mia Dio, Vi estas tre granda, De majesto kaj beleco Vi estas vestita;

²Il s'enveloppe de lumière comme d'un manteau; Il étend les cieux comme un pavillon.

²Vi, kiu estas cxirkauxkovrita de lumo kiel de vesto, Kiu sternas la cxielon kiel tapisxon;

³Il forme avec les eaux le faîte de sa demeure; Il prend les nuées pour son char, Il s'avance sur les ailes du vent.

³Kiu arangxas sur la akvo Siajn cxambrojn, Kiu faras la nubojn Lia veturilo; Kiu iras sur la flugiloj de la vento;

⁴Il fait des vents ses messagers, Des flammes de feu ses serviteurs.

⁴Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

⁵Il a établi la terre sur ses fondements, Elle ne sera jamais ébranlée.

⁵Kiu fondis la teron sur gxiaj fundamentoj, Ke gxi neniam sxanceligxos.

⁶Tu l'avais couverte de l'abîme comme d'un vêtement, Les eaux s'arrêtaient sur les montagnes;

⁶La abismon Vi kovris kiel per vesto, Sur la montoj staras akvo;

⁷Elles ont fui devant ta menace, Elles se sont précipitées à la voix de ton tonnerre.

⁷De Via minaco gxi kuras, De la vocxo de Via tondro gxi forrapidas.

⁸Des montagnes se sont élevées, des vallées se sont abaissées, Au lieu que tu leur avais fixé.

⁸GXi levigxas sur montojn, mallevigxas sur valojn, Al tiu loko, kiun Vi destinis por gxi.

⁹Tu as posé une limite que les eaux ne doivent point franchir, Afin qu'elles ne reviennent plus couvrir la terre.

⁹Vi faris limon, kiun gxi ne superpasxos, Por ke gxi ne revenu por kovri la teron.

¹⁰Il conduit les sources dans des torrents Qui coulent entre les montagnes.

¹⁰Vi sendas fontojn al la riveroj, Kiuj iras inter montoj;

¹¹Elles abreuvent tous les animaux des champs; Les ânes sauvages y étanchent leur soif.

¹¹Ili trinkigas cxiujn kampajn bestojn; Sovagxaj azenoj kvietigas sian soifon.

¹²Les oiseaux du ciel habitent sur leurs bords, Et font résonner leur voix parmi les rameaux.

¹²Apud ili logxas la birdoj cxielaj, El inter la brancxoj ili sonigas sian vocxon.

¹³De sa haute demeure, il arrose les montagnes; La terre est rassasiée du fruit de tes oeuvres.

¹³Vi trinkigas la montojn el Viaj cxambroj; Per la produktoj de Viaj faroj satigxas la tero.

¹⁴Il fait germer l'herbe pour le bétail, Et les plantes pour les besoins de l'homme, Afin que la terre produise de la nourriture,

¹⁴Vi kreskigas herbon por la bruto, Kaj verdajxon, kiu servas al la homo, Por elirigi panon el la tero.

¹⁵Le vin qui réjouit le coeur de l'homme, Et fait plus que l'huile resplendir son visage, Et le pain qui soutient le coeur de l'homme.

¹⁵Kaj la vino gajigas la koron de la homo, La vizagxo brilas de la oleo, Kaj la pano fortikigas la koron de la homo.

¹⁶Les arbres de l'Eternel se rassasient, Les cèdres du Liban, qu'il a plantés.

¹⁶Satigxas la arboj de la Eternulo, La cedroj de Lebanon, kiujn Li plantis;

¹⁷C'est là que les oiseaux font leurs nids; La cigogne a sa demeure dans les cyprès,

¹⁷Kaj tie nestas birdoj; Cikonio havas sian logxejon sur abioj;

¹⁸Les montagnes élevées sont pour les boucs sauvages, Les rochers servent de retraite aux damans.

¹⁸La altaj montoj estas por la ibeksoj, La rokoj estas rifugxejo por la hirakoj.

