1משכיל לאסף למה אלהים זנחת לנצח יעשן אפך בצאן מרעיתך׃
1Aasafi õpetuslaul. Miks sa, Jumal, oled meid ära heitnud jäädavalt? Miks suitseb su viha su karjamaa lammaste vastu?
2זכר עדתך קנית קדם גאלת שבט נחלתך הר ציון זה שכנת בו׃
2Mõtle oma kogudusele, mille sa muiste oled enesele asutanud ja oma pärandi jaoks lunastanud, Siioni mäele, kus sina asud!
3הרימה פעמיך למשאות נצח כל הרע אויב בקדש׃
3Tõsta oma sammud nendele igavestele varemetele, vaenlane on kõik rikkunud pühamus!
4שאגו צרריך בקרב מועדך שמו אותתם אתות׃
4Su vastased möirgasid su kohtumishoones, nad on oma tähised pannud tähisteks.
5יודע כמביא למעלה בסבך עץ קרדמות׃
5Näis, nagu oleksid nad kirveid kõrgele tõstnud metsarägastikus.
6ועת פתוחיה יחד בכשיל וכילפת יהלמון׃
6Nii lõid nad puruks kiinide ja haamritega kõik selle nikerdused.
7שלחו באש מקדשך לארץ חללו משכן שמך׃
7Nad on su pühamu süüdanud tulega põlema, su nime eluaseme on nad reostanud maani.
8אמרו בלבם נינם יחד שרפו כל מועדי אל בארץ׃
8Nad ütlesid oma südames: 'Hävitagem need täielikult!' Nad põletasid maha kõik Jumala kogudusekojad kogu maal.
9אותתינו לא ראינו אין עוד נביא ולא אתנו ידע עד מה׃
9Oma tähiseid me ei näe, prohvetit ei ole enam, ja meie seas ei ole kedagi, kes teaks, kui kaua.
10עד מתי אלהים יחרף צר ינאץ אויב שמך לנצח׃
10Kui kaua, oh Jumal, saab tagakiusaja teotada? Kas vaenlane võib sinu nime laimata jäädavalt?
11למה תשיב ידך וימינך מקרב חוקך כלה׃
11Miks sa tõmbad tagasi oma käe, oma parema käe? Tõmba see välja oma põuest, hävita!
12ואלהים מלכי מקדם פעל ישועות בקרב הארץ׃
12Jumal on muistsest ajast mu kuningas, kes maailmas teostab päästmise.
13אתה פוררת בעזך ים שברת ראשי תנינים על המים׃
13Sina lõhestasid oma võimusega mere kaheks, sina lõid katki lohede pead vete peal.
14אתה רצצת ראשי לויתן תתננו מאכל לעם לציים׃
14Sina purustasid Leviatani pead, sa andsid need söögiks meresõitjale rahvale.
15אתה בקעת מעין ונחל אתה הובשת נהרות איתן׃
15Sina lõhkusid allikad ja jõed, sina tegid voolavad jõed kuivaks.
16לך יום אף לך לילה אתה הכינות מאור ושמש׃
16Sinu päralt on päev ja öögi on sinu päralt, sina oled valmistanud valguse ja päikese.
17אתה הצבת כל גבולות ארץ קיץ וחרף אתה יצרתם׃
17Sina oled seadnud kõik ilmamaa rajad, suve ja talve oled sina teinud.
18זכר זאת אויב חרף יהוה ועם נבל נאצו שמך׃
18Mõtle sellele! Vaenlane teotab Issandat ja jõle rahvas laimab su nime.
19אל תתן לחית נפש תורך חית ענייך אל תשכח לנצח׃
19Ära anna oma tuvikese hinge kiskjate kätte, ära unusta oma viletsate elu jäädavalt!
20הבט לברית כי מלאו מחשכי ארץ נאות חמס׃
20Vaata oma lepingule! Sest pimedad maanurgad on täis vägivalda.
21אל ישב דך נכלם עני ואביון יהללו שמך׃
21Ära lase rõhutuid tulla häbiga tagasi, viletsad ja vaesed kiitku sinu nime!
22קומה אלהים ריבה ריבך זכר חרפתך מני נבל כל היום׃
22Tõuse, Jumal, seleta oma riiuasi, mõtle teotamisele, mis kogu päeva tuleb jõledalt mehelt!
23אל תשכח קול צרריך שאון קמיך עלה תמיד׃
23Ära unusta oma vastaste kisa, nende möll, kes sulle vastu hakkavad, kohub suuremaks alatasa!