¹Prière de David. Eternel! écoute la droiture, sois attentif à mes cris, Prête l'oreille à ma prière faite avec des lèvres sans tromperie!

¹Pregxo de David. Auxskultu, ho Eternulo, la justulon, atentu mian krion, Donu orelon al mia pregxo el ne malsincera busxo.

²Que ma justice paraisse devant ta face, Que tes yeux contemplent mon intégrité!

²De Vi venos mia jugxo; Viaj okuloj rigardos la veremecon.

³Si tu sondes mon coeur, si tu le visites la nuit, Si tu m'éprouves, tu ne trouveras rien: Ma pensée n'est pas autre que ce qui sort de ma bouche.

³Vi esploras mian koron, ekzamenas gxin en la nokto; Vi elprovas min, Kaj Vi trovas nenion, kion mi intencus, Sed kio ne volus eliri el mia busxo.

⁴A la vue des actions des hommes, fidèle à la parole de tes lèvres, Je me tiens en garde contre la voie des violents;

⁴Pri homaj faroj, konforme al la vortoj el Via busxo, Mi gardis min de vojoj kontrauxlegxaj.

⁵Mes pas sont fermes dans tes sentiers, Mes pieds ne chancellent point.

⁵Miaj pasxoj tuj sekvas en Viaj postesignoj, miaj piedoj ne sxanceligxas.

⁶Je t'invoque, car tu m'exauces, ô Dieu! Incline vers moi ton oreille, écoute ma parole!

⁶Mi vokas al Vi, cxar Vi respondos al mi, ho Dio; Klinu al mi Vian orelon kaj auxdu mian parolon.

⁷Signale ta bonté, toi qui sauves ceux qui cherchent un refuge, Et qui par ta droite les délivres de leurs adversaires!

⁷Montru Vian mirindan favorkorecon, Vi, kiu per Via dekstra mano helpas la fidantojn kontraux la atakantoj.

⁸Garde-moi comme la prunelle de l'oeil; Protège-moi, à l'ombre de tes ailes,

⁸Gardu min kiel la pupilon de la okulo, Per la ombro de Viaj flugiloj kasxu min

⁹Contre les méchants qui me persécutent, Contre mes ennemis acharnés qui m'enveloppent.

⁹De la malbonuloj, kiuj atakas min, De miaj malamikoj, kiuj cxirkauxe insidas kontraux mia animo.

¹⁰Ils ferment leurs entrailles, Ils ont à la bouche des paroles hautaines.

¹⁰Sian koron ili fermis, Per sia busxo ili parolas fiere.

¹¹Ils sont sur nos pas, déjà ils nous entourent, Ils nous épient pour nous terrasser.

¹¹Kien ni iras, ili nin cxirkauxas; Siajn okulojn ili direktas, por jxeti nin sur la teron.

¹²On dirait un lion avide de déchirer, Un lionceau aux aguets dans son repaire.

¹²Li similas leonon, kiu avidas akiron, Kaj leonidon, kiu sidas en kasxita loko.

¹³Lève-toi, Eternel, marche à sa rencontre, renverse-le! Délivre-moi du méchant par ton glaive!

¹³Levigxu, ho Eternulo, antauxvenu kaj renversu lin; Savu mian animon kontraux la malbonulo per Via glavo,

¹⁴Délivre-moi des hommes par ta main, Eternel, des hommes de ce monde! Leur part est dans la vie, Et tu remplis leur ventre de tes biens; Leurs enfants sont rassasiés, Et ils laissent leur superflu à leurs petits-enfants.

¹⁴Kontraux la homoj, ho Eternulo, per Via mano, Kontraux la homoj de cxi tiu mondo, kiuj havas sian parton en la nuna vivo, Kaj kies ventron Vi plenigis per Viaj trezoroj, Ke iliaj filoj estos sataj kaj ili lasos restajxon por siaj infanoj.

¹⁵Pour moi, dans mon innocence, je verrai ta face; Dès le réveil, je me rassasierai de ton image.

¹⁵Kaj mi en pieco rigardos Vian vizagxon; Vekigxante, mi satigxos per Via bildo.