1«Danket dem Herrn, denn er ist gütig, denn seine Gnade währt ewig!»
1خداوند را سپاس گوئید زیرا که او نیکوست و رحمتش تا به ابد.
2So sollen sagen die Erlösten des HERRN, die er aus der Hand des Feindes erlöst
2فدیه شدگانِ خداوند این را بگویند، آنهائی که خداوند ایشان را از دست دشمن فدیه داده
3und die er aus den Ländern zusammengebracht hat, vom Aufgang und vom Niedergang, von Mitternacht und vom Meer,
3و از کشورهای بیگانه، از شرق و غرب و شمال و جنوب جمع کرده است.
4die irregingen in der Wüste, auf ungebahntem Weg und keine Stadt fanden, wo sie wohnen konnten,
4آن ها در صحرا و بیابان بیراهه آواره بودند و شهری برای سکونت نیافتند.
5hungrig und durstig, daß ihre Seele in ihnen verschmachtete.
5گرسنه و تشنه شدند و جان شان بیچاره و بینوا گردید.
6Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten
6آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
7und führte sie auf den rechten Weg, daß sie zu einer bewohnten Stadt gelangten,
7آن ها را به راه مستقیم رهبری نمود تا به شهری مسکون درآمدند.
8die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
8پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
9daß er die durstige Seele getränkt und die hungernde Seele mit Gutem gesättigt hat!
9زیرا که جان تشنه را سیراب نموده و جان گرسنه را با چیزهای نیکو سیر کرد.
10Die in Finsternis und Todesschatten saßen, gebunden in Elend und Eisen,
10بعضی شان در تاریکی و سایۀ موت نشسته بودند و در زندان و زنجیر رنج می بردند،
11weil sie den Geboten Gottes widerstrebt und den Rat des Höchsten verachtet hatten,
11زیرا که آن ها از کلام خدا سرپیچی کرده و احکام خدای قادر متعال را بجا نیاورده بودند.
12so daß er ihr Herz durch Strafe beugte, daß sie dalagen und ihnen niemand half.
12به همین جهت آن ها را در زیر بار زحمت و مشقت چنان ذلیل ساخت که از پا افتادند و مدد کنندۀ نبود.
13Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten,
13آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
14und führte sie aus Finsternis und Todesschatten heraus und zerriß ihre Bande,
14آن ها را از تاریکی و سایه موت بیرون آورد و از بند و زنجیر آزاد کرد.
15die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
15پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
16daß er eherne Türen zerbricht und eiserne Riegel zerschlägt!
16زیرا که دروازه های برنجی را شکسته و پشت بندهای آهنی آنرا قطع می کند.
17Die Toren, die wegen ihrer Übertretung und um ihrer Missetaten willen geplagt wurden,
17افراد نادان به خاطر روش شریرانۀ خود و به سبب گناهان خویش، در عذاب بودند.
18daß ihrer Seele vor aller Nahrung ekelte und sie nahe waren den Pforten des Todes.
18جان شان از هر نوع خوراک بیزار بود و پای شان به لب گور رسیده بود.
19Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er rettete sie aus ihren Ängsten.
19آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
20Er sandte sein Wort und machte sie gesund und ließ sie ihren Gräbern entrinnen,
20کلام خود را فرستاده، ایشان را شفا بخشید و از مرگ و عذاب نجات داد.
21die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern,
21پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
22sollen ihm Dankopfer bringen und seine Taten jubelnd erzählen!
22قربانی های شکرانگی بگذرانند و با شادمانی کارهای را که او کرده است، اعلام نمایند.
23Die in Schiffen sich aufs Meer begaben und Handel trieben auf großen Wassern,
23بعضی از آن ها با کشتی به بحر رفتند و در آب های عمیق مشغول کار شدند.
24die des HERRN Werke sahen und seine Wunder auf hoher See,
24آن ها کارهای خداوند و شاهکارهای دست او را در اعماق بحر دیدند.
25wenn er sprach und einen Sturmwind erregte, der die Wellen in die Höhe warf,
25به فرمان او باد و طوفان برخاست و امواج بحر به طغیان آمد.
