¹[] Σας παρακαλω λοιπον εγω ο δεσμιος εν Κυριω να περιπατησητε αξιως της προσκλησεως, καθ' ην προσεκληθητε,

¹I therefore, the prisoner in the Lord, beg you to walk worthily of the calling with which you were called,

²[] μετα πασης ταπεινοφροσυνης και πραοτητος, μετα μακροθυμιας, υποφεροντες αλληλους εν αγαπη,

²with all lowliness and humility, with patience, bearing with one another in love;

³σπουδαζοντες να διατηρητε την ενοτητα του Πνευματος δια του συνδεσμου της ειρηνης.

³being eager to keep the unity of the Spirit in the bond of peace.

⁴Εν σωμα και εν Πνευμα, καθως και προσεκληθητε με μιαν ελπιδα της προσκλησεως σας·

⁴There is one body, and one Spirit, even as you also were called in one hope of your calling;

⁵εις Κυριος, μια πιστις, εν βαπτισμα·

⁵one Lord, one faith, one baptism,

⁶εις Θεος και Πατηρ παντων, ο ων επι παντων και δια παντων και εν πασιν υμιν.

⁶one God and Father of all, who is over all, and through all, and in us all.

⁷Εις ενα δε εκαστον ημων εδοθη η χαρις κατα το μετρον της δωρεας του Χριστου.

⁷But to each one of us was the grace given according to the measure of the gift of Christ.

⁸Δια τουτο λεγει· Αναβας εις υψος, ηχμαλωτευσεν αιχμαλωσιαν και εδωκε χαρισματα εις τους ανθρωπους.

⁸Therefore he says, “When he ascended on high, he led captivity captive, and gave gifts to men.” Psalm 68:18

⁹Το δε ανεβη τι ειναι ειμη οτι και κατεβη πρωτον εις τα κατωτερα μερη της γης;

⁹Now this, “He ascended,” what is it but that he also first descended into the lower parts of the earth?

¹⁰Ο καταβας αυτος ειναι και ο αναβας υπερανω παντων των ουρανων, δια να πληρωση τα παντα.

¹⁰He who descended is the one who also ascended far above all the heavens, that he might fill all things.

¹¹Και αυτος εδωκεν αλλους μεν αποστολους, αλλους δε προφητας, αλλους δε ευαγγελιστας, αλλους δε ποιμενας και διδασκαλους,

¹¹He gave some to be apostles; and some, prophets; and some, evangelists; and some, shepherds or, pastors and teachers;

¹²προς την τελειοποιησιν των αγιων, δια το εργον της διακονιας, δια την οικοδομην του σωματος του Χριστου,

¹²for the perfecting of the saints, to the work of serving, to the building up of the body of Christ;

¹³εωσου καταντησωμεν παντες εις την ενοτητα της πιστεως και της επιγνωσεως του Υιου του Θεου, εις ανδρα τελειον, εις μετρον ηλικιας του πληρωματος του Χριστου,

¹³until we all attain to the unity of the faith, and of the knowledge of the Son of God, to a full grown man, to the measure of the stature of the fullness of Christ;

¹⁴δια να μη ημεθα πλεον νηπιοι, κυματιζομενοι και περιφερομενοι με παντα ανεμον της διδασκαλιας, δια της δολιοτητος των ανθρωπων, δια της πανουργιας εις το μεθοδευεσθαι την πλανην,

¹⁴that we may no longer be children, tossed back and forth and carried about with every wind of doctrine, by the trickery of men, in craftiness, after the wiles of error;

¹⁵αλλα αληθευοντες εις την αγαπην να αυξησωμεν εις αυτον κατα παντα, οστις ειναι η κεφαλη, ο Χριστος,

¹⁵but speaking truth in love, we may grow up in all things into him, who is the head, Christ;

¹⁶εξ ου παν το σωμα συναρμολογουμενον και συνδεδεμενον δια πασης συναφειας των συνεργουντων μελων, κατα την αναλογον ενεργειαν ενος εκαστου μερους καμνει την αυξησιν του σωματος προς οικοδομην εαυτου εν αγαπη.

¹⁶from whom all the body, being fitted and knit together through that which every joint supplies, according to the working in measure of each individual part, makes the body increase to the building up of itself in love.

