1[] Γινεσθε λοιπον μιμηται του Θεου ως τεκνα αγαπητα,
1Be therefore imitators of God, as beloved children.
2και περιπατειτε εν αγαπη, καθως και ο Χριστος ηγαπησεν ημας και παρεδωκεν εαυτον υπερ ημων προσφοραν και θυσιαν εις τον Θεον εις οσμην ευωδιας.
2Walk in love, even as Christ also loved you, and gave himself up for us, an offering and a sacrifice to God for a sweet-smelling fragrance.
3[] Πορνεια δε και πασα ακαθαρσια η πλεονεξια μηδε ας ονομαζηται μεταξυ σας, καθως πρεπει εις αγιους,
3But sexual immorality, and all uncleanness, or covetousness, let it not even be mentioned among you, as becomes saints;
4μηδε αισχροτης και μωρολογια η βωμολοχια, τα οποια ειναι απρεπη, αλλα μαλλον ευχαριστια.
4nor filthiness, nor foolish talking, nor jesting, which are not appropriate; but rather giving of thanks.
5Διοτι τουτο εξευρετε, οτι πας πορνος η ακαθαρτος η πλεονεκτης, οστις ειναι ειδωλολατρης, δεν εχει κληρονομιαν εν τη βασιλεια του Χριστου και Θεου.
5Know this for sure, that no sexually immoral person, nor unclean person, nor covetous man, who is an idolater, has any inheritance in the Kingdom of Christ and God.
6Μηδεις ας μη σας απατα με ματαιους λογους· επειδη δια ταυτα ερχεται η οργη του Θεου επι τους υιους της απειθειας.
6Let no one deceive you with empty words. For because of these things, the wrath of God comes on the children of disobedience.
7Μη γινεσθε λοιπον συμμετοχοι αυτων.
7Therefore don’t be partakers with them.
8Διοτι ησθε ποτε σκοτος, τωρα ομως φως εν Κυριω· περιπατειτε ως τεκνα φωτος·
8For you were once darkness, but are now light in the Lord. Walk as children of light,
9διοτι ο καρπος του Πνευματος ειναι εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια·
9for the fruit of the Spirit is in all goodness and righteousness and truth,
10εξεταζοντες τι ειναι ευαρεστον εις τον Κυριον.
10proving what is well pleasing to the Lord.
11Και μη συγκοινωνειτε εις τα εργα τα ακαρπα του σκοτους, μαλλον δε και ελεγχετε·
11Have no fellowship with the unfruitful works of darkness, but rather even reprove them.
12διοτι τα κρυφιως γινομενα υπ' αυτων αισχρον εστι και λεγειν·
12For the things which are done by them in secret, it is a shame even to speak of.
13τα δε παντα ελεγχομενα υπο του φωτος γινονται φανερα· επειδη παν το φανερουμενον φως ειναι.
13But all things, when they are reproved, are revealed by the light, for everything that reveals is light.
14Δια τουτο λεγει· Σηκωθητι ο κοιμωμενος και αναστηθι εκ των νεκρων, και θελει σε φωτισει ο Χριστος.
14Therefore he says, “Awake, you who sleep, and arise from the dead, and Christ will shine on you.”
15Προσεχετε λοιπον πως να περιπατητε ακριβως, μη ως ασοφοι, αλλ' ως σοφοι,
15Therefore watch carefully how you walk, not as unwise, but as wise;
16εξαγοραζομενοι τον καιρον, διοτι αι ημεραι ειναι πονηραι.
16redeeming the time, because the days are evil.
17Δια τουτο μη γινεσθε αφρονες, αλλα νοειτε τι ειναι το θελημα του Κυριου.
17Therefore don’t be foolish, but understand what the will of the Lord is.
18Και μη μεθυσκεσθε με οινον, εις τον οποιον ειναι ασωτια, αλλα πληρουσθε δια του Πνευματος,
18Don’t be drunken with wine, in which is dissipation, but be filled with the Spirit,
19λαλουντες μεταξυ σας με ψαλμους και υμνους και ωδας πνευματικας, αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων εις τον Κυριον,
19speaking to one another in psalms, hymns, and spiritual songs; singing, and making melody in your heart to the Lord;
20ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων εις τον Θεον και Πατερα εν ονοματι του Κυριου ημων Ιησου Χριστου,
20giving thanks always concerning all things in the name of our Lord Jesus Christ, to God, even the Father;
21[] υποτασσομενοι εις αλληλους εν φοβω Θεου.
21subjecting yourselves one to another in the fear of Christ.
22Αι γυναικες, υποτασσεσθε εις τους ανδρας σας ως εις τον Κυριον,
22Wives, be subject to your own husbands, as to the Lord.
23διοτι ο ανηρ ειναι κεφαλη της γυναικος, καθως και ο Χριστος κεφαλη της εκκλησιας, και αυτος ειναι σωτηρ του σωματος.
23For the husband is the head of the wife, and Christ also is the head of the assembly, being himself the savior of the body.
24Αλλα καθως η εκκλησια υποτασσεται εις τον Χριστον, ουτω και αι γυναικες ας υποτασσωνται εις τους ανδρας αυτων κατα παντα.
24But as the assembly is subject to Christ, so let the wives also be to their own husbands in everything.
25Οι ανδρες, αγαπατε τας γυναικας σας, καθως και ο Χριστος ηγαπησε την εκκλησιαν και παρεδωκεν εαυτον υπερ αυτης,
25Husbands, love your wives, even as Christ also loved the assembly, and gave himself up for it;
26δια να αγιαση αυτην, καθαρισας με το λουτρον του υδατος δια του λογου,
26that he might sanctify it, having cleansed it by the washing of water with the word,
27δια να παραστηση αυτην εις εαυτον ενδοξον εκκλησιαν, μη εχουσαν κηλιδα η ρυτιδα η τι των τοιουτων, αλλα δια να ηναι αγια και αμωμος.
27that he might present the assembly to himself gloriously, not having spot or wrinkle or any such thing; but that it should be holy and without blemish.
28Ουτω χρεωστουσιν οι ανδρες να αγαπωσι τας εαυτων γυναικας ως τα εαυτων σωματα. Οστις αγαπα την εαυτου γυναικα εαυτον αγαπα·
28Even so husbands also ought to love their own wives as their own bodies. He who loves his own wife loves himself.
29διοτι ουδεις εμισησε ποτε την εαυτου σαρκα, αλλ' εκτρεφει και περιθαλπει αυτην, καθως και ο Κυριος την εκκλησιαν·
29For no man ever hated his own flesh; but nourishes and cherishes it, even as the Lord also does the assembly;
30επειδη μελη ειμεθα του σωματος αυτου, εκ της σαρκος αυτου και εκ των οστεων αυτου.
30because we are members of his body, of his flesh and bones.
31Δια τουτο θελει αφησει ο ανθρωπος τον πατερα αυτου και την μητερα και θελει προσκολληθη εις την γυναικα αυτου, και θελουσιν εισθαι οι δυο εις σαρκα μιαν.
31“For this cause a man will leave his father and mother, and will be joined to his wife. The two will become one flesh.” Genesis 2:24
32Το μυστηριον τουτο ειναι μεγα, εγω δε λεγω τουτο περι Χριστου και περι της εκκλησιας.
32This mystery is great, but I speak concerning Christ and of the assembly.
33Πλην και σεις οι καθ' ενα εκαστος την εαυτου γυναικα ουτως ας αγαπα ως εαυτον, η δε γυνη ας σεβηται τον ανδρα.
33Nevertheless each of you must also love his own wife even as himself; and let the wife see that she respects her husband.