1קרא נא היש עונך ואל מי מקדשים תפנה׃
1Hüüa ometi! Ons keegi, kes sulle vastab? Kelle poole pühadest sa pöördud?
2כי לאויל יהרג כעש ופתה תמית קנאה׃
2Tõesti, meelehärm tapab meeletu ja õhin surmab narri.
3אני ראיתי אויל משריש ואקוב נוהו פתאם׃
3Ma nägin meeletut juurduvat ja ma sajatasin äkitselt tema eluaset.
4ירחקו בניו מישע וידכאו בשער ואין מציל׃
4Tema lapsed jäid kaitsetuks, neid rõhuti väravas ja päästjat ei olnud.
5אשר קצירו רעב יאכל ואל מצנים יקחהו ושאף צמים חילם׃
5Tema lõikuse sõi näljane: kibuvitste vaheltki võttis ta selle, ja janused kahmasid ta varanduse.
6כי לא יצא מעפר און ומאדמה לא יצמח עמל׃
6Sest õnnetus ei tõuse põrmust ega võrsu kannatused mullast,
7כי אדם לעמל יולד ובני רשף יגביהו עוף׃
7vaid inimene ise sünnib vaevaks ja sädemed lendavad kõrgele.
8אולם אני אדרש אל אל ואל אלהים אשים דברתי׃
8Ometi pöörduksin ma Jumala poole ja viiksin oma asja Jumala ette,
9עשה גדלות ואין חקר נפלאות עד אין מספר׃
9kes teeb suuri ja uurimatuid asju, arvutuid imetegusid,
10הנתן מטר על פני ארץ ושלח מים על פני חוצות׃
10kes annab maa peale vihma ja saadab põldudele vee,
11לשום שפלים למרום וקדרים שגבו ישע׃
11et tõsta alandlikke kõrgele ja anda leinajaile suurt õnne,
12מפר מחשבות ערומים ולא תעשינה ידיהם תושיה׃
12kes teeb tühjaks kavalate kavatsused, et nende kätetöö ei läheks korda,
13לכד חכמים בערמם ועצת נפתלים נמהרה׃
13kes tabab tarku nende tarkuses, et salalike nõu läheks luhta,
14יומם יפגשו חשך וכלילה ימששו בצהרים׃
14et nad päevaajal kohtaksid pimedust ja lõunaajal kobaksid otsekui öösel.
15וישע מחרב מפיהם ומיד חזק אביון׃
15Nõnda ta päästab mõõga eest, nende suu eest, vaese vägeva käest,
16ותהי לדל תקוה ועלתה קפצה פיה׃
16et viletsal oleks lootust ja ülekohus suleks oma suu.
17הנה אשרי אנוש יוכחנו אלוה ומוסר שדי אל תמאס׃
17Vaata, õnnis on inimene, keda Jumal noomib. Ära siis põlga Kõigevägevama karistust!
18כי הוא יכאיב ויחבש ימחץ וידו תרפינה׃
18Sest tema valmistab küll valu, aga tema ka seob haavad, tema lööb, aga tema käed ka parandavad.
19בשש צרות יצילך ובשבע לא יגע בך רע׃
19Kuuest hädast päästab ta sind ja seitsmendas ei puutu sinusse kuri.
20ברעב פדך ממות ובמלחמה מידי חרב׃
20Näljas lunastab ta sind surmast ja sõjas mõõga käest.
21בשוט לשון תחבא ולא תירא משד כי יבוא׃
21Keelepeksu eest oled sa peidetud ja sul pole karta hävingut, kui see tuleb.
22לשד ולכפן תשחק ומחית הארץ אל תירא׃
22Sa võid naerda hävingut ja nälga ja sul pole vaja karta maa loomi.
23כי עם אבני השדה בריתך וחית השדה השלמה לך׃
23Sest sul on leping kividega väljal ja metsloomadel on sinuga rahu.
24וידעת כי שלום אהלך ופקדת נוך ולא תחטא׃
24Siis sa tunned, et su telgil on rahu, ja kui sa vaatad oma karjamaad, siis ei puudu seal midagi.
25וידעת כי רב זרעך וצאצאיך כעשב הארץ׃
25Ja sa märkad, et su sugu on suur, su järeltulijaid on otsekui rohtu maa peal.
26תבוא בכלח אלי קבר כעלות גדיש בעתו׃
26Küpses vanuses sa lähed hauda, otsekui naber pannakse rehepõrandale omal ajal.
27הנה זאת חקרנוה כן היא שמענה ואתה דע לך׃
27Vaata, seda me oleme uurinud, nõnda see on. Sina aga kuula ja võta see teatavaks!'