¹Mon coeur est tout tremblant, Il bondit hors de sa place.

¹Oo, dahil din dito'y nanginginig ang aking puso, at napapabago sa kaniyang kinaroroonang dako.

²Ecoutez, écoutez le frémissement de sa voix, Le grondement qui sort de sa bouche!

²Dinggin ninyo oh dinggin ang hiyaw ng kaniyang tinig, at ang sigaw na lumalabas sa kaniyang bibig.

³Il le fait rouler dans toute l'étendue des cieux, Et son éclair brille jusqu'aux extrémités de la terre.

³Kaniyang ipinadadala sa silong ng buong langit, at ang kidlat niya'y sa mga wakas ng lupa.

⁴Puis éclate un rugissement: il tonne de sa voix majestueuse; Il ne retient plus l'éclair, dès que sa voix retentit.

⁴Sumunod nito'y isang hugong na dumadagundong; siya'y kumukulog ng hugong ng kaniyang karilagan: at hindi tumitigil doon kung naririnig ang kaniyang tinig.

⁵Dieu tonne avec sa voix d'une manière merveilleuse; Il fait de grandes choses que nous ne comprenons pas.

⁵Ang Dios ay kumukulog na kagilagilalas ng kaniyang tinig; dakilang mga bagay ang ginawa niya, na hindi natin matalastas.

⁶Il dit à la neige: Tombe sur la terre! Il le dit à la pluie, même aux plus fortes pluies.

⁶Sapagka't sinabi niya sa nieve, Lumagpak ka sa lupa; gayon din sa ambon, at sa bugso ng kaniyang malakas na ulan,

⁷Il met un sceau sur la main de tous les hommes, Afin que tous se reconnaissent comme ses créatures.

⁷Tinatatakan niya ang kamay ng bawa't tao: upang maalaman ng lahat ng mga tao na kaniyang nilalang.

⁸L'animal sauvage se retire dans une caverne, Et se couche dans sa tanière.

⁸Kung gayo'y nagsisipasok ang mga hayop sa mga lungga, at namamalagi sa kanilang mga tahanan.

⁹L'ouragan vient du midi, Et le froid, des vents du nord.

⁹Mula sa timog nanggagaling ang bagyo: at ang ginaw ay mula sa hilagaan.

¹⁰Par son souffle Dieu produit la glace, Il réduit l'espace où se répandaient les eaux.

¹⁰Sa pamamagitan ng hinga ng Dios ay nayayari ang hielo: at ang kaluwangan ng tubig ay naiipit.

¹¹Il charge de vapeurs les nuages, Il les disperse étincelants;

¹¹Oo, kaniyang nilalagyan ang masinsing ulap ng halomigmig; kaniyang pinangangalat ang alapaap ng kaniyang kidlat:

¹²Leurs évolutions varient selon ses desseins, Pour l'accomplissement de tout ce qu'il leur ordonne, Sur la face de la terre habitée;

¹²At pumipihit sa palibot sa pamamagitan ng kaniyang patnubay, upang kanilang gawin ang anomang iutos niya sa kanila, sa ibabaw ng balat ng sanglibutang natatahanan:

¹³C'est comme une verge dont il frappe sa terre, Ou comme un signe de son amour, qu'il les fait apparaître.

¹³Maging sa saway, o maging sa kaniyang lupain, o maging sa kaawaan ay pinalilitaw niya.

¹⁴Job, sois attentif à ces choses! Considère encore les merveilles de Dieu!

¹⁴Dinggin mo ito, Oh Job: Tumigil ka, at bulayin ang kagilagilalas na mga gawa ng Dios.

¹⁵Sais-tu comment Dieu les dirige, Et fait briller son nuage étincelant?

¹⁵Nalalaman mo ba kung paanong pinararatangan sila ng Dios, at pinasisilang ang kidlat ng kaniyang alapaap?

¹⁶Comprends-tu le balancement des nuées, Les merveilles de celui dont la science est parfaite?

¹⁶Nalalaman mo ba ang mga pagtitimbang ng mga alapaap, ang kagilagilalas na mga gawa niya na sakdal sa kaalaman?

¹⁷Sais-tu pourquoi tes vêtements sont chauds Quand la terre se repose par le vent du midi?

¹⁷Paanong umiinit ang inyong mga suot, pagka tumatahimik ang lupa sa pamamagitan ng hanging timugan?

¹⁸Peux-tu comme lui étendre les cieux, Aussi solides qu'un miroir de fonte?

¹⁸Mailalatag mo ba na kasama niya ang langit, na matibay na gaya ng isang salaming binubo?

¹⁹Fais-nous connaître ce que nous devons lui dire; Nous sommes trop ignorants pour nous adresser à lui.

¹⁹Ituro mo sa amin kung anong aming sasabihin sa kaniya; sapagka't hindi namin maayos ang aming pananalita dahil sa kadiliman.

²⁰Lui annoncera-t-on que je parlerai? Mais quel est l'homme qui désire sa perte?

²⁰Sasaysayin ba sa kaniya na ako'y magsasalita? O iisipin ba ng isang tao na siya'y sasakmalin.

²¹On ne peut fixer le soleil qui resplendit dans les cieux, Lorsqu'un vent passe et en ramène la pureté;

²¹At ngayo'y hindi nakikita ng mga tao ang makinang na liwanag na nasa mga langit: nguni't ang hangin ay dumadaan, at pinapalis ang mga yaon.

²²Le septentrion le rend éclatant comme l'or. Oh! que la majesté de Dieu est redoutable!

²²Karilagang ginto ay nagmumula sa hilagaan; may taglay ang Dios na kakilakilabot na karilagan.

²³Nous ne saurions parvenir jusqu'au Tout-Puissant, Grand par la force, Par la justice, par le droit souverain: Il ne répond pas!

²³Tungkol sa Makapangyarihan sa lahat, hindi natin mauunawa; siya'y marilag sa kapangyarihan; at sa kahatulan at saganang kaganapan siya'y hindi pipighati.

²⁴C'est pourquoi les hommes doivent le craindre; Il ne porte les regards sur aucun sage.

²⁴Kinatatakutan nga siya ng mga tao: hindi niya binibigyang pitagan ang sinomang pantas sa puso.