¹אל תקנא באנשי רעה ואל תתאו להיות אתם׃

¹به اشخاص بدکار حسادت نورز و آرزوی دوستی آن ها را نداشته باش،

²כי שד יהגה לבם ועמל שפתיהם תדברנה׃

²زیرا تمام فکر و ذکر آن ها این است که به مردم ظلم کنند، و هر وقتیکه دهان می گشایند مردم را می رنجانند.

³בחכמה יבנה בית ובתבונה יתכונן׃

³خانه بر بنای حکمت و دانش آباد می گردد،

⁴ובדעת חדרים ימלאו כל הון יקר ונעים׃

⁴اطاق هایش با دانائی از اسباب نفیس و گرانقیمت پُر می شوند.

⁵גבר חכם בעוז ואיש דעת מאמץ כח׃

⁵شخص دانا و فهمیده از قدرت زیاد برخوردار است و همیشه به قدرت خود می افزاید.

⁶כי בתחבלות תעשה לך מלחמה ותשועה ברב יועץ׃

⁶پیروزی در جنگ مربوط به تدابیر خوب و مشورت زیاد است.

⁷ראמות לאויל חכמות בשער לא יפתח פיהו׃

⁷شخص احمق نمی تواند به حکمت دست یابد. وقتی موضوع مهمی مورد بحث قرار می گیرد، او حرفی برای گفتن ندارد.

⁸מחשב להרע לו בעל מזמות יקראו׃

⁸کسی که دایم نقشه های پلید در سر می پروراند، عاقبت رسوا می شود.

⁹זמת אולת חטאת ותועבת לאדם לץ׃

⁹نقشه های آدم احمق گناه آلود اند و کسی که دیگران را مسخره می کند، مورد نفرت همۀ مردم می باشد.

¹⁰התרפית ביום צרה צר כחכה׃

¹⁰اگر سختی های زندگی را تحمل کرده نتوانی، شخص ضعیفی هستی.

¹¹הצל לקחים למות ומטים להרג אם תחשוך׃

¹¹از نجات دادن کسی که به ناحق محکوم شده است، کوتاهی نکن.

¹²כי תאמר הן לא ידענו זה הלא תכן לבות הוא יבין ונצר נפשך הוא ידע והשיב לאדם כפעלו׃

¹²نگو که از ماجرا بیخبر بوده ای، زیرا خدائی که جان ترا در دست دارد و از دل تو آگاه است، می داند که تو از همه چیز باخبر بوده ای. او هر کسی را مطابق اعمالش جزا می دهد.

¹³אכל בני דבש כי טוב ונפת מתוק על חכך׃

¹³فرزندم، همانطوری که خوردن عسل کام ترا شیرین می کند، کسب حکمت نیز برای جان تو شیرین خواهد بود. کسی که حکمت می آموزد آیندۀ خوبی در انتظارش می باشد و امیدهای او برباد نمی رود.

¹⁴כן דעה חכמה לנפשך אם מצאת ויש אחרית ותקותך לא תכרת׃

¹⁴مانند بدکاران نباش که منتظر هستند تا خانهٔ مردم درستکار را غارت و ویران کنند،

¹⁵אל תארב רשע לנוה צדיק אל תשדד רבצו׃

¹⁵زیرا شخص راستکار حتی اگر هفت بار هم بیفتد، باز بر می خیزد، ولی اشخاص بدکار گرفتار بلا شده سرنگون می گردند.

¹⁶כי שבע יפול צדיק וקם ורשעים יכשלו ברעה׃

¹⁶وقتی دشمنانت دچار مصیبت می شوند، خوشحال نشو و هنگامی که می افتند خوشی نکن،

¹⁷בנפל אויביך אל תשמח ובכשלו אל יגל לבך׃

¹⁷زیرا خداوند این کار ترا می بیند و نمی پسندد و آنگاه از مجازات آن ها دست بر می دارد.

¹⁸פן יראה יהוה ורע בעיניו והשיב מעליו אפו׃

¹⁸بخاطر مردم بدکار، تشویش نداشته باش و به آن ها حسادت نورز،

¹⁹אל תתחר במרעים אל תקנא ברשעים׃

¹⁹زیرا شخص بدکار آینده ای ندارد و چراغش خاموش می شود.

²⁰כי לא תהיה אחרית לרע נר רשעים ידעך׃

²⁰فرزندم از خداوند و پادشاه بترس و با کسانی که علیه آن ها شورش می کنند همدست نشو.

²¹ירא את יהוה בני ומלך עם שונים אל תתערב׃

²¹زیرا نابودی آن ها ناگهانی است و کسی نمی داند که خداوند و پادشاه چه بلائی را بر سر آن ها می آورد.

²²כי פתאם יקום אידם ופיד שניהם מי יודע׃

²²مردان حکیم این سخنان را نیز گفته اند: قاضی نباید در وقت محاکمه از کسی طرفداری کند.

²³גם אלה לחכמים הכר פנים במשפט בל טוב׃

²³هر کسی که به مجرم بگوید: «تو بیگناه هستی»، مورد لعنت و نفرت مردم قرار می گیرد.

²⁴אמר לרשע צדיק אתה יקבהו עמים יזעמוהו לאמים׃

²⁴اما شخصی که گناهکار را محکوم کند، سعادت و برکت نصیبش می شود.

²⁵ולמוכיחים ינעם ועליהם תבוא ברכת טוב׃

²⁵جواب صادقانه مانند بوسۀ یک دوست دلچسپ است.

²⁶שפתים ישק משיב דברים נכחים׃

²⁶اول کار و کسبی برای خود پیدا کن و بعد خانه و خانواده ات را تشکیل بده.

²⁷הכן בחוץ מלאכתך ועתדה בשדה לך אחר ובנית ביתך׃

²⁷علیه همسایه ات شهادت دروغ مده و سخنان غلط در باره اش بر زبان نیاور.

²⁸אל תהי עד חנם ברעך והפתית בשפתיך׃

²⁸نگو: «همان بلائی را که بر سر من آورده بر سر خودش می آورم.»

²⁹אל תאמר כאשר עשה לי כן אעשה לו אשיב לאיש כפעלו׃

²⁹از کنار مزرعۀ آدم تنبل و تاکستان مرد احمق گذشتم.

³⁰על שדה איש עצל עברתי ועל כרם אדם חסר לב׃

³⁰در همه جا خار روئیده بود. علف های هرزه زمین را پوشانده و دیوار مزرعه فروریخته بود.

³¹והנה עלה כלו קמשנים כסו פניו חרלים וגדר אבניו נהרסה׃

³¹با دیدن این منظره به فکر فرورفتم و این درس را آموختم:

³²ואחזה אנכי אשית לבי ראיתי לקחתי מוסר׃

³²کسی که دست بر دست هم می گذارد و دایم می خوابد و استراحت می کند،عاقبت فقر و تنگدستی مثل راهزن مسلحی به سراغش می آید.

³³מעט שנות מעט תנומות מעט חבק ידים לשכב׃

³³عاقبت فقر و تنگدستی مثل راهزن مسلحی به سراغش می آید.

³⁴ובא מתהלך רישך ומחסריך כאיש מגן׃