¹Und Hiob antwortete und sprach:

¹آنگاه ایوب جواب داد:

²Wahrlich, ihr seit Leute, und mit euch wird die Weisheit aussterben!

²«شما فکر می کنید که عقل همه مردم را دارید و وقتی بمیرید حکمت هم با شما می میرد.

³Auch ich habe Verstand wie ihr und bin nicht weniger als ihr, und wer wüßte solches nicht!

³اما بدانید که من هم مانند شما عقل دارم و از شما کمتر نیستم. چیزهائی را که گفتید هر کسی می داند.

⁴Zum Gespött bin ich meinem Freunde, der ich zu Gott rief und von ihm erhört wurde; der unschuldige Gerechte wird zum Gespött.

⁴در گذشته، هرگاه پیش خدا دعا می کردم، او دعای مرا اجابت می فرمود، اما حالا، در حالیکه گناهی ندارم، حتی دوستانم به من می خندند و مسخره ام می کنند.

⁵Dem Unglück Verachtung! das ist die Ansicht des Sicheren; sie ist bereit für die, deren Fuß ins Wanken kommt.

⁵آنهائی که آسوده و آرامند مصیبت زدگان را توهین می کنند و به افتادگان لگد می زنند.

⁶Den Räubern werden die Zelte in Ruhe gelassen; sie reizen Gott, und es geht ihnen wohl; sie führen ihren Gott in ihrer Faust.

⁶خانۀ دزدان در امان است و کسانی که از خدا نمی ترسند، در آسایش بسر می برند. آن ها به قدرت خود متکی هستند نه به خدا.

⁷Aber frage doch das Vieh, es wird dich belehren, und die Vögel des Himmels tun dir's kund.

⁷چیزهائی را که شما می گوئید، اگر از حیوانات بپرسید به شما می آموزند. اگر از پرندگان سوال کنید به شما جواب می دهند. نباتات زمین برای تان بیان می کنند و حتی ماهیان به شما می گویند که دست قدرت خدا همه چیز را آفریده است.

⁸Das Kraut des Feldes lehrt dich, und die Fische im Meer erzählen es.

⁸زندگی هر زنده جان و نَفَس همۀ بشر در دست او است.

⁹Wer unter allen diesen wüßte nicht, daß die Hand des HERRN solches gemacht hat,

⁹همانطوریکه با زبان مزۀ طعام خوب را می فهمیم، با گوش هم کلام حقیقت را تشخیص می دهیم.

¹⁰daß in seiner Hand die Seele alles Lebendigen und der Geist jedes menschlichen Fleisches ist?

¹⁰اشخاص پیر دانا هستند، اما خدا دانا و توانا است. اشخاص پیر بصیرت دارند، ولی خدا دارای بصیرت و قدرت است.

¹¹Prüft nicht das Ohr die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt?

¹¹آنچه را که خدا خراب کند، هیچ کسی نمی تواند آباد نماید. اگر کسی را به زندان بیندازد، کسی نمی تواند او را آزاد کند.

¹²Wohnt bei den Greisen die Weisheit und bei den Betagten der Verstand?

¹²هرگاه باران را متوقف سازد، زمین خشک می شود و اگر طوفان را بفرستد زمین را زیر آب غرق می کند.

¹³Bei Ihm ist Weisheit und Stärke, Sein ist Rat und Verstand!

¹³بلی، خدا توانا و دانا است و اختیار فریب دهندگان و فریب خوردگان در دست او است.

¹⁴Siehe, was er niederreißt, wird nicht aufgebaut; wen er einsperrt, der wird nicht frei.

¹⁴حکمت فرمانروایان و مشاوران را از آن ها می گیرد و قضات را احمق می سازد.

¹⁵Stellt er die Gewässer ab, so vertrocknen sie; läßt er sie los, so verwüsten sie das Land.

¹⁵پادشاهان را خلع و اسیر خود می کند.

¹⁶Bei ihm ist Macht und Verstand; sein ist, der irrt und der irreführt.

¹⁶کاهنان را حقیر و زورمندان را سرنگون می سازد.

¹⁷Er führt die Räte beraubt hinweg und macht die Richter zu Narren.

¹⁷بلاغت معتمدین و فهم اشخاص پیر را از بین می برد.

¹⁸Die Herrschaft der Könige löst er auf und schlingt eine Fessel um ihre Lenden.

¹⁸حاکمان را ذلیل و زورمندان را حقیر می کند.

¹⁹Er führt die Priester beraubt hinweg und stürzt die Festgegründeten um.

¹⁹چیزهائی را که تاریک و مبهم هستند روشن می سازد.

²⁰Er nimmt den Wohlbewährten die Sprache weg und raubt den Alten den Verstand.

²⁰به ملتها قوت و نیرو می بخشد و بعد آن ها را از بین می برد. به تعداد شان می افزاید و سپس آن ها را به دست دشمن می سپارد.

²¹Er schüttet Verachtung über die Edeln und löst den Gürtel der Starken auf.

²¹حکمت زمامداران جهان را از آن ها می گیرد و آن ها را در بیابان آواره می سازد.در تاریکی کورمال کورمال راه می روند و مانند مستان، اُفتان و خیزان قدم می زنند.

²²Er enthüllt, was im Finstern verborgen liegt, und zieht den Todesschatten ans Licht.

²²در تاریکی کورمال کورمال راه می روند و مانند مستان، اُفتان و خیزان قدم می زنند.

²³Er vermehrt Völker, und er vernichtet sie; er breitet sie aus, und er führt sie weg.

²⁴Den Häuptern des Volkes im Lande nimmt er den Verstand und läßt sie irren in pfadloser Wüste;

²⁵sie tappen in Finsternis ohne Licht, er macht sie schwanken wie Trunkene.