¹מזמור לאסף אך טוב לישראל אלהים לברי לבב׃

¹Aasafi laul. Jumal on tõesti hea Iisraelile, nendele, kes on puhtad südamelt.

²ואני כמעט נטוי רגלי כאין שפכה אשרי׃

²Aga mina - minu jalad oleksid peaaegu komistanud, mu sammud oleksid kohe libisenud.

³כי קנאתי בהוללים שלום רשעים אראה׃

³Sest ma kadestasin hooplejaid, kui ma nägin õelate head käekäiku.

⁴כי אין חרצבות למותם ובריא אולם׃

⁴Sest neil ei ole piinu surmani ja nende keha on lihav.

⁵בעמל אנוש אינמו ועם אדם לא ינגעו׃

⁵Nemad ei ole vaevas nagu muud surelikud ja neid ei lööda nagu muid inimesi.

⁶לכן ענקתמו גאוה יעטף שית חמס למו׃

⁶Sellepärast on uhkus nende kaelaehteks, vägivald katab neid nagu ülikond.

⁷יצא מחלב עינמו עברו משכיות לבב׃

⁷Nende silmad on pungis lihavusest ja süda keeb üle kurjadest mõtetest.

⁸ימיקו וידברו ברע עשק ממרום ידברו׃

⁸Oma kurjuses nad irvitavad ja kõnelevad valet, nad räägivad kõrgilt.

⁹שתו בשמים פיהם ולשונם תהלך בארץ׃

⁹Nad tõstavad oma suu taevani ja nende keel käib üle maa.

¹⁰לכן ישיב עמו הלם ומי מלא ימצו למו׃

¹⁰Sellepärast pöördub ta rahvas nende poole ja nad rüüpavad nende sõnavalingut.

¹¹ואמרו איכה ידע אל ויש דעה בעליון׃

¹¹Ja nad ütlevad: 'Kuidas Jumal võib seda tunda ja kas Kõigekõrgemal on sellest teadmist?'

¹²הנה אלה רשעים ושלוי עולם השגו חיל׃

¹²Vaata, niisugused on õelad: nad elavad alati rahulikult ja koguvad jõukust.

¹³אך ריק זכיתי לבבי וארחץ בנקיון כפי׃

¹³Päris asjata olen ma hoidnud oma südame puhta ja olen süütuses pesnud oma käsi;

¹⁴ואהי נגוע כל היום ותוכחתי לבקרים׃

¹⁴ma olen olnud löödud kogu päeva ja mind on nuheldud igal hommikul.

¹⁵אם אמרתי אספרה כמו הנה דור בניך בגדתי׃

¹⁵Kui ma oleksin mõtelnud: Ma tahan kõnelda nõnda nagu nemad; vaata, siis ma oleksin petnud sinu laste sugu.

¹⁶ואחשבה לדעת זאת עמל היא בעיני׃

¹⁶Ma hakkasin mõtisklema, et sellest aru saada, kuid see oli mu meelest vaev,

¹⁷עד אבוא אל מקדשי אל אבינה לאחריתם׃

¹⁷kuni ma sisenesin Jumala pühadesse paikadesse ja mõistsin nende otsa.

¹⁸אך בחלקות תשית למו הפלתם למשואות׃

¹⁸Tõesti, sina asetad nad libedale ja sa langetad nad rusuks.

¹⁹איך היו לשמה כרגע ספו תמו מן בלהות׃

¹⁹Kuidas nad said jubeduseks silmapilguga! Nad saavad otsa, lõpevad ära ehmatusega.

²⁰כחלום מהקיץ אדני בעיר צלמם תבזה׃

²⁰Nõnda nagu unenägu kaob pärast ärkamist, nõnda sina, Issand, ei hooli tõustes nende varjukujudest.

²¹כי יתחמץ לבבי וכליותי אשתונן׃

²¹Kui mu süda oli täis kibedust ja mu neerudes olid pisted,

²²ואני בער ולא אדע בהמות הייתי עמך׃

²²siis ma olin sõge ega teadnud midagi; ma olin nagu loom su ees.

²³ואני תמיד עמך אחזת ביד ימיני׃

²³Ometi jään ma ikka sinu juurde; sa oled haaranud kinni mu paremast käest.

²⁴בעצתך תנחני ואחר כבוד תקחני׃

²⁴Oma nõuga juhatad sa mind ja võtad mind viimaks vastu ausse.

²⁵מי לי בשמים ועמך לא חפצתי בארץ׃

²⁵Kes on mul muu taevas kui sina? Sest sinuga koos olles ei meelita mind miski maa peal.

²⁶כלה שארי ולבבי צור לבבי וחלקי אלהים לעולם׃

²⁶Kuigi mu liha lõpeb ja mu süda ka, siiski oled sina, Jumal, mu südame kalju ja mu osa igavesti.

²⁷כי הנה רחקיך יאבדו הצמתה כל זונה ממך׃

²⁷Sest vaata, kes sinust eemalduvad, need hukkuvad; sa hävitad kõik, kes reetlikult sinust loobuvad.

²⁸ואני קרבת אלהים לי טוב שתי באדני יהוה מחסי לספר כל מלאכותיך׃

²⁸Aga minu õnn on, et ma olen Jumalale ligi; Issanda Jumala peale panen ma oma lootuse, et jutustada kõiki sinu tegusid.