¹הן כל ראתה עיני שמעה אזני ותבן לה׃

¹چیزهائی را که بیان کردید من قبلاً دیده و شنیده بودم.

²כדעתכם ידעתי גם אני לא נפל אנכי מכם׃

²هر چیزی را که شما می دانید، من هم می دانم و از شما کمتر نیستم.

³אולם אני אל שדי אדבר והוכח אל אל אחפץ׃

³اما می خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و دعوای خود را با او فیصله نمایم.

⁴ואולם אתם טפלי שקר רפאי אלל כלכם׃

⁴اما شما حقیقت را با دروغ می پوشانید و طبیبان بی کفایت هستید.

⁵מי יתן החרש תחרישון ותהי לכם לחכמה׃

⁵اگر براستی عاقل می بودید، حرفی نمی زدید.

⁶שמעו נא תוכחתי ורבות שפתי הקשיבו׃

⁶حالا به دلایل من توجه کنید و به کلام من گوش بدهید.

⁷הלאל תדברו עולה ולו תדברו רמיה׃

⁷شما چیزهائی را که خدا نفرموده است به دروغ جعل می کنید.

⁸הפניו תשאון אם לאל תריבון׃

⁸می خواهید به بهانۀ طرفداری از او حقیقت را بپوشانید و دعوای خود را ارائه نمائید.

⁹הטוב כי יחקר אתכם אם כהתל באנוש תהתלו בו׃

⁹وقتی از شما بازخواست کند، چه جوابی به او می دهید؟ آیا می توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

¹⁰הוכח יוכיח אתכם אם בסתר פנים תשאון׃

¹⁰بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا می دهد.

¹¹הלא שאתו תבעת אתכם ופחדו יפל עליכם׃

¹¹آیا از هیبت او نمی ترسید؟ آیا عظمت او شما را به وحشت نمی اندازد؟

¹²זכרניכם משלי אפר לגבי חמר גביכם׃

¹²دلایل شما بی معنی و ادعای تان مانند دیوارهای گِلی سست و بی اساس است.

¹³החרישו ממני ואדברה אני ויעבר עלי מה׃

¹³پس خاموش باشید و به من موقع بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه باداباد!

¹⁴על מה אשא בשרי בשני ונפשי אשים בכפי׃

¹⁴با این کار، جان خود را در خطر می اندازم.

¹⁵הן יקטלני לא איחל אך דרכי אל פניו אוכיח׃

¹⁵اگر خدا مرا بکشد، بازهم امیدوارم و در حضور او از خود دفاع می کنم.

¹⁶גם הוא לי לישועה כי לא לפניו חנף יבוא׃

¹⁶ممکن است با راستگوئی خود برائت حاصل کنم و چون شخص بیگناهی هستم با جرأت در پیشگاه خدا می ایستم.

¹⁷שמעו שמוע מלתי ואחותי באזניכם׃

¹⁷حالا به سخنان من گوش بدهید و به بیانات من توجه کنید.

¹⁸הנה נא ערכתי משפט ידעתי כי אני אצדק׃

¹⁸ادعای من اینست: من می دانم تبرئه می شوم

¹⁹מי הוא יריב עמדי כי עתה אחריש ואגוע׃

¹⁹و کسی نمی تواند در این مورد مباحثه کند و اگر کسی دعوای مرا غلط ثابت نماید، آنگاه ساکت می شوم و می میرم.

²⁰אך שתים אל תעש עמדי אז מפניך לא אסתר׃

²⁰خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آن را اجابت فرمائی، آنگاه می توانم با تو روبرو شوم.

²¹כפך מעלי הרחק ואמתך אל תבעתני׃

²¹از جزای من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

²²וקרא ואנכי אענה או אדבר והשיבני׃

²²بعد وقتی مرا بخوانی حاضر می شوم، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آنوقت جواب مرا بده.

²³כמה לי עונות וחטאות פשעי וחטאתי הדיעני׃

²³به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

²⁴למה פניך תסתיר ותחשבני לאויב לך׃

²⁴چرا روی خود را از من می پوشانی و مرا دشمن خود می خوانی؟

²⁵העלה נדף תערוץ ואת קש יבש תרדף׃

²⁵آیا یک برگ خشک را که با باد رانده شده است، می ترسانی؟ آیا به یک پَرِ کاه حمله می کنی؟

²⁶כי תכתב עלי מררות ותורישני עונות נעורי׃

²⁶تو اتهامات تلخی را علیه من می آوری و گناهان جوانی مرا به رُخم می کشی.

²⁷ותשם בסד רגלי ותשמור כל ארחותי על שרשי רגלי תתחקה׃

²⁷پاهایم را زولانه می کنی و در هر قدمی که بر می دارم، مراقب من هستی.در نتیجه، مانند چوبِ پوده و لباسِ کویه خورده، نابود می شوم.

²⁸והוא כרקב יבלה כבגד אכלו עש׃

²⁸در نتیجه، مانند چوبِ پوده و لباسِ کویه خورده، نابود می شوم.