¹⁷[] Τουτο λοιπον λεγω και μαρτυρομαι δια του Κυριου, να μη περιπατητε πλεον καθως και τα λοιπα εθνη περιπατουσιν εν τη ματαιοτητι του νοος αυτων,

¹⁷This I say therefore, and testify in the Lord, that you no longer walk as the rest of the Gentiles also walk, in the futility of their mind,

¹⁸εσκοτισμενοι την διανοιαν, απηλλοτριωμενοι οντες απο της ζωης του Θεου δια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις, δια την πωρωσιν της καρδιας αυτων,

¹⁸being darkened in their understanding, alienated from the life of God, because of the ignorance that is in them, because of the hardening of their hearts;

¹⁹οιτινες αναισθητουντες, παρεδωκαν εαυτοις εις την ασελγειαν, δια να εργαζωνται πασαν ακαθαρσιαν ακορεστως.

¹⁹who having become callous gave themselves up to lust, to work all uncleanness with greediness.

²⁰Σεις ομως δεν εμαθετε ουτω τον Χριστον,

²⁰But you did not learn Christ that way;

²¹επειδη αυτον ηκουσατε και εις αυτον εδιδαχθητε, καθως ειναι η αληθεια εν τω Ιησου·

²¹if indeed you heard him, and were taught in him, even as truth is in Jesus:

²²να απεκδυθητε τον παλαιον ανθρωπον τον κατα την προτεραν διαγωγην, τον φθειρομενον κατα τας απατηλας επιθυμιας,

²²that you put away, as concerning your former way of life, the old man, that grows corrupt after the lusts of deceit;

²³και να ανανεονησθε εις το πνευμα του νοος σας

²³and that you be renewed in the spirit of your mind,

²⁴και να ενδυθητε τον νεον ανθρωπον, τον κτισθεντα κατα Θεον εν δικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας.

²⁴and put on the new man, who in the likeness of God has been created in righteousness and holiness of truth.

²⁵Οθεν απορριψαντες το ψευδος, λαλειτε αληθειαν εκαστος μετα του πλησιον αυτου· διοτι ειμεθα μελη αλληλων.

²⁵Therefore putting away falsehood, speak truth each one with his neighbor. For we are members of one another.

²⁶Οργιζεσθε και μη αμαρτανετε· ο ηλιος ας μη δυη επι τον παροργισμον σας,

²⁶“Be angry, and don’t sin.” Psalm 4:4 Don’t let the sun go down on your wrath,

²⁷μητε διδετε τοπον εις τον διαβολον.

²⁷neither give place to the devil.

²⁸Ο κλεπτων ας μη κλεπτη πλεον, μαλλον δε ας κοπιαζη εργαζομενος το καλον με τας χειρας αυτου, δια να εχη να μεταδιδη εις τον χρειαν εχοντα.

²⁸Let him who stole steal no more; but rather let him labor, working with his hands the thing that is good, that he may have something to give to him who has need.

²⁹Μηδεις λογος σαπρος ας μη εξερχηται εκ του στοματος σας, αλλ' οστις ειναι καλος προς οικοδομην της χρειας, δια να δωση χαριν εις τους ακουοντας.

²⁹Let no corrupt speech proceed out of your mouth, but such as is good for building up as the need may be, that it may give grace to those who hear.

³⁰Και μη λυπειτε το Πνευμα το Αγιον του Θεου, με το οποιον εσφραγισθητε δια την ημεραν της απολυτρωσεως.

³⁰Don’t grieve the Holy Spirit of God, in whom you were sealed for the day of redemption.

³¹Πασα πικρια και θυμος και οργη και κραυγη και βλασφημια ας αφαιρεθη απο σας μετα πασης κακιας·

³¹Let all bitterness, wrath, anger, outcry, and slander, be put away from you, with all malice.

³²γινεσθε δε εις αλληλους χρηστοι, ευσπλαγχνοι, συγχωρουντες αλληλους, καθως ο Θεος συνεχωρησεν εσας δια του Χριστου.

³²And be kind to one another, tenderhearted, forgiving each other, just as God also in Christ forgave you.