¹Danket dem HERRN, ruft seinen Namen an, macht unter den Völkern seine Taten bekannt!

¹خداوند را شکر کنید و نام او را بخوانید. اعمال او را به ملتها اعلام نمائید.

²Singet vor ihm, spielet vor ihm, redet von allen seinen Wundern!

²برای او سرود بسرائید و او را ستایش کنید. از همه کارهای شگفت انگیز او خبر بدهید.

³Rühmet euch seines heiligen Namens! Es freue sich das Herz derer, die den HERRN suchen!

³در نام مقدس او فخر کنید و دل مشتاقان خداوند شادمان باشد.

⁴Fragt nach dem HERRN und nach seiner Macht, suchet sein Angesicht allezeit!

⁴خداوند و قوّت او را بطلبید و روی او را پیوسته بجوئید.

⁵Gedenket seiner Wunder, die er getan, seiner Zeichen und der Urteile seines Mundes!

⁵معجزاتی را که او انجام داده است به یاد آورید، همچنان نشانه های شگفت انگیز و داوری های دهان او را.

⁶O Same Abrahams, seines Knechtes, o ihr Söhne Jakobs, seine Auserkorenen!

⁶ای نسل بندۀ او ابراهیم و ای اولادۀ یعقوب، برگزیدۀ او.

⁷Er, der HERR, ist unser Gott; auf der ganzen Erde gilt sein Recht.

⁷خداوند، خدای ماست! داوری های او در تمامی جهان است.

⁸Er gedenkt auf ewig an seinen Bund, an das Wort, das er tausend Geschlechtern befohlen hat;

⁸عهد خود را یاد می دارد تا به ابد و کلامی را که بر هزاران پشت فرموده است،

⁹des Bundes, den er mit Abraham geschlossen, seines Eides, den er Isaak geschworen hat.

⁹آن عهدی را که با ابراهیم بسته و وعده ای را که برای اسحاق داده است.

¹⁰Er stellte ihn auf für Jakob als Satzung, für Israel als ewigen Bund,

¹⁰آنرا برای یعقوب به عنوان فریضه ای استوار ساخت و برای اسرائیل عهد جاودانی.

¹¹da er sprach: «Dir gebe ich das Land Kanaan als euer Erbteil»,

¹¹او گفت که سرزمین کنعان را به تو می دهم تا ملکیت شما گردد.

¹²da sie noch leicht zu zählen waren, gar wenige und Fremdlinge darin,

¹²هنگامیکه تعداد شان محدود و کم بود و در آنجا مثل بیگانگان بسر می بردند

¹³und wandern mußten von einem Volk zum andern und von einem Königreich zum andern.

¹³و از یک ملت به ملت دیگر و از یک مملکت به قوم دیگر می رفتند،

¹⁴Er ließ sie von keinem Menschen bedrücken und züchtigte Könige um ihretwillen:

¹⁴او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند و حتی پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود.

¹⁵«Tastet meine Gesalbten nicht an und tut meinen Propheten kein Leid!»

¹⁵او فرمود: «بر مَسح شدگان من دست نزنید و به انبیای من ضرر نرسانید.»

¹⁶Und er rief eine Hungersnot herbei über das Land und zerschlug jegliche Stütze an Brot.

¹⁶پس قحطی را در آن زمین آورد و مایۀ زیست و نان آن ها را از بین برد.

¹⁷Er sandte einen Mann vor ihnen her, Joseph ward zum Sklaven verkauft!

¹⁷او مردی را پیشتر از آن ها فرستاد، یعنی یوسف که به عنوان غلام فروخته شد.

¹⁸Sie zwangen seinen Fuß in einen Stock; seine Seele geriet in Fesseln;

¹⁸پاهای یوسف را به زنجیر بستند و به گردن وی حلقۀ آهنی انداختند،

¹⁹bis zur Zeit, da sein Wort eintraf und der Ausspruch des HERRN ihn geläutert hatte.

¹⁹تا وقتیکه پیشگویی اش به وقوع پیوست و کلام خداوند او را از آزمایش گذشتانده و تصدیق فرمود.

²⁰Der König sandte hin und befreite ihn; der die Völker beherrschte, ließ ihn los.

²⁰آنگاه پادشاه او را از بند رهایی بخشید و سلطان قوم ها او را از زندان آزاد کرد.

²¹Er setzte ihn zum Herrn über sein Haus und zum Herrscher über alle seine Güter,

²¹او را بر خانۀ خود ناظر مقرر کرد و اختیار تمام دارائی خود را به وی سپرد،

²²daß er seine Fürsten nach Belieben binde und seine Ältesten unterweise.

²²تا به ارادۀ خود بر بزرگان فرعون سروری کند و مشایخ او را حکمت آموزد.

²³Da zog Israel nach Ägypten, und Jakob wurde ein Fremdling im Lande Hams.

²³سپس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب در زمین حام غربت پذیرفت.

²⁴Und er machte sein Volk sehr fruchtbar und ließ es zahlreicher werden als seine Dränger.