26daß sie emporfuhren gen Himmel und hinabfuhren zur Tiefe und ihre Seele vor Angst verging;
26کشتی ها گاهی به هوا بلند می شدند و گاهی به اعماق بحر فرو می رفتند. جان شان در این تلاطم از حال رفت.
27daß sie wirbelten und schwankten wie Trunkene, und alle ihre Weisheit dahin war.
27مانند مستان اُفتان و خیزان شدند و نمی دانستند که چه کار کنند.
28Da schrieen sie zum HERRN in ihrer Not, und er führte sie heraus aus ihren Ängsten;
28آنگاه در تنگی خود نزد خداوند فریاد برآوردند و ایشان را از سختی های شان رهایی بخشید.
29er stillte den Sturm, daß er schwieg und die Wellen sich beruhigten;
29طوفان را آرام کرد و امواج بحر از تلاطم باز ایستادند.
30und jene wurden froh, daß sie sich legten; und er führte sie an das erwünschte Gestade,
30وقتی آرامش حکمفرما گردید، همه خوشحال شدند و خداوند آن ها را به بندر مقصود رسانید.
31die sollen dem HERRN danken für seine Gnade und für seine Wunder an den Menschenkindern
31پس خداوند را به سبب رحمتش و به سبب کارهای شگفت انگیز او با بنی آدم شکر کنند.
32und sollen ihn erheben in der Versammlung des Volkes und im Kreise der Ältesten ihn rühmen!
32عظمت و جلال او را به جماعت قوم اعلام کنند و نزد بزرگان قوم او را ستایش کنند.
33Er machte Ströme zur Wüste und ließ Wasserquellen vertrocknen;
33او دریاها را به بیابان و چشمه های آب را به زمین خشک و بی آب تبدیل کرد.
34fruchtbares Land wurde zur Salzwüste wegen der Bosheit derer, die es bewohnten.
34زمین حاصلخیز را به خاطر شرارت ساکنان آن به شوره زار مبدل ساخت.
35Er machte aber auch die Wüste zum Wasserteich und dürres Land zu Wasserquellen.
35بیابان را به دریاچۀ آب و زمین خشک را به چشمه های آب تبدیل کرد.
36Und er ließ Hungrige daselbst wohnen, und sie gründeten eine bewohnte Stadt;
36گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهری برای سکونت خود آباد کنند.
37und sie säten Äcker an und pflanzten Weinberge und hatten von den Früchten einen schönen Ertrag;
37در زمین آنجا به زراعت پرداختند، تاکستانها غرس نمودند و حاصل بسیار به دست آوردند.
38und er segnete sie, daß sie sich stark mehrten, und auch ihres Viehs machte er nicht wenig,
38خداوند آن ها را برکت داد که بی حد زیاد شدند و نگذاشت که رمه و گلۀ شان کم گردد.
39nachdem sie vermindert worden waren und gedemütigt durch den Druck des Unglücks und Kummers,
39باز کم گشتند و تحقیر شدند و در زیر ظلم و ستم رنج کشیدند.
40als er Verachtung auf die Fürsten goß und sie irregehen ließ in unwegsamer Wildnis;
40خداوند رهبران ظالم را خوار و در ویرانه ها آواره می سازد،
41aber er erhob den Armen aus dem Elend und machte die Geschlechter wie Schafherden.
41اما مسکین را از رنج و سختی رهایی می دهد و قبیله ها را مثل گله ها زیاد می سازد.
42Die Redlichen sollen es sehen und sich freuen, und alle Bosheit soll ihr Maul verschließen!
42صالحان این را می بینند و خوشی می کنند، اما دهان شرارت بسته می گردد.کیست خردمند تا بدین چیزها تفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند را خواهند فهمید.
43Wer weise ist, der beobachte solches und merke sich die Gnadenerweisungen des HERRN!
43کیست خردمند تا بدین چیزها تفکر نماید؟ که ایشان رحمت های خداوند را خواهند فهمید.