1הללויה הודו ליהוה כי טוב כי לעולם חסדו׃
1Halleluuja! Tänage Issandat, sest tema on hea, sest tema heldus kestab igavesti!
2מי ימלל גבורות יהוה ישמיע כל תהלתו׃
2Kes jõuab ära rääkida Issanda vägevaid tegusid ja kuulutada kõike tema kiitust?
3אשרי שמרי משפט עשה צדקה בכל עת׃
3Õndsad on need, kes peavad tema seadusi ja kes teevad õigust igal ajal.
4זכרני יהוה ברצון עמך פקדני בישועתך׃
4Mõtle minule, Issand, su head meelt mööda oma rahva vastu, tule mind katsuma oma abiga,
5לראות בטובת בחיריך לשמח בשמחת גויך להתהלל עם נחלתך׃
5et ma näeksin su valitud rahva head põlve ning rõõmustaksin sinu rahva rõõmuga, kiitleksin koos sinu pärisosaga!
6חטאנו עם אבותינו העוינו הרשענו׃
6Me oleme pattu teinud nagu meie esiisad, me oleme teinud paha ja olnud õelad.
7אבותינו במצרים לא השכילו נפלאותיך לא זכרו את רב חסדיך וימרו על ים בים סוף׃
7Meie esiisad Egiptuses ei saanud õieti aru su imetegudest ega pidanud meeles su suurt heldust, vaid tõrkusid su vastu mere ääres, Kõrkjamere ääres.
8ויושיעם למען שמו להודיע את גבורתו׃
8Aga tema päästis nad oma nime pärast, et ilmutada oma vägevust.
9ויגער בים סוף ויחרב ויוליכם בתהמות כמדבר׃
9Ta sõitles Kõrkjamerd ja see sai kuivaks, ja ta talutas nad ürgvetest läbi otsekui kõrbet mööda.
10ויושיעם מיד שונא ויגאלם מיד אויב׃
10Nõnda ta päästis nad vihamehe käest ja lunastas nad vaenlaste käest.
11ויכסו מים צריהם אחד מהם לא נותר׃
11Veed matsid nende rõhujad, ei jäänud neist üle ühtainustki.
12ויאמינו בדבריו ישירו תהלתו׃
12Siis nad uskusid tema sõnu, nad laulsid temale kiitust.
13מהרו שכחו מעשיו לא חכו לעצתו׃
13Kuid varsti nad unustasid tema teod ega jäänud ootama tema nõuandmist.
14ויתאוו תאוה במדבר וינסו אל בישימון׃
14Suur himu süttis neil kõrbes ja nad kiusasid Jumalat tühjal maal.
15ויתן להם שאלתם וישלח רזון בנפשם׃
15Siis andis tema neile, mida nad palusid, aga läkitas tõve nende sekka.
16ויקנאו למשה במחנה לאהרן קדוש יהוה׃
16Ja nad kadestasid leeris Moosest ja Aaronit, Issanda pühitsetut.
17תפתח ארץ ותבלע דתן ותכס על עדת אבירם׃
17Aga maa avanes ja neelas Daatani ja mattis kinni Abirami jõugu.
18ותבער אש בעדתם להבה תלהט רשעים׃
18Ja tuli loitis nende jõugus, leek lõõmas õelate kallal.
19יעשו עגל בחרב וישתחוו למסכה׃
19Nad tegid vasika Hoorebi mäe ääres ning kummardasid valatud kuju.
20וימירו את כבודם בתבנית שור אכל עשב׃
20Nad vahetasid oma Aulise rohtu sööva härja kuju vastu.
21שכחו אל מושיעם עשה גדלות במצרים׃
21Nad unustasid Jumala, oma päästja, kes oli teinud suuri asju Egiptuses,
22נפלאות בארץ חם נוראות על ים סוף׃
22imetegusid Haami maal, kardetavaid tegusid Kõrkjamere ääres.
23ויאמר להשמידם לולי משה בחירו עמד בפרץ לפניו להשיב חמתו מהשחית׃
23Siis ta lubas nad hävitada, kui poleks olnud Moosest, ta valitut, kes astus kaljulõhes ta palge ette, et ära pöörata tema vihaleeki hukatust toomast.
24וימאסו בארץ חמדה לא האמינו לדברו׃
24Pärast nad põlgasid ära kalli maa, ei nad uskunud tema sõna.
