¹ויען איוב ויאמר׃

¹ من این سخنان را بسیار شنیده‌ام. تسلّی شما مرا زیادتر عذاب می‌دهد.

²שמעתי כאלה רבות מנחמי עמל כלכם׃

² تا به کی به این حرفهای بیهوده ادامه می‌دهید؟ آیا شما باید همیشه حرف آخر را بزنید؟

³הקץ לדברי רוח או מה ימריצך כי תענה׃

³ اگر من هم به جای شما بودم می‌توانستم چنین سخنانی بگویم و به عنوان اعتراض سر خود را تکان بدهم.

⁴גם אנכי ככם אדברה לו יש נפשכם תחת נפשי אחבירה עליכם במלים ואניעה עליכם במו ראשי׃

⁴ امّا من شما را نصیحت می‌کردم و با سخنان گرم، شما را تسلّی می‌دادم.

⁵אאמצכם במו פי וניד שפתי יחשך׃

⁵ هرچه بگویم، از درد و رنج من کاسته نمی‌شود و اگر هم ساکت بمانم، دردم دوا نخواهد شد.

⁶אם אדברה לא יחשך כאבי ואחדלה מה מני יהלך׃

⁶ زیرا تو ای خدا، مرا از زندگی خسته کرده‌ای و خانواده‌ام را از بین برده‌ای.

⁷אך עתה הלאני השמות כל עדתי׃

⁷ تو عرصه را بر من تنگ کردی و دشمن من شدی. من لاغر و استخوانی شده‌ام و مردم این را نتیجهٔ گناهان من می‌دانند.

⁸ותקמטני לעד היה ויקם בי כחשי בפני יענה׃

⁸ تو با خشم خود، گوشت بدنم را پاره کرده‌ای، با دیدهٔ نفرت به من نگاه می‌کنی و مرا دشمن خود می‌پنداری.

⁹אפו טרף וישטמני חרק עלי בשניו צרי ילטוש עיניו לי׃

⁹ مردم مرا مسخره می‌کنند و به دور من جمع شده به روی من سیلی می‌زنند.

¹⁰פערו עלי בפיהם בחרפה הכו לחיי יחד עלי יתמלאון׃

¹⁰ خدا مرا به دست مردم ظالم و شریر سپرده است.

¹¹יסגירני אל אל עויל ועל ידי רשעים ירטני׃

¹¹ من زندگی آرام و آسوده‌ای داشتم، امّا او گلوی مرا گرفت و مرا تکه‌تکه کرد. حالا هم مرا هدف خود قرار داده،

¹²שלו הייתי ויפרפרני ואחז בערפי ויפצפצני ויקימני לו למטרה׃

¹² تیرهای خود را از هر سو به سوی من پرتاب می‌کند، مرا زخمی می‌کند و رحمی نشان نمی‌دهد.

¹³יסבו עלי רביו יפלח כליותי ולא יחמול ישפך לארץ מררתי׃

¹³ او مانند یک جنگجو حمله می‌کند و پی‌در‌پی مرا زخمی می‌کند.

¹⁴יפרצני פרץ על פני פרץ ירץ עלי כגבור׃

¹⁴ لباس سوگواری پوشیده و در خاک ذلّت نشسته‌ام.

¹⁵שק תפרתי עלי גלדי ועללתי בעפר קרני׃

¹⁵ از بس گریه کرده‌ام، چشمانم سرخ شده و دیدگانم را تاریکی فراگرفته است.

¹⁶פני חמרמרה מני בכי ועל עפעפי צלמות׃

¹⁶ امّا من شخص شریری نیستم و دعای من از صمیم قلب است.

¹⁷על לא חמס בכפי ותפלתי זכה׃

¹⁷ ای زمین، خون مرا مپوشان و مگذار فریاد عدالت‌خواهی من خاموش گردد.

¹⁸ארץ אל תכסי דמי ואל יהי מקום לזעקתי׃

¹⁸ شاهد من در آسمان است و برای من شفاعت می‌کند.

¹⁹גם עתה הנה בשמים עדי ושהדי במרומים׃

¹⁹ دوستان من مسخره‌ام می‌کنند، امّا من سیل اشک را در حضور خدا جاری می‌سازم

²⁰מליצי רעי אל אלוה דלפה עיני׃

²⁰ و پیش او التماس می‌کنم که به عنوان یک دوست به من گوش بدهد و حرفهای مرا بشنود. زیرا بزودی می‌میرم و به جایی می‌روم که از آنجا امید بازگشت نیست.

²¹ויוכח לגבר עם אלוה ובן אדם לרעהו׃

²¹ زیرا بزودی می‌میرم و به جایی می‌روم که از آنجا امید بازگشت نیست.

²²כי שנות מספר יאתיו וארח לא אשוב אהלך׃