²⁴خداوند قوم برگزیدۀ خود را بی نهایت بارور و زیاد گردانید و آن ها را قویتر از دشمنان شان ساخت.

²⁵Er wandte ihr Herz, sein Volk zu hassen, arglistig zu handeln an seinen Knechten.

²⁵لیکن دل مردم مصر را برگردانید تا بر قوم برگزیدۀ او کینه ورزند و با بندگان او با حیله رفتار نمایند.

²⁶Er sandte Mose, seinen Knecht, Aaron, den er erwählt hatte.

²⁶بعد بندۀ خود موسی و هارون را که برگزیده بود، فرستاد.

²⁷Die verrichteten seine Zeichen unter ihnen und taten Wunder im Lande Hams.

²⁷آن ها نشانه های شگفت انگیز او را در میان مصریان انجام دادند و معجزات او را در سرزمین حام.

²⁸Er sandte Finsternis, und es ward Nacht, damit sie seinen Worten nicht widerstreben möchten.

²⁸ظلمت را فرستاد که تاریکی شد و ایشان نتوانستند که به کلام او مخالفت ورزند.

²⁹Er verwandelte ihre Gewässer in Blut und tötete ihre Fische;

²⁹آب های آن ها را به خون تبدیل کرد و تمام ماهی های شان مُردند.

³⁰ihr Land wimmelte von Fröschen bis in die Gemächer ihrer Könige.

³⁰بعد بقه ها به آن کشور هجوم آوردند و حتی قصر سلطنتی هم پُر از بقه شد.

³¹Er sprach; und es kamen Fliegenschwärme, Mücken in alle ihre Grenzen.

³¹به امر خداوند انواع مگس ها و پشه ها در سراسر آن کشور پیدا شدند.

³²Er gab ihnen Hagel statt Regen, Feuerflammen auf ihr Land;

³²به جای باران، ژاله و شعله های آتش را به کشور شان فرستاد.

³³und er schlug ihre Weinstöcke und Feigenbäume und zerbrach die Bäume in ihrem Land.

³³تاک ها و انجیرهای شان را زد و درختان آن محل را شکست.

³⁴Er sprach; da kamen Heuschrecken und Käfer ohne Zahl,

³⁴به فرمان او خیل ملخ و کرمهای بی شمار پیدا شدند

³⁵die fraßen alles Kraut im Lande und verzehrten ihre Feldfrüchte.

³⁵و همه نباتات و میوه های آنجا را خوردند.

³⁶Und er schlug alle Erstgeburt in ihrem Lande, alle Erstlinge ihrer Kraft.

³⁶تمامی نخست زادگان را در زمین ایشان زد، که اولباری های قوّت شان به شمار می رفت.

³⁷Aber sie ließ er ausziehen mit Silber und Gold, und es war kein Strauchelnder unter ihren Stämmen.

³⁷آنگاه قوم اسرائیل را که همگی سالم و نیرومند بودند، با نقره و طلا از مصر خارج کرد.

³⁸gypten war froh, daß sie gingen; denn der Schrecken vor ihnen war auf sie gefallen.

³⁸مصر از بیرون رفتن ایشان شاد بود، زیرا خوف ایشان بر مردم مصر قرار گرفته بود.

³⁹Er breitete vor ihnen eine Wolke aus zur Decke und Feuer, um die Nacht zu erleuchten.

³⁹ابری را برای شان مثل سایبان گسترانید و آتشی که در شب روشنایی دهد.

⁴⁰Sie forderten; da ließ er Wachteln kommen und sättigte sie mit Himmelsbrot.

⁴⁰وقتی از او درخواست کردند، پرندۀ سَلوی «بودنه» را فرستاد و ایشان را از نان آسمان سیر گردانید.

⁴¹Er öffnete den Felsen; da floß Wasser heraus; es floß ein Bach in der Wüste.

⁴¹صخره را بشگافت و آب جاری شد و در جاهای خشک مثل نهر روان گردید.

⁴²Denn er gedachte an sein heiliges Wort, an Abraham, seinen Knecht.

⁴²زیرا کلام مقدس خود را به یاد آورد و بندۀ خویش ابراهیم را.

⁴³Er ließ sein Volk ausziehen mit Freuden, mit Jubel seine Auserwählten.

⁴³او قوم برگزیدۀ خود را با خوشی و سرود شادمانی بیرون آورد

⁴⁴Und er gab ihnen die Länder der Heiden; und woran die Völker sich abgemüht hatten, das nahmen sie in Besitz;

⁴⁴و سرزمین اقوام دیگر را به آن ها داد و حاصل زحمت آن ها را به قوم برگزیدۀ خود بخشید.تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و احکام او را بجا آورند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!

⁴⁵auf daß sie seine Satzungen halten und seine Lehren bewahren möchten. Hallelujah!

⁴⁵تا آنکه فرایض او را نگاه دارند و احکام او را بجا آورند. هَلّلِویاه، سپاس به خداوند!