1[] Ο σοφος υιος δεχεται την διδασκαλιαν του πατρος· ο δε χλευαστης δεν ακουει ελεγχον.
1A wise son [heareth] his father's instruction; but a scorner heareth not rebuke.
2[] Εκ των καρπων του στοματος αυτου ο ανθρωπος θελει φαγει αγαθα· η δε ψυχη των ανομων αδικιαν.
2A man shall eat good by the fruit of his mouth; but the soul of the treacherous, violence.
3[] Ο φυλαττων το στομα αυτου διαφυλαττει την ζωην αυτου· ο δε ανοιγων προπετως τα χειλη αυτου θελει απολεσθη.
3He that guardeth his mouth keepeth his soul; destruction shall be to him that openeth wide his lips.
4[] Η ψυχη του οκνηρου επιθυμει και δεν εχει· η δε ψυχη των επιμελων θελει χορτασθη.
4A sluggard's soul desireth and hath nothing; but the soul of the diligent shall be made fat.
5[] Ο δικαιος μισει λογον ψευδη· ο δε ασεβης καθισταται δυσωδης και ατιμος.
5A righteous [man] hateth lying; but the wicked maketh himself odious and cometh to shame.
6[] Η δικαιοσυνη φυλαττει τον τελειον την οδον· η δε ασεβεια καταστρεφει τον αμαρτωλον.
6Righteousness preserveth him that is perfect in the way; but wickedness overthroweth the sinner.
7[] Υπαρχει ανθρωπος οστις καμνει τον πλουσιον, και δεν εχει ουδεν· και αλλος οστις καμνει τον πτωχον, και εχει πλουτον πολυν.
7There is that feigneth himself rich, and hath nothing; there is that maketh himself poor, and hath great wealth.
8[] Το λυτρον της ψυχης του ανθρωπου ειναι ο πλουτος αυτου· ο δε πτωχος δεν ακουει επιπληξιν.
8The ransom of a man's life is his riches; but the indigent heareth not rebuke.
9[] Το φως των δικαιων ειναι φαιδρον· ο δε λυχνος των ασεβων θελει σβεσθη.
9The light of the righteous rejoiceth; but the lamp of the wicked shall be put out.
10[] Μονον απο της υπερηφανιας προερχεται η ερις· η δε σοφια ειναι μετα των δεχομενων συμβουλας.
10By pride there only cometh contention; but with the well-advised is wisdom.
11[] Τα εκ ματαιοτητος πλουτη θελουσιν ελαττωθη· ο δε συναγων με την χειρα αυτου θελει αυξηνθη.
11Wealth [gotten] by vanity diminisheth; but he that gathereth by manual-labour shall increase [it].
12[] Η ελπις αναβαλλομενη ατονιζει την καρδιαν· το δε ποθουμενον, οταν ερχηται, ειναι δενδρον ζωης.
12Hope deferred maketh the heart sick; but the desire [that] cometh to pass is a tree of life.
13[] Ο καταφρονων τον λογον θελει αφανισθη· ο δε φοβουμενος την εντολην, ουτος θελει ανταμειφθη.
13Whoso despiseth the word shall be held by it; but he that feareth the commandment shall be rewarded.
14[] Ο νομος του σοφου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
14The teaching of the wise [man] is a fountain of life, to turn away from the snares of death.
15[] Συνεσις αγαθη διδει χαριν· η δε οδος των παρανομων φερει εις ολεθρον.
15Good understanding procureth favour; but the way of the treacherous is hard.
16[] Πας φρονιμος πραττει μετα γνωσεως· ο δε αφρων ανακαλυπτει μωριαν.
16Every prudent [man] acteth with knowledge; but the foolish layeth open [his] folly.
17[] Ο κακος μηνυτης πιπτει εις δυστυχιαν· ο δε πιστος πρεσβυς ειναι ιασις.
17A wicked messenger falleth into evil; but a faithful ambassador is health.
18[] Πτωχεια και αισχυνη θελουσιν εισθαι εις τον αποβαλλοντα την διδασκαλιαν· ο δε φυλαττων τον ελεγχον θελει τιμηθη.
18Poverty and shame shall be [to] him that refuseth instruction; but he that regardeth reproof shall be honoured.
19[] Επιθυμια εκπληρωθεισα ευφραινει την ψυχην· εις δε τους αφρονας ειναι βδελυρον να εκκλινωσιν απο του κακου.
19The desire accomplished is sweet to the soul; but it is abomination to the foolish to depart from evil.
20[] Ο περιπατων μετα σοφων θελει εισθαι σοφος· ο δε συντροφος των αφρονων θελει απολεσθη.
20He that walketh with wise [men] becometh wise; but a companion of the foolish will be depraved.
21[] Κακον παρακολουθει τους αμαρτωλους· εις δε τους δικαιους θελει ανταποδοθη καλον.
21Evil pursueth sinners; but to the righteous good shall be repaid.
22[] Ο αγαθος αφινει κληρονομιαν εις υιους υιων· ο πλουτος δε του αμαρτωλου θησαυριζεται δια τον δικαιον.
22A good man leaveth an inheritance to his children's children; but the wealth of the sinner is laid up for the righteous [man].
23[] Πολλην τροφην διδει ο αγρος των πτωχων· τινες δε δι' ελλειψιν κρισεως αφανιζονται.
23Much food is in the tillage of the poor; but there is that is lost for want of judgment.
24[] Ο φειδομενος της ραβδου αυτου μισει τον υιον αυτου· αλλ' ο αγαπων αυτον παιδευει αυτον εν καιρω.
24He that spareth his rod hateth his son; but he that loveth him chasteneth him betimes.
25[] Ο δικαιος τρωγει μεχρι χορτασμου της ψυχης αυτου· η δε κοιλια των ασεβων θελει στερεισθαι.
25The righteous eateth to the satisfying of his soul; but the belly of the wicked shall want.