1למנצח על אילת השחר מזמור לדוד אלי אלי למה עזבתני רחוק מישועתי דברי שאגתי׃
1ای خدای من، ای خدای من! چرا مرا ترک کرده ای؟ چرا از نجات من و از فریادم دور هستی؟
2אלהי אקרא יומם ולא תענה ולילה ולא דומיה לי׃
2ای خدای من، در روز دعا می کنم و مرا اجابت نمی کنی. در شب نیز می نالم و آرامش ندارم.
3ואתה קדוש יושב תהלות ישראל׃
3اما تو مقدس هستی، ای که بر تخت پادشاهی خود نشسته و بنی اسرائیل تو را ستایش می کنند.
4בך בטחו אבתינו בטחו ותפלטמו׃
4پدران ما بر تو توکل داشتند، بر تو توکل کردند و آن ها را نجات بخشیدی.
5אליך זעקו ונמלטו בך בטחו ולא בושו׃
5بحضور تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند. بر تو توکل داشتند و خجل نشدند.
6ואנכי תולעת ולא איש חרפת אדם ובזוי עם׃
6در نظر مردم مثل یک کِرم هستم نه انسان. ننگ آدمیان هستم و نزد قوم خود خوار و حقیر.
7כל ראי ילעגו לי יפטירו בשפה יניעו ראש׃
7هر که مرا می بیند ریشخندم می کند. با لبهای خود به من طعنه زده، سر خود را می جنبانند و می گویند:
8גל אל יהוה יפלטהו יצילהו כי חפץ בו׃
8«بر خداوند توکل کند تا او را نجات دهد. او را رهایی دهد چونکه به وی رغبت دارد.»
9כי אתה גחי מבטן מבטיחי על שדי אמי׃
9اما تو بودی که مرا از رَحِم مادر بدنیا آوردی و در آغوش او به من اطمینان بخشیدی.
10עליך השלכתי מרחם מבטן אמי אלי אתה׃
10من از رَحِم متعلق به تو بوده و از شکم مادرم خدای من تو هستی.
11אל תרחק ממני כי צרה קרובה כי אין עוזר׃
11پس از من جدا مشو، زیرا تنگی فرا رسیده است و کسی نیست که به من کمک کند.
12סבבוני פרים רבים אבירי בשן כתרוני׃
12دشمنان همچون گاوهای قوی سرزمین باشان دور مرا گرفته و احاطه ام کرده اند.
13פצו עלי פיהם אריה טרף ושאג׃
13دهان خود را بر من مثل شیرهای درنده و غُران باز کرده اند.
14כמים נשפכתי והתפרדו כל עצמותי היה לבי כדונג נמס בתוך מעי׃
14نیروی من از بین رفته است و تمام استخوانهایم از هم جدا شده و دلم مانند موم در صندوق سینه ام آب گردیده است.
15יבש כחרש כחי ולשוני מדבק מלקוחי ולעפר מות תשפתני׃
15گلویم مثل سفال خشک شده، زبانم به کام من چسپیده است و تو مرا بر روی خاک در حال مرگ گذاشته ای.
16כי סבבוני כלבים עדת מרעים הקיפוני כארי ידי ורגלי׃
16دشمنان مثل سگها دَور مرا گرفته و گروه شریر دستها و پاهای مرا سوراخ کرده اند.
17אספר כל עצמותי המה יביטו יראו בי׃
17همۀ استخوانهای خود را می شمارم. دشمنان به من چشم دوخته و می نگرند.
18יחלקו בגדי להם ועל לבושי יפילו גורל׃
18رخت مرا بین خود تقسیم می کنند و برای لباس من قرعه می اندازند.
19ואתה יהוה אל תרחק אילותי לעזרתי חושה׃
19اما تو ای خداوند از من دور مباش. ای مددگارم به یاری من شتاب کن.
20הצילה מחרב נפשי מיד כלב יחידתי׃
20جانم را از شمشیر نجات ده و یگانۀ مرا از چنگ این سگها برهان.
21הושיעני מפי אריה ומקרני רמים עניתני׃
21مرا از دهان شیر نجات ده و از میان شاخهای گاوان وحشی برهان.
22אספרה שמך לאחי בתוך קהל אהללך׃
22نام ترا به برادران خود اعلام کرده و در میان جماعت تو را ستایش می کنم.
23יראי יהוה הללוהו כל זרע יעקב כבדוהו וגורו ממנו כל זרע ישראל׃
23ای ترسندگان خداوند، او را سپاس گوئید. ای فرزندان یعقوب، او را تمجید نمائید و ای بنی اسرائیل، از وی بترسید و او را گرامی دارید.
24כי לא בזה ולא שקץ ענות עני ולא הסתיר פניו ממנו ובשועו אליו שמע׃
24زیرا رنج رنجدیدگان را نادیده نگرفت و روی خود را از آن ها نپوشید، بلکه چون بحضور او فریاد برآوردند، دعای شان را اجابت فرمود.
25מאתך תהלתי בקהל רב נדרי אשלם נגד יראיו׃
25در حضور جماعت بزرگی ترا خواهم ستود و در برابر آنهائی که ترا می پرستند، وعده های خود را ادا می کنم.
26יאכלו ענוים וישבעו יהללו יהוה דרשיו יחי לבבכם לעד׃
26فقرا غذا خورده سیر خواهند شد، و جویندگان خداوند او را ستایش خواهند کرد، و شما تا به ابد زنده دل خواهید بود.
27יזכרו וישבו אל יהוה כל אפסי ארץ וישתחוו לפניך כל משפחות גוים׃
27تمام اقوام جهان بحضور خداوند بازگشت نموده و از هر گوشۀ جهان خواهند آمد و او را پرستش خواهند کرد.
28כי ליהוה המלוכה ומשל בגוים׃
28زیرا سلطنت از آن خداوند است و او بر همه اقوام حکومت می کند.
29אכלו וישתחוו כל דשני ארץ לפניו יכרעו כל יורדי עפר ונפשו לא חיה׃
29توانگران زمین سیر گشته و سجده خواهند کرد و انسانهای فانی در برابر او تواضع می نمایند، یعنی آنهای که قادر به زنده ساختن جان خود نیستند.
30זרע יעבדנו יספר לאדני לדור׃
30نسل آینده او را عبادت کرده و دربارۀ خداوند به نسلهای بعدی خبر خواهد داد.ایشان آمده و عدالت او را به قومی که متولد می شود بیان خواهند کرد که خداوند قوم برگزیدۀ خود را نجات داده است.
31יבאו ויגידו צדקתו לעם נולד כי עשה׃
31ایشان آمده و عدالت او را به قومی که متولد می شود بیان خواهند کرد که خداوند قوم برگزیدۀ خود را نجات داده است.