1Lobet den HERRN! Denn es ist gut, unserm Gott zu singen: es ist lieblich, es ziemt sich der Lobgesang.
1 Molwch yr ARGLWYDD. Da yw canu mawl i'n Duw ni, oherwydd hyfryd a gweddus yw mawl.
2Der HERR baut Jerusalem, die Verjagten Israels wird er sammeln.
2 Y mae'r ARGLWYDD yn adeiladu Jerwsalem, y mae'n casglu rhai gwasgaredig Israel.
3Er heilt, die zerbrochenen Herzens sind, und lindert ihre Schmerzen;
3 Y mae'n iach�u'r rhai drylliedig o galon, ac yn rhwymo eu doluriau.
4er zählt die Zahl der Sterne und nennt sie alle mit Namen.
4 Y mae'n pennu nifer y s�r, ac yn rhoi enwau arnynt i gyd.
5Groß ist unser Herr und reich an Macht; sein Verstand ist unermeßlich.
5 Mawr yw ein Harglwydd ni, a chryf o nerth; y mae ei ddoethineb yn ddifesur.
6Der HERR richtet die Gedemütigten wieder auf, er erniedrigt die Gottlosen bis zur Erde.
6 Y mae'r ARGLWYDD yn codi'r rhai gostyngedig, ond yn bwrw'r drygionus i'r llawr.
7Stimmt dem HERRN ein Danklied an, spielt unserm Gott auf der Harfe,
7 Canwch i'r ARGLWYDD mewn diolch, canwch fawl i'n Duw �'r delyn.
8der den Himmel mit Wolken bedeckt, der Regen bereitet für die Erde und auf den Bergen Gras wachsen läßt;
8 Y mae ef yn gorchuddio'r nefoedd � chymylau, ac yn darparu glaw i'r ddaear; y mae'n gwisgo'r mynyddoedd � glaswellt, a phlanhigion at wasanaeth pobl.
9der dem Vieh sein Futter gibt, den jungen Raben, die ihn anrufen!
9 Y mae'n rhoi eu porthiant i'r anifeiliaid, a'r hyn a ofynnant i gywion y gigfran.
10Er hat nicht Lust an der Stärke des Rosses, noch Gefallen an den Schenkeln des Mannes;
10 Nid yw'n ymhyfrydu yn nerth march, nac yn cael pleser yng nghyhyrau gu373?r;
11der HERR hat Gefallen an denen, die ihn fürchten, die auf seine Gnade hoffen.
11 ond pleser yr ARGLWYDD yw'r rhai sy'n ei ofni, y rhai sy'n gobeithio yn ei gariad.
12Preise, Jerusalem, den HERRN; lobe, Zion, deinen Gott!
12 Molianna yr ARGLWYDD, O Jerwsalem; mola dy Dduw, O Seion,
13Denn er hat die Riegel deiner Tore befestigt, deine Kinder gesegnet in deiner Mitte;
13 oherwydd cryfhaodd farrau dy byrth, a bendithiodd dy blant o'th fewn.
14er gibt deinen Grenzen Frieden und sättigt dich mit dem besten Weizen.
14 Y mae'n rhoi heddwch i'th derfynau, ac yn dy ddigoni �'r u375?d gorau.
15Er sendet seine Rede auf Erden; gar schnell läuft sein Wort;
15 Y mae'n anfon ei orchymyn i'r ddaear, ac y mae ei air yn rhedeg yn gyflym.
16er gibt Schnee wie Wolle, er streut Reif wie Asche;
16 Y mae'n rhoi eira fel gwl�n, yn taenu barrug fel lludw,
17er wirft sein Eis wie Brocken; wer kann bestehen vor seinem Frost?
17 ac yn gwasgaru ei rew fel briwsion; pwy a all ddal ei oerni ef?
18Er sendet sein Wort, so zerschmelzen sie; er läßt seinen Wind wehen, so tauen sie auf.
18 Y mae'n anfon ei air, ac yn eu toddi; gwna i'w wynt chwythu, ac fe lifa'r dyfroedd.
19Er läßt Jakob sein Wort verkündigen, Israel seine Satzungen und Rechte.
19 Y mae'n mynegi ei air i Jacob, ei ddeddfau a'i farnau i Israel;
20So hat er keinem Volk getan, noch läßt er sie wissen seine Rechte. Hallelujah!
20 ni wnaeth fel hyn ag unrhyw genedl, na dysgu iddynt ei farnau. Molwch yr ARGLWYDD.