1[] Αι σοφαι γυναικες οικοδομουσι τον οικον αυτων· η δε αφρων κατασκαπτει αυτον δια των χειρων αυτης.
1The wisdom of women buildeth their house; but folly plucketh it down with her hands.
2[] Ο περιπατων εν τη ευθυτητι αυτου φοβειται τον Κυριον· ο δε σκολιος τας οδους αυτου καταφρονει αυτον.
2He that walketh in his uprightness feareth Jehovah; but he that is perverted in his ways despiseth him.
3[] Εν στοματι αφρονος ειναι η ραβδος της υπερηφανιας· τα δε χειλη των σοφων θελουσι φυλαττει αυτους.
3In the fool's mouth is a rod of pride; but the lips of the wise shall preserve them.
4[] Οπου δεν ειναι βοες, η αποθηκη ειναι κενη· η δε αφθονια των γεννηματων ειναι εκ της δυναμεως του βοος.
4Where no oxen are, the crib is clean; but much increase is by the strength of the ox.
5[] Ο αληθης μαρτυς δεν θελει ψευδεσθαι· ο δε ψευδης μαρτυς εκχεει ψευδη.
5A faithful witness will not lie; but a false witness uttereth lies.
6[] Ο χλευαστης ζητει σοφιαν και δεν ευρισκει· εις δε τον συνετον ειναι ευκολος η μαθησις.
6A scorner seeketh wisdom, and there is none [for him]; but knowledge is easy unto the intelligent.
7[] Υπαγε κατεναντι του αφρονος ανθρωπου και δεν θελεις ευρει χειλη συνεσεως.
7Go from the presence of a foolish man, in whom thou perceivest not the lips of knowledge.
8[] Η σοφια του φρονιμου ειναι να γνωριζη την οδον αυτου· η δε μωρια των αφρονων αποπλανησις.
8The wisdom of the prudent is to discern his way; but the folly of the foolish is deceit.
9[] Οι αφρονες γελωσιν εις την ανομιαν· εν μεσω δε των ευθεων ειναι χαρις.
9Fools make a mock at trespass; but for the upright there is favour.
10[] Η καρδια του ανθρωπου γνωριζει την πικριαν της ψυχης αυτου· και ξενος δεν συμμετεχει της χαρας αυτης.
10The heart knoweth its own bitterness, and a stranger doth not intermeddle with its joy.
11[] Η οικια των ασεβων θελει αφανισθη· η δε σκηνη των ευθεων θελει ανθει.
11The house of the wicked shall be overthrown; but the tent of the upright shall flourish.
12[] Υπαρχει οδος, ητις φαινεται ορθη εις τον ανθρωπον, αλλα τα τελη αυτης φερουσιν εις θανατον.
12There is a way that seemeth right unto a man, but the end thereof is the ways of death.
13[] Ετι και εις τον γελωτα πονει η καρδια· και το τελος της χαρας ειναι λυπη.
13Even in laughter the heart is sorrowful, and the end of mirth is sadness.
14[] Ο διεφθαρμενος την καρδιαν θελει εμπλησθη απο των οδων αυτου· ο δε αγαθος ανθρωπος αφ' εαυτου.
14The backslider in heart shall be filled with his own ways, and the good man from what is in himself.
15[] Ο απλους πιστευει εις παντα λογον· ο δε φρονιμος προσεχει εις τα βηματα αυτου.
15The simple believeth every word; but the prudent [man] heedeth his going.
16[] Ο σοφος φοβειται και φευγει απο του κακου· αλλ' ο αφρων προχωρει και θρασυνεται.
16A wise [man] feareth and departeth from evil; but the foolish is overbearing and confident.
17[] Ο οξυθυμος πραττει αστοχαστως· και ο κακοβουλος ανθρωπος ειναι μισητος.
17He that is soon angry dealeth foolishly, and a man of mischievous devices is hated.
18[] Οι αφρονες κληρονομουσι μωριαν· οι δε φρονιμοι στεφανουνται συνεσιν.