¹⁹Il a fait la lune pour marquer les temps; Le soleil sait quand il doit se coucher.

¹⁹Li arangxis la lunon laux la partoj de tempo; La suno scias sian subiron.

²⁰Tu amènes les ténèbres, et il est nuit: Alors tous les animaux des forêts sont en mouvement;

²⁰Vi sendas mallumon, kaj farigxas nokto, Dum kiu vagas cxiuj arbaraj bestoj;

²¹Les lionceaux rugissent après la proie, Et demandent à Dieu leur nourriture.

²¹La leonidoj krias pri rabakiro, Por peti de Dio sian mangxajxon.

²²Le soleil se lève: ils se retirent, Et se couchent dans leurs tanières.

²²Kiam levigxas la suno, Ili sin kasxas kaj kusxigxas en siaj logxejoj.

²³L'homme sort pour se rendre à son ouvrage, Et à son travail, jusqu'au soir.

²³Eliras homo por sia okupigxo, Por sia laboro gxis la vespero.

²⁴Que tes oeuvres sont en grand nombre, ô Eternel! Tu les as toutes faites avec sagesse. La terre est remplie de tes biens.

²⁴Kiel multaj estas Viaj faroj, ho Eternulo! CXion Vi faris kun sagxo; La tero estas plena de Viaj faritajxoj.

²⁵Voici la grande et vaste mer: Là se meuvent sans nombre Des animaux petits et grands;

²⁵Jen la maro, granda kaj vasta: Tie estas rampajxoj sennombraj, Bestoj malgrandaj kaj grandaj;

²⁶Là se promènent les navires, Et ce léviathan que tu as formé pour se jouer dans les flots.

²⁶Tie iras sxipoj; Tie estas la levjatano, kiun Vi kreis, ke gxi tie ludu.

²⁷Tous ces animaux espèrent en toi, Pour que tu leur donnes la nourriture en son temps.

²⁷CXiuj ili atendas de Vi, Ke Vi donu al ili mangxon en gxia tempo.

²⁸Tu la leur donnes, et ils la recueillent; Tu ouvres ta main, et ils se rassasient de biens.

²⁸Vi donas al ili, ili kolektas; Vi malfermas Vian manon, kaj ili satigxas de bonajxo.

²⁹Tu caches ta face: ils sont tremblants; Tu leur retires le souffle: ils expirent, Et retournent dans leur poussière.

²⁹Vi kasxas Vian vizagxon, tiam ili ektimas; Vi forprenas ilian spiriton, Tiam ili mortas kaj revenas al sia polvo.

³⁰Tu envoies ton souffle: ils sont créés, Et tu renouvelles la face de la terre.

³⁰Vi sendas Vian spiriton, tiam ili kreigxas; Kaj Vi renovigas la vizagxon de la tero.

³¹Que la gloire de l'Eternel subsiste à jamais! Que l'Eternel se réjouisse de ses oeuvres!

³¹Gloro al la Eternulo estu eterne; La Eternulo gxoju pri Siaj faritajxoj.

³²Il regarde la terre, et elle tremble; Il touche les montagnes, et elles sont fumantes.

³²Li ekrigardas la teron, kaj gxi tremas; Li ektusxas la montojn, kaj ili fumigxas.

³³Je chanterai l'Eternel tant que je vivrai, Je célébrerai mon Dieu tant que j'existerai.

³³Mi kantados al la Eternulo, dum mi vivos; Mi muzikados al mia Dio, dum mi estos.

³⁴Que mes paroles lui soient agréables! Je veux me réjouir en l'Eternel.

³⁴Agrabla estu al Li mia meditado; Mi gxojos pri la Eternulo.

³⁵Que les pécheurs disparaissent de la terre, Et que les méchants ne soient plus! Mon âme, bénis l'Eternel! Louez l'Eternel!

³⁵Malaperu pekuloj de sur la tero, Kaj malvirtuloj ne plu ekzistu. Benu, ho mia animo, la Eternulon. Haleluja!