1[] Δεν κραζει η σοφια; και δεν εκπεμπει την φωνην αυτης η συνεσις;
1知恵は呼ばわらないのか、悟りは声をあげないのか。
2Ισταται επι της κορυφης των υψηλων τοπων, υπερ την οδον, εν τω μεσω των τριοδων.
2これは道のほとりの高い所の頂、また、ちまたの中に立ち、
3Κραζει πλησιον των πυλων, εν τη εισοδω της πολεως, εν τη εισοδω των θυρων·
3町の入口にあるもろもろの門のかたわら、正門の入口で呼ばわって言う、
4προς εσας, ανθρωποι, κραζω· και η φωνη μου εκπεμπεται προς τους υιους των ανθρωπων.
4「人々よ、わたしはあなたがたに呼ばわり、声をあげて人の子らを呼ぶ。
5Απλοι, νοησατε φρονησιν· και αφρονες, αποκτησατε νοημονα καρδιαν.
5思慮のない者よ、悟りを得よ、愚かな者よ、知恵を得よ。
6Ακουσατε· διοτι θελω λαλησει πραγματα εξοχα, και τα χειλη μου θελουσι προφερει ορθα.
6聞け、わたしは高貴な事を語り、わがくちびるは正しい事を語り出す。
7Διοτι αληθειαν θελει λαλησει ο λαρυγξ μου· τα δε χειλη μου βδελυττονται την ασεβειαν.
7わが口は真実を述べ、わがくちびるは悪しき事を憎む。
8Παντες οι λογοι του στοματος μου ειναι μετα δικαιοσυνης· δεν υπαρχει εν αυτοις δολιον διεστραμμενον·
8わが口の言葉はみな正しい、そのうちに偽りと、よこしまはない。
9Παντες ειναι σαφεις εις τον νοουντα και ορθοι εις τους ευρισκοντας γνωσιν.
9これはみな、さとき者の明らかにするところ、知識を得る者の正しとするところである。
10Λαβετε την παιδειαν μου, και μη αργυριον· και γνωσιν, μαλλον παρα χρυσιον εκλεκτον.
10あなたがたは銀を受けるよりも、わたしの教を受けよ、精金よりも、むしろ知識を得よ。
11Διοτι η σοφια ειναι καλητερα λιθων πολυτιμων· και παντα τα επιθυμητα πραγματα δεν ειναι ανταξια αυτης.
11知恵は宝石にまさり、あなたがたの望むすべての物は、これと比べるにたりない。
12[] Εγω η σοφια κατοικω μετα της φρονησεως, και εφευρισκω γνωσιν συνετων βουλευματων.
12知恵であるわたしは悟りをすみかとし、知識と慎みとをもつ。
13Ο φοβος του Κυριου ειναι να μιση τις το κακον· αλαζονειαν και αυθαδειαν και πονηραν οδον και διεστραμμενον στομα εγω μισω.
13主を恐れるとは悪を憎むことである。わたしは高ぶりと、おごりと、悪しき道と、偽りの言葉とを憎む。
14Εμου ειναι η βουλη και η ασφαλεια· εγω ειμαι η συνεσις· εμου η δυναμις.
14計りごとと、確かな知恵とは、わたしにある、わたしには悟りがあり、わたしには力がある。
15Δι' εμου οι βασιλεις βασιλευουσι, και οι αρχοντες θεσπιζουσι δικαιοσυνην.
15わたしによって、王たる者は世を治め、君たる者は正しい定めを立てる。
16Δι' εμου οι ηγεμονες ηγεμονευουσι, και οι μεγιστανες, παντες οι κριται της γης·
16わたしによって、主たる者は支配し、つかさたる者は地を治める。
17Εγω τους εμε αγαπωντας αγαπω· και οι ζητουντες με θελουσι με ευρει.
17わたしは、わたしを愛する者を愛する、わたしをせつに求める者は、わたしに出会う。
18Πλουτος και δοξα ειναι μετ' εμου, αγαθα διαμενοντα και δικαιοσυνη.
18富と誉とはわたしにあり、すぐれた宝と繁栄もまたそうである。
19Οι καρποι μου ειναι καλητεροι χρυσιου και χρυσιου καθαρου· και τα γεννηματα μου, εκλεκτου αργυριου.
