¹הידעת עת לדת יעלי סלע חלל אילות תשמר׃

¹Zult gij voor den ouden leeuw roof jagen, of de graagheid der jonge leeuwen vervullen?

²תספר ירחים תמלאנה וידעת עת לדתנה׃

²Als zij nederbukken in de holen, en in den kuil zitten, ter loering?

³תכרענה ילדיהן תפלחנה חבליהם תשלחנה׃

³Wie bereidt de raaf haar kost, als haar jongen tot God schreeuwen, als zij dwalen, omdat er geen eten is?

⁴יחלמו בניהם ירבו בבר יצאו ולא שבו למו׃

⁴Weet gij den tijd van het baren der steengeiten? Hebt gij waargenomen den arbeid der hinden?

⁵מי שלח פרא חפשי ומסרות ערוד מי פתח׃

⁵Zult gij de maanden tellen, die zij vervullen, en weet gij den tijd van haar baren?

⁶אשר שמתי ערבה ביתו ומשכנותיו מלחה׃

⁶Als zij zich krommen, haar jongen met versplijting voortbrengen, haar smarten uitwerpen?

⁷ישחק להמון קריה תשאות נוגש לא ישמע׃

⁷Haar jongen worden kloek, worden groot door het koren; zij gaan uit, en keren niet weder tot dezelve.

⁸יתור הרים מרעהו ואחר כל ירוק ידרוש׃

⁸Wie heeft den woudezel vrij henengezonden, en wie heeft de banden des wilden ezels gelost?

⁹היאבה רים עבדך אם ילין על אבוסך׃

⁹Dien Ik de wildernis tot zijn huis besteld heb, en het ziltige tot zijn woningen.

¹⁰התקשר רים בתלם עבתו אם ישדד עמקים אחריך׃

¹⁰Hij belacht het gewoel der stad; het menigerlei getier des drijvers hoort hij niet.

¹¹התבטח בו כי רב כחו ותעזב אליו יגיעך׃

¹¹Dat hij uitspeurt op de bergen, is zijn weide; en hij zoekt allerlei groensel na.

¹²התאמין בו כי ישוב זרעך וגרנך יאסף׃

¹²Zal de eenhoorn u willen dienen? Zal hij vernachten aan uw kribbe?

¹³כנף רננים נעלסה אם אברה חסידה ונצה׃

¹³Zult gij den eenhoorn met zijn touw aan de voren binden? Zal hij de laagten achter u eggen?

¹⁴כי תעזב לארץ בציה ועל עפר תחמם׃

¹⁴Zult gij op hem vertrouwen, omdat zijn kracht groot is, en zult gij uw arbeid op hem laten?

¹⁵ותשכח כי רגל תזורה וחית השדה תדושה׃

¹⁵Zult gij hem geloven, dat hij uw zaad zal wederbrengen, en vergaderen tot uw dorsvloer?

¹⁶הקשיח בניה ללא לה לריק יגיעה בלי פחד׃

¹⁶Zijn an u de verheugelijke vleugelen der pauwen? Of de vederen des ooievaars, en des struisvogels?

¹⁷כי השה אלוה חכמה ולא חלק לה בבינה׃

¹⁷Dat zij haar eieren in de aarde laat, en in het stof die verwarmt.

¹⁸כעת במרום תמריא תשחק לסוס ולרכבו׃

¹⁸En vergeet, dat de voet die drukken kan, en de dieren des velds die vertrappen kunnen?

¹⁹התתן לסוס גבורה התלביש צוארו רעמה׃

¹⁹Zij verhardt zich tegen haar jongen, alsof zij de hare niet waren; haar arbeid is te vergeefs, omdat zij zonder vreze is.

²⁰התרעישנו כארבה הוד נחרו אימה׃

²⁰Want God heeft haar van wijsheid ontbloot, en heeft haar des verstands niet medegedeeld.

²¹יחפרו בעמק וישיש בכח יצא לקראת נשק׃

²¹Als het tijd is, verheft zij zich in de hoogte; zij belacht het paard en zijn rijder.

²²ישחק לפחד ולא יחת ולא ישוב מפני חרב׃

²²Zult gij het paard sterkte geven? Kunt gij zijn hals met donder bekleden?

²³עליו תרנה אשפה להב חנית וכידון׃

²³Zult gij het beroeren als een sprinkhaan? De pracht van zijn gesnuif is een verschrikking.

²⁴ברעש ורגז יגמא ארץ ולא יאמין כי קול שופר׃

²⁴Het graaft in den grond, en het is vrolijk in zijn kracht; en trekt uit, den geharnaste tegemoet.

²⁵בדי שפר יאמר האח ומרחוק יריח מלחמה רעם שרים ותרועה׃

²⁵Het belacht de vreze, en wordt niet ontsteld, en keert niet wederom vanwege het zwaard.

²⁶המבינתך יאבר נץ יפרש כנפו לתימן׃

²⁶Tegen hem ratelt de pijlkoker, het vlammig ijzer des spies en der lans.

²⁷אם על פיך יגביה נשר וכי ירים קנו׃

²⁷Met schudding en beroering slokt het de aarde op, en gelooft niet, dat het is het geluid der bazuin.

²⁸סלע ישכן ויתלנן על שן סלע ומצודה׃

²⁸In het volle geklank der bazuin, zegt het: Heah! en ruikt den krijg van verre, den donder der vorsten en het gejuich.

²⁹משם חפר אכל למרחוק עיניו יביטו׃

²⁹Vliegt de sperwer door uw verstand, en breidt hij zijn vleugelen uit naar het zuiden?

³⁰ואפרחו יעלעו דם ובאשר חללים שם הוא׃

³⁰Is het naar uw bevel, dat de arend zich omhoog verheft, en dat hij zijn nest in de hoogte maakt? [ (Job 39:31) Hij woont en vernacht in de steenrots, op de scherpte der steenrots en der vaste plaats. ] [ (Job 39:32) Van daar speurt hij de spijze op; zijn ogen zien van verre af. ] [ (Job 39:33) Ook zuipen zijn jongen bloed; en waar verslagenen zijn, daar is hij. ] [ (Job 39:34) En de HEERE antwoordde Job, en zeide: ] [ (Job 39:35) Is het twisten met den Almachtige onderrichten? Wie God bestraft, die antwoorde daarop. ] [ (Job 39:36) Toen antwoordde Job den HEERE, en zeide: ] [ (Job 39:37) Zie, ik ben te gering; wat zou ik U antwoorden? Ik leg mijn hand op mijn mond. ] [ (Job 39:38) Eenmaal heb ik gesproken, maar zal niet antwoorden; of tweemaal, maar zal niet voortvaren. ]