25וירגנו באהליהם לא שמעו בקול יהוה׃
25Siis nad nurisesid oma telkides ega tahtnud kuulda Issanda häält.
26וישא ידו להם להפיל אותם במדבר׃
26Aga tema tõstis oma käe nende vastu, et neid hukutada kõrbes,
27ולהפיל זרעם בגוים ולזרותם בארצות׃
27ja et nende seeme langeks paganarahvaste sekka ning neid pillutataks mööda maid.
28ויצמדו לבעל פעור ויאכלו זבחי מתים׃
28Siis nad astusid liitu Baal-Peoriga ja sõid surnute ohvreid
29ויכעיסו במעלליהם ותפרץ בם מגפה׃
29ja ärritasid teda oma tegudega, ja nii tungis taud nende kallale.
30ויעמד פינחס ויפלל ותעצר המגפה׃
30Siis Piinehas astus esile ja pidas kohut, ja taudile pandi piir.
31ותחשב לו לצדקה לדר ודר עד עולם׃
31Ja see arvati temale õiguseks põlvest põlve, igavesti.
32ויקציפו על מי מריבה וירע למשה בעבורם׃
32Nad vihastasid teda Meriba vee ääres, nõnda et Mooseski sai kannatada nende pärast.
33כי המרו את רוחו ויבטא בשפתיו׃
33Sest nad tegid ta meele väga kibedaks, nõnda et ta huultele tulid mõtlemata sõnad.
34לא השמידו את העמים אשר אמר יהוה להם׃
34Nad ei hävitanud rahvaid, keda Issand oli neid käskinud hävitada,
35ויתערבו בגוים וילמדו מעשיהם׃
35vaid nad segasid endid paganarahvastega ning õppisid nende tegusid.
36ויעבדו את עצביהם ויהיו להם למוקש׃
36Nad teenisid nende ebajumalaid ja need said neile püüniseks.
37ויזבחו את בניהם ואת בנותיהם לשדים׃
37Nad ohverdasid oma poegi ja tütreid kurjadele vaimudele
38וישפכו דם נקי דם בניהם ובנותיהם אשר זבחו לעצבי כנען ותחנף הארץ בדמים׃
38ja valasid süüta verd, oma poegade ja tütarde verd, mida nad ohverdasid Kaanani ebajumalaile. Ja maa reostati veresüüga.
39ויטמאו במעשיהם ויזנו במעלליהם׃
39Ja nad rüvetusid oma tegudest ning hoorasid oma eluviisidega.
40ויחר אף יהוה בעמו ויתעב את נחלתו׃
40Siis süttis Issanda viha oma rahva vastu ja tema pärisosa sai jäledaks tema meelest;
41ויתנם ביד גוים וימשלו בהם שנאיהם׃
41ja tema andis nad paganarahvaste kätte ning nende vihamehed valitsesid nende üle.
42וילחצום אויביהם ויכנעו תחת ידם׃
42Ja nende vaenlased rõhusid neid ning nad alandati nende käe alla.
43פעמים רבות יצילם והמה ימרו בעצתם וימכו בעונם׃
43Mitu korda ta kiskus nad välja, kuid nad jäid tõrksalt oma nõu juurde ning said jõuetuks oma pahategude tõttu.
44וירא בצר להם בשמעו את רנתם׃
44Aga ta vaatas nende kitsikusele, ja kui ta kuulis nende halisemist,
45ויזכר להם בריתו וינחם כרב חסדו׃
45siis ta meenutas oma lepingut nendega ja ta kahetses oma suurt heldust mööda
46ויתן אותם לרחמים לפני כל שוביהם׃
46ning laskis neid leida halastust nende kõikide ees, kes nad olid vangi viinud.
47הושיענו יהוה אלהינו וקבצנו מן הגוים להדות לשם קדשך להשתבח בתהלתך׃
47Päästa meid, Issand, meie Jumal! Ja kogu meid paganate seast, et saaksime tänada su püha nime ja kiidelda sinu kiitmisega!
48ברוך יהוה אלהי ישראל מן העולם ועד העולם ואמר כל העם אמן הללו יה׃
48Tänu olgu Issandale, Iisraeli Jumalale, igavesest ajast igavesti! Ja kõik rahvas öelgu: 'Aamen! Halleluuja!'