19わたしの実は金よりも精金よりも良く、わたしの産物は精銀にまさる。
20Περιπατω εν οδω δικαιοσυνης, αναμεσον των τριβων της κρισεως,
20わたしは正義の道、公正な道筋の中を歩み、
21δια να καμω τους αγαπωντας με να κληρονομησωσιν αγαθα, και να γεμισω τους θησαυρους αυτων.
21わたしを愛する者に宝を得させ、またその倉を満ちさせる。
22[] Ο Κυριος με ειχεν εν τη αρχη των οδων αυτου, προ των εργων αυτου, απ' αιωνος.
22主が昔そのわざをなし始められるとき、そのわざの初めとして、わたしを造られた。
23Προ του αιωνος με εχρισεν, απ' αρχης, πριν υπαρξη η γη.
23いにしえ、地のなかった時、初めに、わたしは立てられた。
24Εγεννηθην οτε δεν ησαν αι αβυσσοι, οτε δεν υπηρχον αι πηγαι αι αναβρυουσαι υδατα·
24まだ海もなく、また大いなる水の泉もなかった時、わたしはすでに生れ、
25Πριν τα ορη θεμελιωθωσι, προ των λοφων, εγω εγεννηθην·
25山もまだ定められず、丘もまだなかった時、わたしはすでに生れた。
26ενω δεν ειχεν ετι καμει την γην ουτε πεδιαδας, ουτε κορυφας χωματων της οικουμενης.
26すなわち神がまだ地をも野をも、地のちりのもとをも造られなかった時である。
27Οτε ητοιμαζε τους ουρανους, εγω ημην εκει· οτε περιεγραφε καμαραν υπερανω του προσωπου της αβυσσου·
27彼が天を造り、海のおもてに、大空を張られたとき、わたしはそこにあった。
28οτε εστερεονε τον αιθερα επανω· οτε ωχυρονε τας πηγας της αβυσσου·
28彼が上に空を堅く立たせ、淵の泉をつよく定め、
29οτε επεβαλλε τον νομον αυτου εις την θαλασσαν, να μη παραβωσι τα υδατα το προσταγμα αυτου· οτε διεταττε τα θεμελια της γης·
29海にその限界をたて、水にその岸を越えないようにし、また地の基を定められたとき、
30τοτε ημην πλησιον αυτου δημιουργουσα· και εγω ημην καθ' ημεραν η τρυφη αυτου, ευφραινομενη παντοτε ενωπιον αυτου,
30わたしは、そのかたわらにあって、名匠となり、日々に喜び、常にその前に楽しみ、
31ευφραινομενη εν τη οικουμενη της γης αυτου· και η τρυφη μου ητο μετα των υιων των ανθρωπων.
31その地で楽しみ、また世の人を喜んだ。
32[] Τωρα λοιπον ακουσατε μου, ω τεκνα· διοτι μακαριοι οι φυλαττοντες τας οδους μου.
32それゆえ、子供らよ、今わたしの言うことを聞け、わたしの道を守る者はさいわいである。
33Ακουσατε παιδειαν και γενεσθε σοφοι, και μη αποδοκιμαζετε αυτην.
33教訓を聞いて、知恵を得よ、これを捨ててはならない。
34Μακαριος ο ανθρωπος, οστις μου ακουση, αγρυπνων καθ' ημεραν εν ταις πυλαις μου, περιμενων εις τους παραστατας των θυρων μου·
34わたしの言うことを聞き、日々わたしの門のかたわらでうかがい、わたしの戸口の柱のわきで待つ人はさいわいである。
35διοτι οστις ευρη εμε, θελει ευρει ζωην, και θελει λαβει χαριν παρα Κυριου.
35それは、わたしを得る者は命を得、主から恵みを得るからである。わたしを失う者は自分の命をそこなう、すべてわたしを憎む者は死を愛する者である」。
36Οστις ομως αμαρτηση εις εμε, την εαυτου ψυχην αδικει· παντες οι μισουντες με αγαπωσι θανατον.
36わたしを失う者は自分の命をそこなう、すべてわたしを憎む者は死を愛する者である」。