1Und Elihu hob wieder an und sprach:
1الیهو به سخنان خود ادامه داده گفت:
2Höret, ihr Weisen, meine Worte, und ihr Verständigen, merket auf mich!
2«ای مردان دانا، به سخنان من گوش بدهید و ای عاقلان بشنوید!
3Denn das Ohr prüft die Rede, wie der Gaumen die Speise schmeckt.
3همانطوریکه مزۀ غذا با زبان احساس می شود، گوش هم سخنان را تشخیص می دهد.
4Das Rechte wollen wir uns erwählen und untereinander ausmachen, was gut ist.
4پس ما باید آنچه را که درست است انتخاب کنیم و چیزهای خوب را اختیار نمائیم.
5Denn Hiob behauptet: «Ich bin gerecht, aber Gott hat mir mein Recht entzogen.
5ایوب گفت: «من بیگناه هستم و خدا مرا از حق من محروم کرده است.
6Bei all meinem Recht werde ich zum Lügner gestempelt, tödlich verwundet bin ich vom Pfeil, ohne Schuld!»
6باوجودیکه تقصیری ندارم، اما خدا مرا دروغگو می شمارد. گرچه خطائی از من سر نزده است، ولی زخمهای علاج ناپذیر در بدن خود دارم.»
7Wo ist ein Mann wie Hiob, der Lästerung trinkt wie Wasser,
7آیا کسی را دیده اید که مثل ایوب سخنان تمسخرآمیز بزند؟
8der so wie er in Gesellschaft der Übeltäter wandelt und mit gottlosen Leuten umgeht?
8او همنشین مردم شریر است و با اشخاص بد سر و کار دارد.
9Denn er hat gesagt: «Es nützt dem Menschen nichts, wenn er mit Gott Freundschaft pflegt!»
9او می گوید: «چه فایده که انسان رضامندی خدا را حاصل کند؟»
10Darum, ihr verständigen Männer, hört mir zu: Fern sei es von Gott, sich Gewalttätigkeiten zu erlauben, und von dem Allmächtigen, Unrecht zu tun;
10ای کسانی که دارای عقل و شعور هستید سخنان مرا بشنوید. خدای قادر مطلق هرگز ظلم و بدی نمی کند.
11sondern er bezahlt dem Menschen, wie er es verdient, und läßt einem jeden widerfahren nach seinem Wandel.
11او هر کسی را مطابق اعمالش مکافات می دهد و هر انسان را طوریکه سزاوار است، مجازات می کند.
12Ja wahrlich, Gott tut kein Unrecht, und der Allmächtige beugt das Recht nicht!
12خدای قادر مطلق بدی را نمی پسندد و بی عدالتی نمی کند.
13Wessen Obhut ist die Erde unterstellt, und wer gibt acht auf die ganze Welt?
13اختیار تمام دنیا در دست او است و با قدرت خود جهان را اداره می کند.
14Wenn er nur noch auf sich selbst achtete und seinen Geist und Odem wieder zu sich nähme,
14اگر خدا اراده کند و روح و نَفَس خود را از انسان پس بگیرد،
15so würde alles Fleisch miteinander vergehen und der Mensch wieder zum Staube kehren.
15همۀ انسانها هلاک می شوند و به خاک بر می گردند.
16Hast du nun Verstand, so höre dies und merke auf die Stimme meiner Worte!
16اگر شعور دارید گوش کنید که من چه می گویم.
17Könnte auch einer, der das Recht haßt, herrschen, oder willst du den Gerechten, den Mächtigen, verdammen?
17آیا کسی که از عدالت نفرت دارد، حکمرانی کرده می تواند؟ آیا می خواهی خدای عادل را محکوم کنی؟
18Darf man zum König sagen: Du Nichtsnutz! und zu den Edlen: Ihr seid ungerecht?
18خدا پادشاهان و حاکمان را که اگر بدکار و شریر باشند، محکوم می سازد.
19wieviel weniger zu dem, der die Person der Fürsten nicht ansieht und den Reichen nicht mehr achtet als den Armen; denn sie sind alle seiner Hände Werk.
19او از فرمانروایان طرفداری نمی کند و ثروتمندان را بر فقرا ترجیح نمی دهد، زیرا همگی را دست قدرت او خلق کرده است.
20Plötzlich sterben sie, mitten in der Nacht; Völker wanken und gehen dahin, und er beseitigt Tyrannen ohne Menschenhand.
