1ויען יהוה את איוב ויאמר׃
1En de HEERE antwoordde Job uit een onweder, en zeide:
2הרב עם שדי יסור מוכיח אלוה יעננה׃
2Gord nu als een man uw lenden; Ik zal u vragen, en onderricht Mij.
3ויען איוב את יהוה ויאמר׃
3Zult gij ook Mijn oordeel te niet maken? Zult Gij Mij verdoemen, opdat gij rechtvaardig zijt?
4הן קלתי מה אשיבך ידי שמתי למו פי׃
4Hebt gij een arm gelijk God? En kunt gij, gelijk Hij, met de stem donderen?
5אחת דברתי ולא אענה ושתים ולא אוסיף׃
5Versier u nu met voortreffelijkheid en hoogheid, en bekleed u met majesteit en heerlijkheid!
6ויען יהוה את איוב מן סערה ויאמר׃
6Strooi de verbolgenheden uws toorns uit, en zie allen hoogmoedige, en verneder hem!
7אזר נא כגבר חלציך אשאלך והודיעני׃
7Zie allen hoogmoedige, en breng hem ten onder; en verpletter de goddelozen in hun plaats!
8האף תפר משפטי תרשיעני למען תצדק׃
8Verberg hen te zamen in het stof; verbind hun aangezichten in het verborgen!
9ואם זרוע כאל לך ובקול כמהו תרעם׃
9Dan zal Ik ook u loven, omdat uw rechterhand u zal verlost hebben.
10עדה נא גאון וגבה והוד והדר תלבש׃
10Zie nu Behemoth, welken Ik gemaakt heb nevens u; hij eet hooi, gelijk een rund.
11הפץ עברות אפך וראה כל גאה והשפילהו׃
11Zie toch, zijn kracht is in zijn lenden, en zijn macht in den navel zijns buiks.
12ראה כל גאה הכניעהו והדך רשעים תחתם׃
12Als het hem lust, zijn staart is als een ceder; de zenuwen zijner schaamte zijn doorvlochten.
13טמנם בעפר יחד פניהם חבש בטמון׃
13Zijn beenderen zijn als vast koper; zijn gebeenten zijn als ijzeren handbomen.
14וגם אני אודך כי תושע לך ימינך׃
14Hij is een hoofdstuk der wegen Gods; Die hem gemaakt heeft, heeft hem zijn zwaard aangehecht.
15הנה נא בהמות אשר עשיתי עמך חציר כבקר יאכל׃
15Omdat de bergen hem voeder voortbrengen, daarom spelen al de dieren des velds aldaar.
16הנה נא כחו במתניו ואנו בשרירי בטנו׃
16Onder schaduwachtige bomen ligt hij neder, in een schuilplaats des riets en des slijks.
17יחפץ זנבו כמו ארז גידי פחדו ישרגו׃
17De schaduwachtige bomen bedekken hem, elkeen met zijn schaduw; de beekwilgen omringen hem.
18עצמיו אפיקי נחושה גרמיו כמטיל ברזל׃
18Zie, hij doet de rivier geweld aan, en verhaast zich niet; hij vertrouwt, dat hij de Jordaan in zijn mond zou kunnen intrekken.
19הוא ראשית דרכי אל העשו יגש חרבו׃
19Zou men hem voor zijn ogen kunnen vangen? Zou men hem met strikken den neus doorboren kunnen?
20כי בול הרים ישאו לו וכל חית השדה ישחקו שם׃
20Zult gij den Leviathan met den angel trekken, of zijn tong met een koord, dat gij laat nederzinken?
21תחת צאלים ישכב בסתר קנה ובצה׃
21Zult gij hem een bieze in den neus leggen, of met een doorn zijn kaak doorboren?
22יסכהו צאלים צללו יסבוהו ערבי נחל׃
22Zal hij aan u veel smekingen maken? Zal hij zachtjes tot u spreken?
23הן יעשק נהר לא יחפוז יבטח כי יגיח ירדן אל פיהו׃
23Zal hij een verbond met u maken? Zult gij hem aannemen tot een eeuwigen slaaf?
24בעיניו יקחנו במוקשים ינקב אף׃
24Zult gij met hem spelen gelijk met een vogeltje, of zult gij hem binden voor uw jonge dochters? [ (Job 40:25) Zullen de metgezellen over hem een maaltijd bereiden? Zullen zij hem delen onder de kooplieden? ] [ (Job 40:26) Zult gij zijn huid met haken vullen, of met een visserskrauwel zijn hoofd? ] [ (Job 40:27) Leg uw hand op hem, gedenk des strijds, doe het niet meer. ] [ (Job 40:28) Zie, zijn hoop zal feilen; zal hij ook voor zijn gezicht nedergeslagen worden? ]