¹תפלה לעני כי יעטף ולפני יהוה ישפך שיחו יהוה שמעה תפלתי ושועתי אליך תבוא׃

¹ای خداوند، دعایم را بشنو و فریاد من نزد تو برسد.

²אל תסתר פניך ממני ביום צר לי הטה אלי אזנך ביום אקרא מהר ענני׃

²در روز سختی از من رو مگردان. به من توجه فرما و هرگاه دعا می کنم مرا به زودی اجابت فرما.

³כי כלו בעשן ימי ועצמותי כמו קד נחרו׃

³روزهای عمرم مانند دود برباد رفته و استخوانهایم مثل هیزم در حال سوختن است.

⁴הוכה כעשב ויבש לבי כי שכחתי מאכל לחמי׃

⁴دل من مثل گیاهی است که کوبیده و خشک شده باشد. خوردن غذای خود را فراموش کرده ام.

⁵מקול אנחתי דבקה עצמי לבשרי׃

⁵به سبب آواز نالۀ من، جزء پوست و استخوان چیزی در بدنم باقی نمانده است.

⁶דמיתי לקאת מדבר הייתי ככוס חרבות׃

⁶مثل مرغ سقای صحرا شده و مانند بوم خرابه ها گردیده ام.

⁷שקדתי ואהיה כצפור בודד על גג׃

⁷خواب به چشمانم راه ندارد و چون پرنده ای تنها بر پشت بام هستم.

⁸כל היום חרפוני אויבי מהוללי בי נשבעו׃

⁸دشمنانم هر روز مرا سرزنش می کنند و مسخره کنندگانم مرا لعنت می نمایند.

⁹כי אפר כלחם אכלתי ושקוי בבכי מסכתי׃

⁹به سبب خشم و غضب تو خاکستر را مثل نان می خورم و اشکهایم با آبی که می نوشم آمیخته اند،

¹⁰מפני זעמך וקצפך כי נשאתני ותשליכני׃

¹⁰زیرا که مرا برداشتی و بر زمین زدی.

¹¹ימי כצל נטוי ואני כעשב איבש׃

¹¹روزهایم مانند سایه های عصر رو بزوال است و من مثل گیاه پژمرده می شوم.

¹²ואתה יהוה לעולם תשב וזכרך לדר ודר׃

¹²لیکن تو ای خداوند، تا به ابد پادشاه هستی! و شهرت نام تو در تمام نسل ها باقی خواهد ماند.

¹³אתה תקום תרחם ציון כי עת לחננה כי בא מועד׃

¹³تو برخاسته، بر سهیون رحم می کنی، زیرا وقت آن است که بر او شفقت نمائی و زمان معین رسیده است.

¹⁴כי רצו עבדיך את אבניה ואת עפרה יחננו׃

¹⁴چون بندگان تو به سنگهای آنجا علاقه و دلبستگی دارند و بر خاک آن شفقت می نمایند.

¹⁵וייראו גוים את שם יהוה וכל מלכי הארץ את כבודך׃

¹⁵قوم ها از نام خداوند خواهند ترسید و پادشاهان روی زمین از عظمت و جلال او.

¹⁶כי בנה יהוה ציון נראה בכבודו׃

¹⁶زیرا خداوند سهیون را بنا می کند و در جلال خود ظاهر می گردد.

¹⁷פנה אל תפלת הערער ולא בזה את תפלתם׃

¹⁷به زاری درماندگان توجه نموده و دعای مسکینان را خوار نخواهد شمرد.

¹⁸תכתב זאת לדור אחרון ועם נברא יהלל יה׃

¹⁸این برای نسل آینده نوشته می شود تا قومی که آفریده خواهند شد، خداوند را ستایش کنند.

¹⁹כי השקיף ממרום קדשו יהוה משמים אל ארץ הביט׃

¹⁹خداوند از جایگاه ملکوتی خود نگریسته و از آسمان بر زمین نظر افگنده است.

²⁰לשמע אנקת אסיר לפתח בני תמותה׃

²⁰تا نالۀ اسیران را بشنود و آنانی را که محکوم به مرگ بودند، رهایی بخشد.

²¹לספר בציון שם יהוה ותהלתו בירושלם׃

²¹بنابراین نام خداوند در سهیون ذکر خواهد گردید و در اورشلیم او را ستایش خواهند کرد،

²²בהקבץ עמים יחדו וממלכות לעבד את יהוה׃

²²هنگامیکه اقوام و ملتهای جهان یکجا جمع شوند تا خداوند را عبادت نمایند.

²³ענה בדרך כחו קצר ימי׃

²³توانائی مرا در نصف راه از من گرفت و روزهای مرا کوتاه گردانید.

²⁴אמר אלי אל תעלני בחצי ימי בדור דורים שנותיך׃

²⁴آنگاه گفتم که ای خدای من، نگذار که در جوانی بمیرم. ای که جاویدان و ابدی هستی.

²⁵לפנים הארץ יסדת ומעשה ידיך שמים׃

²⁵از قدیم بنیاد زمین را نهادی و آسمان ها عمل دستهای تو است.

²⁶המה יאבדו ואתה תעמד וכלם כבגד יבלו כלבוש תחליפם ויחלפו׃

²⁶آن ها فانی می شوند، لیکن تو باقی هستی و همگی آن ها همچون لباس، کهنه و فرسوده می شوند. تو آن ها را مثل ردا تبدیل می کنی و مبدل خواهند شد.

²⁷ואתה הוא ושנותיך לא יתמו׃

²⁷لیکن تو همان هستی و سالهای تو تمام نخواهد گردید.فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.

²⁸בני עבדיך ישכונו וזרעם לפניך יכון׃

²⁸فرزندان بندگانت در پناه تو بسر برده و نسل ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.