20انسان ناگهان نیمۀ شب می میرد و خدا در یک لحظه جان انسان را می گیرد و با یک اشاره قدرتمندترین انسانها را به دیار نیستی می فرستد.
21Denn Gottes Augen sind auf die Wege eines jeden gerichtet, und er sieht jeden Schritt, den einer macht.
21چشمان تیزبین او همه کارهای بشر را می بیند و هر قدم او را زیر نظر دارد.
22Es gibt keine Finsternis und keinen Todesschatten, wo die Übeltäter sich verbergen könnten.
22هیچ ظلمت و تاریکی نمی تواند اشخاص بدکار را از نظر خدا پنهان کند.
23Ja, er braucht den Menschen, der vor Gott zu Gerichte geht, nicht erst noch zu untersuchen.
23خدا لزومی ندارد که برای داوری انسان وقتی را تعیین کند.
24Er zerschmettert Gewaltige ohne Untersuchung und setzt andere an deren Statt.
24او زورمندان را بدون تحقیق از بین می برد و دیگران را جانشین آن ها می سازد.
25Weil er ihre Werke kennt, darum kehrt er sie um über Nacht, und sie werden zermalmt.
25زیرا او از تمام اعمال شان آگاه است و شبانگاه آن ها را سرنگون می کند.
26Als Gottlose züchtigt er sie vor aller Augen darum,
26آن ها را در حضور همۀ مردم بخاطر کارهای بد شان مجازات می کند.
27daß sie von ihm abgefallen sind und keinen seiner Wege beachtet haben,
27زیرا که آن ها از راه خدا منحرف شده اند و از احکام او پیروی نمی کنند.
28und weil des Armen Geschrei zu ihm gelangt ist und er das Schreien der Unterdrückten erhört hat.
28آن ها چنان ظلمی در حق مردم مسکین و فقیر نمودند که خدا فریاد شان را شنید.
29Wenn er Frieden gibt, wer will verdammen? Wenn er aber sein Angesicht verbirgt, wer kann ihn schauen? So handelt er sowohl über einem Volk, als auch über dem einzelnen Menschen,
29اگر خدا نخواهد به کمک آن ها برسد، چه کسی می تواند از او ایراد بگیرد؟ اما او این کار را نمی کند، زیرا در آن صورت انسانها همگی ـ خواه یک فرد باشد یا یک ملت ـ عاجز می مانند.
30damit nicht gottlose Menschen regieren und das Volk in Fallstricke gerät.
30خدا اجازه نمی دهد که بدکاران بر مردم حکمرانی کنند و بر آن ها ظلم نمایند.
31Darf man zu Gott sagen: Ich muß Strafe tragen und habe doch nichts verbrochen?
31ایوب، تو باید به گناهان خود در حضور خدا اعتراف نمائی و وعده بدهی که دیگر گناه نکنی.
32Nein, sondern: Was ich nicht sehe, lehre du mich, und habe ich Unrecht getan, so will ich's nicht mehr tun!
32از خدا بخواه که گناهانت را به تو نشان بدهد و باید از کارهای بدی که کرده ای، دست بکشی.
33Soll Er nach deinem Sinn Vergeltung üben, weil du verwirfst? Denn du mußt wählen, und nicht ich; was du weißt, das sage an!
33تو با کارهای خدا مخالفت می کنی و بازهم انتظار داری که او آنچه را که می خواهی برایت انجام بدهد. حالا خودت تصمیم بگیر نه من، و بگو که چه فکر می کنی.
34Verständige Männer werden mir zustimmen und jeder weise Mann, der mir zuhört:
34کسیکه عاقل است و شعور دارد و حرف مرا می شنود، تصدیق می کند
35Hiob redet wie ein Unwissender, und seine Worte zeugen nicht von Verstand.
35که سخنان تو همه احمقانه اند و معنی ندارند.
36Möchte Hiob fort und fort geprüft werden, weil er sich zu den gottlosen Leuten geschlagen hat!
36تو مثل اشخاص شریر حرف می زنی و باید جزا ببینی.تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»
37Denn zu seiner Sünde fügt er Abfall hinzu, er verhöhnt uns und redet viel wider Gott!
37تو با نافرمانی خود بر گناهانت می افزائی و در حضور همگی به خدا اهانت می کنی.»