¹ויען אליפז התימני ויאמר׃

¹ ایّوب، آیا شخص عاقلی مانند تو، باید سخنان احمقانه بگوید! کلام تو پوچ و مثل باد هواست.

²החכם יענה דעת רוח וימלא קדים בטנו׃

² با این‌گونه سخنان بی‌معنی، نمی‌توانی از خود دفاع کنی.

³הוכח בדבר לא יסכון ומלים לא יועיל בם׃

³ تو از خدا نمی‌ترسی و به او احترام نمی‌گذاری.

⁴אף אתה תפר יראה ותגרע שיחה לפני אל׃

⁴ حرفهایی که می‌زنی گناهانت را آشکار می‌کند؛ و با حیله و نیرنگ صحبت می‌‌کنی.

⁵כי יאלף עונך פיך ותבחר לשון ערומים׃

⁵ هر سخن زبانت تو را محکوم می‌کند و برضد تو شهادت می‌دهد.

⁶ירשיעך פיך ולא אני ושפתיך יענו בך׃

⁶ آیا فکر می‌‌کنی اولین انسانی که به دنیا آمد، تو بودی؟ آیا تو پیش از کوهها به وجود آمده‌ای؟

⁷הראישון אדם תולד ולפני גבעות חוללת׃

⁷ آیا تو از نقشهٔ مخفی خدا آگاه بوده‌ای؟ آیا تو عاقلترین مرد روی زمین هستی؟

⁸הבסוד אלוה תשמע ותגרע אליך חכמה׃

⁸ چیزی نیست که تو بدانی و ما ندانیم.

⁹מה ידעת ולא נדע תבין ולא עמנו הוא׃

⁹ ما حکمت و دانش را از اشخاص مو سفید و سالخورده که سنشان زیادتر از سن پدر توست، آموختیم.

¹⁰גם שב גם ישיש בנו כביר מאביך ימים׃

¹⁰ خدا به تو تسلّی می‌بخشد و تو آن را رد می‌‌کنی. ما از طرف خدا با نرمی با تو حرف زدیم،

¹¹המעט ממך תנחמות אל ודבר לאט עמך׃

¹¹ امّا تو مضطرب شده‌ای و از چشمانت خشم و غضب می‌بارد.

¹²מה יקחך לבך ומה ירזמון עיניך׃

¹² تو با این حرفهایت نشان می‌دهی که برضد خدا هستی.

¹³כי תשיב אל אל רוחך והצאת מפיך מלין׃

¹³ آیا انسان می‌تواند، واقعاً پاک باشد و یا کسی می‌تواند با خدا راست باشد؟

¹⁴מה אנוש כי יזכה וכי יצדק ילוד אשה׃

¹⁴ خدا حتّی به فرشتگان خود هم اعتماد نمی‌کند و آسمانها نیز در نظر او پاک نیستند،

¹⁵הן בקדשו לא יאמין ושמים לא זכו בעיניו׃

¹⁵ چه رسد به انسان فاسد و ناچیز که شرارت را مثل آب می‌نوشد.

¹⁶אף כי נתעב ונאלח איש שתה כמים עולה׃

¹⁶ اکنون به من گوش بده تا آنچه را که می‌دانم به تو بگویم.

¹⁷אחוך שמע לי וזה חזיתי ואספרה׃

¹⁷ اینها حقایقی هستند که من از اشخاص دانشمند و حکیم آموختم که نیاکانشان آنها را مخفی نکردند.

¹⁸אשר חכמים יגידו ולא כחדו מאבותם׃

¹⁸ در آن وقت بیگانه‌ای در سرزمینشان نبود که آنها را از راه راست منحرف کند.

¹⁹להם לבדם נתנה הארץ ולא עבר זר בתוכם׃

¹⁹ اشخاص شریر که به دیگران ظلم می‌کنند در سراسر عمر خود در عذاب هستند.

²⁰כל ימי רשע הוא מתחולל ומספר שנים נצפנו לעריץ׃

²⁰ صداهای ترسناک در گوششان می‌پیچد. در وقتی‌که فکر می‌کنند آسوده و آرام است، ناگهان مورد حملهٔ غارتگران قرار می‌گیرند.

²¹קול פחדים באזניו בשלום שודד יבואנו׃

²¹ امید فرار از تاریکی برایشان نیست و عاقبت با شمشیر هلاک می‌شوند.

²²לא יאמין שוב מני חשך וצפו הוא אלי חרב׃

²² برای یک لقمهٔ نان آواره می‌شوند و می‌دانند آینده‌ای تاریک در پیش‌رو دارند.

²³נדד הוא ללחם איה ידע כי נכון בידו יום חשך׃

²³ مصیبت و بدبختی مثل پادشاهی که برای جنگ آماده باشد آنها را به وحشت می‌اندازد.

²⁴יבעתהו צר ומצוקה תתקפהו כמלך עתיד לכידור׃

²⁴ زیرا دست خود را برضد خدا دراز کرده‌اند و با او می‌جنگند.

²⁵כי נטה אל אל ידו ואל שדי יתגבר׃

²⁵ با گستاخی سپر خود را به دست گرفته، به او حمله می‌کنند.

²⁶ירוץ אליו בצואר בעבי גבי מגניו׃

²⁶ آنها هرچند از مال دنیا بی‌نیاز باشند،

²⁷כי כסה פניו בחלבו ויעש פימה עלי כסל׃

²⁷ امّا سرانجام در شهرهای ویران و خانه‌های غیر مسکون که در حال فروریختن هستند، به سر خواهند برد.

²⁸וישכון ערים נכחדות בתים לא ישבו למו אשר התעתדו לגלים׃

²⁸ ثروتشان برباد می‌رود و چیزی برایشان باقی نمی‌ماند.

²⁹לא יעשר ולא יקום חילו ולא יטה לארץ מנלם׃

²⁹ نمی‌توانند از تاریکی فرار کنند و مانند درختی که آتش بگیرد و شاخه‌هایش بسوزد و شکوفه‌هایش دستخوش باد شود، دار و ندار خود را از دست می‌دهند.

³⁰לא יסור מני חשך ינקתו תיבש שלהבת ויסור ברוח פיו׃

³⁰ ایشان نباید با چیزهای بیهوده و ناپایدار خود را فریب دهند، زیرا نصیب ایشان بیهودگی خواهد بود.

³¹אל יאמן בשו נתעה כי שוא תהיה תמורתו׃

³¹ و پیش از آن که چشم از جهان بپوشد، برایش معلوم می‌شود که تکیه کردن به چیزهای فانی بیهوده است.

³²בלא יומו תמלא וכפתו לא רעננה׃

³² مانند تاک که غوره‌هایش پیش از رسیدن بریزند و مانند درخت زیتون که شکوفه‌هایش ریخته‌اند، بی‌ثمر می‌گردد.

³³יחמס כגפן בסרו וישלך כזית נצתו׃

³³ اشخاص بی‌خدا، بی‌کس خواهند ماند و خانهٔ رشوه‌خواران در آتش می‌سوزد. آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

³⁴כי עדת חנף גלמוד ואש אכלה אהלי שחד׃

³⁴ آنها برای شرارت نقشه می‌کشند و دلهایشان پُر از مکر و حیله است.

³⁵הרה עמל וילד און ובטנם תכין מרמה׃