18The simple inherit folly; but the prudent are crowned with knowledge.
19[] Οι κακοι υποκλινουσιν εμπροσθεν των αγαθων, και οι ασεβεις εις τας πυλας των δικαιων.
19The evil bow before the good, and the wicked at the gates of the righteous [man].
20[] Ο πτωχος μισειται και υπο του πλησιον αυτου· του δε πλουσιου οι φιλοι πολλοι.
20He that is poor is hated even of his own neighbour; but the rich hath many friends.
21[] Ο καταφρονων τον πλησιον αυτου αμαρτανει· ο δε ελεων τους πτωχους ειναι μακαριος.
21He that despiseth his neighbour sinneth; but he that is gracious to the afflicted, happy is he.
22[] Δεν πλανωνται οι βουλευομενοι κακον; ελεος ομως και αληθεια θελει εισθαι εις τους βουλευομενους αγαθον.
22Do they not err that devise evil? but loving-kindness and truth are for those that devise good.
23[] Εν παντι κοπω υπαρχει κερδος· η δε φλυαρια των χειλεων φερει μονον εις ενδειαν.
23In all labour there is profit; but the talk of the lips [tendeth] only to want.
24[] Τα πλουτη των σοφων ειναι στεφανος εις αυτους· των δε αφρονων η υπεροχη μωρια.
24The crown of the wise is their riches; the folly of the foolish is folly.
25[] Ο αληθης μαρτυς ελευθερονει ψυχας· ο δε δολιος εκχεει ψευδη.
25A true witness delivereth souls; but deceit uttereth lies.
26[] Εν τω φοβω του Κυριου ειναι ελπις ισχυρα· και εις τα τεκνα αυτου θελει υπαρχει καταφυγιον.
26In the fear of Jehovah is strong confidence, and his children shall have a place of refuge.
27Ο φοβος του Κυριου ειναι πηγη ζωης, απομακρυνων απο παγιδων θανατου.
27The fear of Jehovah is a fountain of life, to turn away from the snares of death.
28[] Εν τω πληθει του λαου ειναι η δοξα του βασιλεως· εν δε τη ελλειψει του λαου ο αφανισμος του ηγεμονευοντος.
28In the multitude of people is the king's glory; but in the lack of people is the ruin of a prince.
29[] Ο μακροθυμος εχει μεγαλην φρονησιν· ο δε οξυθυμος ανεγειρει την αφροσυνην αυτου.
29He that is slow to anger is of great understanding; but he that is hasty of spirit exalteth folly.
30[] Η υγιαινουσα καρδια ειναι ζωη της σαρκος· ο δε φθονος σαπρια των οστεων.
30A sound heart is the life of the flesh; but envy the rottenness of the bones.
31[] Ο καταθλιβων τον πενητα ονειδιζει τον Ποιητην αυτου· ο δε τιμων αυτον ελεει τον πτωχον.
31He that oppresseth the poor reproacheth his Maker; but he that honoureth Him is gracious to the needy.
32[] Ο ασεβης εκτινασσεται εν τη ασεβεια αυτου· ο δε δικαιος και εν τω θανατω αυτου εχει ελπιδα.
32The wicked is driven away by his evil-doing; but the righteous trusteth, [even] in his death.
33[] Εν τη καρδια του συνετου επαναπαυεται σοφια· εν μεσω δε των αφρονων φανερουται.
33Wisdom resteth in the heart of the intelligent [man]; but that which is in the foolish maketh itself known.
34[] Η δικαιοσυνη υψονει εθνος· η δε αμαρτια ειναι ονειδος λαων.
34Righteousness exalteth a nation; but sin is a reproach to peoples.
35[] Ευνοια του βασιλεως ειναι προς φρονιμον δουλον· θυμος δε αυτου προς τον προξενουντα αισχυνην.
35The king's favour is toward a wise servant; but his wrath is [against] him that causeth shame.