French 1910

Maori

Job

20

1Tsophar de Naama prit la parole et dit:
1¶ Katahi ka whakautua e Topara Naamati; i mea ia,
2Mes pensées me forcent à répondre, Et mon agitation ne peut se contenir.
2Na kona oku whakaaro i whakahoki kupu ake ai i roto i ahau; na reira ano ahau i hohoro ai.
3J'ai entendu des reproches qui m'outragent; Le souffle de mon intelligence donnera la réplique.
3Kua rongo ahau i te whakahe moku, e pa ai te whakama ki ahau, a na te wairua o toku ngakau mahara te kupu whakahoki ki ahau.
4Ne sais-tu pas que, de tout temps, Depuis que l'homme a été placé sur la terre,
4Kahore ranei koe i mohio ki tenei i mua noa atu, i te wa ra ano i whakanohoia ai te tangata ki runga ki te whenua;
5Le triomphe des méchants a été court, Et la joie de l'impie momentanée?
5He poto te wa e whakamanamana ai te tangata kino, a ko te hari o te tangata atuakore he wheriko kau?
6Quand il s'élèverait jusqu'aux cieux, Et que sa tête toucherait aux nues,
6Ahakoa eke noa tona nui ki nga rangi, a pa atu tona mahunga ki nga kapua;
7Il périra pour toujours comme son ordure, Et ceux qui le voyaient diront: Où est-il?
7Ka memeha atu ano ia a ake ake, ka pera ano me tona paru: ko te hunga kua kite i a ia, ka mea, Kei hea ia?
8Il s'envolera comme un songe, et on ne le trouvera plus; Il disparaîtra comme une vision nocturne;
8Ka rere atu ia ano he moemoea, e kore ano hoki e kitea: ae ka aia atu ia, ano he rekanga kanohi no te po.
9L'oeil qui le regardait ne le regardera plus, Le lieu qu'il habitait ne l'apercevra plus.
9Ko te kanohi i kite i a ia e kore e kite ano; a heoi ano tirohanga a tona wahi ki a ia.
10Ses fils seront assaillis par les pauvres, Et ses mains restitueront ce qu'il a pris par violence.
10¶ E whakamanawareka ana tamariki i nga rawakore, ma ona ringa ano e whakahoki ona rawa.
11La vigueur de la jeunesse, qui remplissait ses membres, Aura sa couche avec lui dans la poussière.
11E ki ana ona wheua i te tamarikitanga; engari ka takoto tahi me ia i roto i te puehu.
12Le mal était doux à sa bouche, Il le cachait sous sa langue,
12Ahakoa reka te kino i roto i tona mangai, ahakoa huna e ia i raro i tona arero;
13Il le savourait sans l'abandonner, Il le retenait au milieu de son palais;
13Ahakoa manawapatia noatia e ia, a kahore e mahue i a ia, heoi pupuri tonu i roto i tona mangai;
14Mais sa nourriture se transformera dans ses entrailles, Elle deviendra dans son corps un venin d'aspic.
14Otira ka puta ke tana kai i roto i ona whekau, ko te au o nga ahipi i roto i a ia.
15Il a englouti des richesses, il les vomira; Dieu les chassera de son ventre.
15I horomia e ia te taonga, ka ruakina mai ano e ia; ma te Atua e akiri mai i roto i tona kopu.
16Il a sucé du venin d'aspic, La langue de la vipère le tuera.
16Ka ngotea e ia te huware whakamate o nga ahipi; ka mate ano ia i te arero o te waipera.
17Il ne reposera plus ses regards sur les ruisseaux, Sur les torrents, sur les fleuves de miel et de lait.
17E kore ia e kite i nga awa, i nga wai rere o te honi, o te pata.
18Il rendra ce qu'il a gagné, et n'en profitera plus; Il restituera tout ce qu'il a pris, et n'en jouira plus.
18Ko tana i uaua ai ka whakahokia e ia, e kore ano e horomia; ko tana utu ka rite ki ona taonga; e kore ano e koa ki reira.
19Car il a opprimé, délaissé les pauvres, Il a ruiné des maisons et ne les a pas rétablies.
19Nana hoki i tukino nga rawakore, whakarerea iho; murua ana e ia he whare, a e kore e hanga ano e ia.
20Son avidité n'a point connu de bornes; Mais il ne sauvera pas ce qu'il avait de plus cher.
20I te mea kahore ia i kite i te tatutanga i roto i a ia, e kore ano etahi o nga mea e matea nuitia ana e ia e mau ki a ia.
21Rien n'échappait à sa voracité; Mais son bien-être ne durera pas.
21Kahore tetahi mea i toe i kore te horomia e ia; no reira e kore tetahi mea pai ona e mau tonu.
22Au milieu de l'abondance il sera dans la détresse; La main de tous les misérables se lèvera sur lui.
22I a ia e whiwhi nui nei i te rawa, e rawakore ano ia; ka tae mai ki a ia nga ringa katoa o te hunga kei roto i te mata.
23Et voici, pour lui remplir le ventre, Dieu enverra sur lui le feu de sa colère, Et le rassasiera par une pluie de traits.
23¶ I a ia ka mea ki te whakaki i tona kopu, ka maka mai e te Atua te kaha o tona riri ki runga ki a ia, a ka ringihia iho ki a ia, i a ia ano e kai ana.
24S'il échappe aux armes de fer, L'arc d'airain le transpercera.
24Ka rere atu ia i te patu rino, ka tu ia i te kopere parahi, puta pu.
25Il arrache de son corps le trait, Qui étincelle au sortir de ses entrailles, Et il est en proie aux terreurs de la mort.
25E unuhia ana, kua puta mai i roto i te tinana, ina, puta mai ana te mata wheriko i roto i tona au: kua tau nga wehi ki a ia.
26Toutes les calamités sont réservées à ses trésors; Il sera consumé par un feu que n'allumera point l'homme, Et ce qui restera dans sa tente en deviendra la pâture.
26Ko te pouri katoa kei te takoto mai mo ana taonga: ka kainga ia e te ahi, kihai i puhia e te tangata; ma reira e pau ai te toenga i roto i tona teneti.
27Les cieux dévoileront son iniquité, Et la terre s'élèvera contre lui.
27Ka whakakitea mai tona he e nga rangi ka whakatika mai ano te whenua ki a ia.
28Les revenus de sa maison seront emportés, Ils disparaîtront au jour de la colère de Dieu.
28Ko nga hua o tona whare ka riro: ka rere, ano he wai, ona mea i te ra e riri ai ia.
29Telle est la part que Dieu réserve au méchant, Tel est l'héritage que Dieu lui destine.
29Ko ta te Atua wahi tenei ma te tangata kino, ko te taonga tupu i kiia e te Atua mona.