¹הן כל ראתה עיני שמעה אזני ותבן לה׃

¹ چیزهایی را که بیان کردید، من قبلاً دیده و شنیده بودم.

²כדעתכם ידעתי גם אני לא נפל אנכי מכם׃

² هر چیزی را که شما می‌دانید، من هم می‌دانم و از شما کمتر نیستم.

³אולם אני אל שדי אדבר והוכח אל אל אחפץ׃

³ امّا می‌خواهم که با قادر مطلق صحبت کنم و با او بحث نمایم.

⁴ואולם אתם טפלי שקר רפאי אלל כלכם׃

⁴ ولی شما حقیقت را با دروغ می‌پوشانید و طبیبان بی‌کفایتی هستید.

⁵מי יתן החרש תחרישון ותהי לכם לחכמה׃

⁵ اگر به راستی عاقل می‌بودید، حرفی نمی‌زدید.

⁶שמעו נא תוכחתי ורבות שפתי הקשיבו׃

⁶ حالا به دلایل من توجّه کنید و به سخن من گوش بدهید.

⁷הלאל תדברו עולה ולו תדברו רמיה׃

⁷ چرا دروغ می‌گویید فکر می‌کنید که دروغ شما منفعتی برای خدا دارد؟

⁸הפניו תשאון אם לאל תריבון׃

⁸ می‌خواهید به بهانهٔ طرفداری از او، حقیقت را بپوشانید و ادّعای خود را ارائه نمایید.

⁹הטוב כי יחקר אתכם אם כהתל באנוש תהתלו בו׃

⁹ اگر خدا از نزدیک به شما نگاه کند، آیا چیز خوبی در شما پیدا می‌کند؟ آیا می‌توانید او را هم مثل انسانها فریب بدهید؟

¹⁰הוכח יוכיח אתכם אם בסתר פנים תשאון׃

¹⁰ بدانید که اگر از این کار دست نکشید، خدا شما را جزا خواهد می‌دهد.

¹¹הלא שאתו תבעת אתכם ופחדו יפל עליכם׃

¹¹ و قدرت او شما را به وحشت می‌اندازد.

¹²זכרניכם משלי אפר לגבי חמר גביכם׃

¹² دلایل شما بی‌معنی و ادّعایتان مانند دیوارهای گِلی سُست و بی‌اساس است.

¹³החרישו ממני ואדברה אני ויעבר עלי מה׃

¹³ پس خاموش باشید و به من فرصت بدهید که حرف خود را بزنم و بعد هرچه می‌خواهد بشود!

¹⁴על מה אשא בשרי בשני ונפשי אשים בכפי׃

¹⁴ با این کار، جان خود را به خطر می‌اندازم.

¹⁵הן יקטלני לא איחל אך דרכי אל פניו אוכיח׃

¹⁵ هیچ امیدی ندارم. گرچه خدا مرا بکشد، در حضور او از خود دفاع خواهم کرد.

¹⁶גם הוא לי לישועה כי לא לפניו חנף יבוא׃

¹⁶ ممکن است با راستگویی خود نجات یابم، چون شخص بی‌گناهی هستم، با جرأت در پیشگاه خدا می‌ایستم.

¹⁷שמעו שמוע מלתי ואחותי באזניכם׃

¹⁷ اکنون به سخنان من گوش بدهید و به توضیحات من توجّه کنید.

¹⁸הנה נא ערכתי משפט ידעתי כי אני אצדק׃

¹⁸ ادّعای من این است: من می‌دانم که تبرئه می‌شوم.

¹⁹מי הוא יריב עמדי כי עתה אחריש ואגוע׃

¹⁹ خدایا آیا برای متّهم کردن من می‌آیی؟ اگر چنین است، من آماده‌ام تا ساکت شوم و بمیرم.

²⁰אך שתים אל תעש עמדי אז מפניך לא אסתר׃

²⁰ خدایا، از تو فقط دو تقاضا دارم و اگر آنها را اجابت فرمایی، آنگاه می‌توانم با تو روبه‌رو شوم.

²¹כפך מעלי הרחק ואמתך אל תבעתני׃

²¹ از مجازات من دست بردار و با هیبت خود مرا به وحشت نینداز.

²²וקרא ואנכי אענה או אדבר והשיבני׃

²² خدایا اول تو حرف بزن و من پاسخ خواهم داد، یا اجازه بده حرف خود را بزنم و آن وقت جواب مرا بده.

²³כמה לי עונות וחטאות פשעי וחטאתי הדיעני׃

²³ به من بگو که گناه و تقصیر من چیست و خطاهای مرا نشان بده.

²⁴למה פניך תסתיר ותחשבני לאויב לך׃

²⁴ چرا روی خود را از من می‌پوشانی؟ چرا با من مثل دشمن خودت برخورد می‌کنی؟

²⁵העלה נדף תערוץ ואת קש יבש תרדף׃

²⁵ آیا تو سعی می‌کنی مرا بترسانی؟ من چیزی بیشتر از یک برگ نیستم؛ آیا به یک پَر‌ِ کاه حمله می‌کنی؟

²⁶כי תכתב עלי מררות ותורישני עונות נעורי׃

²⁶ تو اتّهامات تلخی را علیه من می‌آوری، حتّی برای گناهانی که در جوانی مرتکب شدم.

²⁷ותשם בסד רגלי ותשמור כל ארחותי על שרשי רגלי תתחקה׃

²⁷ پاهایم را در زنجیر می‌گذاری و هر قدمی که برمی‌دارم مراقب من هستی. در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.

²⁸והוא כרקב יבלה כבגד אכלו עש׃

²⁸ در نتیجه مانند چوبِ پوسیده و لباسِ بید خورده نابود می‌شوم.