French 1910

Tagalog 1905

Job

39

1Sais-tu quand les chèvres sauvages font leurs petits? Observes-tu les biches quand elles mettent bas?
1Nalalaman mo ba ang panahong ipinanganganak ng mga kambing bundok? O matatandaan mo ba ang mga pagdaramdam ng mga usa?
2Comptes-tu les mois pendant lesquels elles portent, Et connais-tu l'époque où elles enfantent?
2Mabibilang mo ba ang mga buwan ng kanilang kagampanan? O nalalaman mo ba ang panahong kanilang ipinanganak?
3Elles se courbent, laissent échapper leur progéniture, Et sont délivrées de leurs douleurs.
3Sila'y nagsisiyuko, kanilang inilalabas ang kanilang mga anak, kaniyang iniwawaksi ang kanilang kapanglawan.
4Leurs petits prennent de la vigueur et grandissent en plein air, Ils s'éloignent et ne reviennent plus auprès d'elles.
4Ang kanilang mga anak ay nagiging malakas, sila'y nagsisilaki sa kaparangan; sila'y nagsisiyao at hindi na nagsisibalik.
5Qui met en liberté l'âne sauvage, Et l'affranchit de tout lien?
5Sinong nagpakawala sa mabangis na asno? O sinong nagkalag ng mga tali ng mailap na asno?
6J'ai fait du désert son habitation, De la terre salée sa demeure.
6Na ginawa kong bahay niya ang ilang, at ang lupaing maasin na kaniyang tahanan.
7Il se rit du tumulte des villes, Il n'entend pas les cris d'un maître.
7Kaniyang nililibak ang kaguluhan ng bayan. Ni hindi niya dinidinig ang sigaw ng nagpapatakbo ng hayop.
8Il parcourt les montagnes pour trouver sa pâture, Il est à la recherche de tout ce qui est vert.
8Ang libot ng mga bundok ay kaniyang pastulan, at kaniyang sinasaliksik ang bawa't sariwang bagay.
9Le buffle veut-il être à ton service? Passe-t-il la nuit vers ta crèche?
9Matutuwa ba ang bakang gubat na maglingkod sa iyo? O matitira ba sa siping ng iyong pasabsaban?
10L'attaches-tu par une corde pour qu'il trace un sillon? Va-t-il après toi briser les mottes des vallées?
10Matatalian mo ba ang bakang gubat ng iyong panali sa pangbukid? O magbubusagsag ba ng mga libis sa likuran mo?
11Te reposes-tu sur lui, parce que sa force est grande? Lui abandonnes-tu le soin de tes travaux?
11Aasa ka ba sa kaniya, dahil sa siya'y totoong malakas? O iiwan mo ba ang iyong gawain sa kaniya?
12Te fies-tu à lui pour la rentrée de ta récolte? Est-ce lui qui doit l'amasser dans ton aire?
12Ipagkakatiwala mo ba sa kaniya na iuuwi sa bahay ang iyong binhi, at pipisanin ang mga butil sa iyong giikan?
13L'aile de l'autruche se déploie joyeuse; On dirait l'aile, le plumage de la cigogne.
13Ang pakpak ng avestruz ay nagagalak; nguni't may kagandahang loob ba ang kanilang mga pakpak at mga balahibo?
14Mais l'autruche abandonne ses oeufs à la terre, Et les fait chauffer sur la poussière;
14Sapagka't nagiiwan ng kaniyang mga itlog sa lupa, at pinaiinit ang mga yaon sa alabok,
15Elle oublie que le pied peut les écraser, Qu'une bête des champs peut les fouler.
15At kinalilimutang mangapipisa ng paa, o mangayuyurakan ng mabangis na hayop.
16Elle est dure envers ses petits comme s'ils n'étaient point à elle; Elle ne s'inquiète pas de l'inutilité de son enfantement.
16Siya'y nagmamatigas laban sa kaniyang mga sisiw na tila hindi kaniya: bagaman ang kaniyang gawa ay mawalang kabuluhan, hindi niya ikinatatakot;
17Car Dieu lui a refusé la sagesse, Il ne lui a pas donné l'intelligence en partage.
17Sapagka't binawian siya ng Dios ng karunungan, ni hindi siya binahaginan ng unawa.
18Quand elle se lève et prend sa course, Elle se rit du cheval et de son cavalier.
18Anomang panahon na siya'y napaiitaas, hinahamak niya ang kabayo at ang sakay nito.
19Est-ce toi qui donnes la vigueur au cheval, Et qui revêts son cou d'une crinière flottante?
19Nagbigay ka ba sa kabayo ng kalakasan? Binihisan mo ba ang kaniyang leeg ng buhok na gumagalaw?
20Le fais-tu bondir comme la sauterelle? Son fier hennissement répand la terreur.
20Pinalulukso mo ba siya na parang balang? Ang kaluwalhatian ng kaniyang bahin ay kakilakilabot.
21Il creuse le sol et se réjouit de sa force, Il s'élance au-devant des armes;
21Siya'y kumukutkot sa libis, at nagagalak sa kaniyang kalakasan, siya'y sumasagupa sa mga taong may sandata.
22Il se rit de la crainte, il n'a pas peur, Il ne recule pas en face de l'épée.
22Tinutuya niya ang takot at hindi nanglulupaypay: ni hindi tinatalikuran ang tabak.
23Sur lui retentit le carquois, Brillent la lance et le javelot.
23Ang suksukan ng pana ay tumutunog laban sa kaniya, ang makintab na sibat at ang kalasag.
24Bouillonnant d'ardeur, il dévore la terre, Il ne peut se contenir au bruit de la trompette.
24Kaniyang sinasakmal ang lupa na may kabangisan at poot; ni hindi siya naniniwala na yao'y tunog ng pakakak.
25Quand la trompette sonne, il dit: En avant! Et de loin il flaire la bataille, La voix tonnante des chefs et les cris de guerre.
25Kaniyang sinasabi sa tuwing tutunog ang mga pakakak: Aha! At kaniyang naaamoy ang pagbabaka sa malayo, ang sigaw ng mga kapitan at ang hiyaw.
26Est-ce par ton intelligence que l'épervier prend son vol, Et qu'il étend ses ailes vers le midi?
26Lumilipad ba ang uwak sa pamamagitan ng inyong karunungan, at iniuunat ba ang kaniyang mga pakpak sa dakong timugan?
27Est-ce par ton ordre que l'aigle s'élève, Et qu'il place son nid sur les hauteurs?
27Napaiilanglang ba ang agila sa iyong utos, at gumagawa ba ng kaniyang pugad sa itaas?
28C'est dans les rochers qu'il habite, qu'il a sa demeure, Sur la cime des rochers, sur le sommet des monts.
28Sila'y nananahan sa malaking bato, at doon tumitira, sa taluktok ng burol at sa katibayan,
29De là il épie sa proie, Il plonge au loin les regards.
29Mula roo'y tumitingin siya ng madadagit; ang kaniyang mga mata ay tumatanaw sa malayo.
30Ses petits boivent le sang; Et là où sont des cadavres, l'aigle se trouve.
30Ang mga anak naman niya ay nagsisihitit ng dugo: at kung saan naroon ang pinatay ay naroon siya.