¹ויען אליפז התמני ויאמר׃

¹Siis rääkis teemanlane Eliifas ja ütles:

²הלאל יסכן גבר כי יסכן עלימו משכיל׃

²'Kas Jumalal on inimesest kasu? Ei, aga mõistlik mees toob kasu iseenesele.

³החפץ לשדי כי תצדק ואם בצע כי תתם דרכיך׃

³Kas Kõigevägevamal on head sellest, et sa oled õiglane, või kasu, kui su eluviisid on laitmatud?

⁴המיראתך יכיחך יבוא עמך במשפט׃

⁴Kas ta noomib sind su jumalakartuse pärast, ja läheb sellepärast sinuga kohtusse?

⁵הלא רעתך רבה ואין קץ לעונתיך׃

⁵Kas mitte su kurjus pole suur ja su süüteod otsatud?

⁶כי תחבל אחיך חנם ובגדי ערומים תפשיט׃

⁶Sest sa võtsid oma vendadelt panti ilmaaegu ja riisusid alastiolijailt riided.

⁷לא מים עיף תשקה ומרעב תמנע לחם׃

⁷Sa ei andnud väsinule juua ja keelasid näljasele leiba.

⁸ואיש זרוע לו הארץ ונשוא פנים ישב בה׃

⁸Aga rusikamees - tema päralt oli maa ja ainult armualune võis seal elada.

⁹אלמנות שלחת ריקם וזרעות יתמים ידכא׃

⁹Sa saatsid lesknaised ära tühje käsi ja vaeslaste käsivarred murti.

¹⁰על כן סביבותיך פחים ויבהלך פחד פתאם׃

¹⁰Seepärast on nüüd su ümber silmused ja äkiline hirm kohutab sind.

¹¹או חשך לא תראה ושפעת מים תכסך׃

¹¹Või on pimedus, sa ei näe enam, ja veetõus katab sind.

¹²הלא אלוה גבה שמים וראה ראש כוכבים כי רמו׃

¹²Eks ole Jumal kõrgel taevas? Ja vaata ülemaid tähti - kui kõrgel need on!

¹³ואמרת מה ידע אל הבעד ערפל ישפוט׃

¹³Seepärast sa mõtled: 'Mis teab Jumal? Kas ta võib kohut mõista läbi suure pimeduse?

¹⁴עבים סתר לו ולא יראה וחוג שמים יתהלך׃

¹⁴Pilved on tal varjuks ees, ei ta siis näe, ta ju kõnnib taevavõlvil.'

¹⁵הארח עולם תשמר אשר דרכו מתי און׃

¹⁵Kas tahad hoida vana teed, mida on käinud pahad inimesed,

¹⁶אשר קמטו ולא עת נהר יוצק יסודם׃

¹⁶need, keda enneaegselt haarati, kelle aluse uhtus vool,

¹⁷האמרים לאל סור ממנו ומה יפעל שדי למו׃

¹⁷kes Jumalale ütlesid: 'Tagane meist!' ja veel: 'Mida võiks Kõigevägevam meile teha?'

¹⁸והוא מלא בתיהם טוב ועצת רשעים רחקה מני׃

¹⁸Ja ometi oli tema täitnud nende kojad õnnistusega ja õelate nõu oli minust kaugel.

¹⁹יראו צדיקים וישמחו ונקי ילעג למו׃

¹⁹Õiglased nägid seda ja rõõmustasid, ja süütu irvitas nende üle:

²⁰אם לא נכחד קימנו ויתרם אכלה אש׃

²⁰'Tõesti, meie vastased on hävitatud, ja mis neist järele jäi, selle sõi tuli.'

²¹הסכן נא עמו ושלם בהם תבואתך טובה׃

²¹Saa siis Jumalaga sõbraks ja ole rahul, nõnda sa saavutad õnne!

²²קח נא מפיו תורה ושים אמריו בלבבך׃

²²Võta ometi tema suust õpetust ja pane tema sõnad oma südamesse!

²³אם תשוב עד שדי תבנה תרחיק עולה מאהלך׃

²³Kui sa pöördud tagasi Kõigevägevama juurde, sind ehitatakse üles; kui sa saadad ülekohtu oma telgist kaugele,

²⁴ושית על עפר בצר ובצור נחלים אופיר׃

²⁴viskad kulla põrmu peale ja Oofiri kulla ojakivide sekka,

²⁵והיה שדי בצריך וכסף תועפות לך׃

²⁵siis on Kõigevägevam sulle kullaks ja puhtaimaks hõbedaks,

²⁶כי אז על שדי תתענג ותשא אל אלוה פניך׃

²⁶sest siis sa võid rõõmu tunda Kõigevägevamast ja tõsta oma palge Jumala poole.

²⁷תעתיר אליו וישמעך ונדריך תשלם׃

²⁷Kui sa ta poole palvetad, siis ta kuuleb sind, ja sina saad tasuda oma tõotused.

²⁸ותגזר אומר ויקם לך ועל דרכיך נגה אור׃

²⁸Kui sa midagi ette võtad, siis läheb see sul korda ja sinu teede peale paistab valgus.

²⁹כי השפילו ותאמר גוה ושח עינים יושע׃

²⁹Kui kedagi alandatakse, ütleb ta: 'Üles!' ja ta aitab neid, kes silmad maha löövad.

³⁰ימלט אי נקי ונמלט בבר כפיך׃

³⁰Ta päästab selle, kes ei ole süütu, ja ta päästetakse su käte puhtuse pärast.'