¹מענה רך ישיב חמה ודבר עצב יעלה אף׃

¹ پاسخ ملایم خشم را فرو می‌نشاند، امّا پاسخ سخت، خشم را برمی‌انگیزاند.

²לשון חכמים תיטיב דעת ופי כסילים יביע אולת׃

² از زبان شخص دانا حکمت می‌چکد، ولی از دهان شخص نادان حماقت بیرون می‌آید.

³בכל מקום עיני יהוה צפות רעים וטובים׃

³ خدا همه‌جا را زیر نظر دارد و ناظر کارهای مردمان نیک و بد می‌باشد.

⁴מרפא לשון עץ חיים וסלף בה שבר ברוח׃

⁴ سخنان خوب حیات می‌بخشند، امّا حرفهای بد باعث دلشکستگی می‌شود.

⁵אויל ינאץ מוסר אביו ושמר תוכחת יערם׃

⁵ شخص نادان نصیحت والدین خود را بی‌اهمیّت می‌شمارد، ولی فرزند عاقل تأدیب آنها خود را می‌پذیرد.

⁶בית צדיק חסן רב ובתבואת רשע נעכרת׃

⁶ خانهٔ شخص صادق از ثروت پُر است، امّا دسترنج مردم بدکار برای آنها تلخکامی به بار می‌آورد.

⁷שפתי חכמים יזרו דעת ולב כסילים לא כן׃

⁷ دانش توسط اشخاص دانا منتشر می‌شود نه به وسیلهٔ مردم نادان که در آنها راستی نیست.

⁸זבח רשעים תועבת יהוה ותפלת ישרים רצונו׃

⁸ خداوند از قربانی‌های مردم بدکار متنفّر است، امّا از دعای درستکاران خشنود می‌گردد.

⁹תועבת יהוה דרך רשע ומרדף צדקה יאהב׃

⁹ خدا از کارهای بدکاران متنفّر است، امّا پیروان راستی را دوست می‌دارد.

¹⁰מוסר רע לעזב ארח שונא תוכחת ימות׃

¹⁰ کسانی‌که راه راست را ترک کرده‌اند، مجازات سختی در انتظار آنهاست، و اگر نخواهند که تأدیب و اصلاح شوند، خواهند مرد.

¹¹שאול ואבדון נגד יהוה אף כי לבות בני אדם׃

¹¹ حتّی دنیای مردگان از نظر خدا پنهان نیست، پس آیا انسان می‌تواند افکار خود را از او پنهان کند؟

¹²לא יאהב לץ הוכח לו אל חכמים לא ילך׃

¹² کسی‌که کارش مسخره کردن است، از نزدیک شدن به اشخاص دانا خودداری می‌کند، زیرا دوست ندارد که سرزنش آنها را بشنود.

¹³לב שמח ייטב פנים ובעצבת לב רוח נכאה׃

¹³ دلِ شاد، چهره را شاداب می‌سازد، امّا دلِ غمگین، روح را افسرده می‌کند.

¹⁴לב נבון יבקש דעת ופני כסילים ירעה אולת׃

¹⁴ شخص عاقل تشنهٔ معرفت است، امّا شخص نادان خود را با حماقت سیر می‌کند.

¹⁵כל ימי עני רעים וטוב לב משתה תמיד׃

¹⁵ زندگی برای شخص فقیر سراسر زحمت است، همه‌چیز به نظرش بد می‌آید، امّا اگر دلش شاد باشد، از زندگی لذّت می‌برد.

¹⁶טוב מעט ביראת יהוה מאוצר רב ומהומה בו׃

¹⁶ دارایی کم همراه با خداترسی بهتر است از ثروت هنگفتِ با اضطراب.

¹⁷טוב ארחת ירק ואהבה שם משור אבוס ושנאה בו׃

¹⁷ خوردن نان و سبزی در جایی که محبّت هست بهتر است از خوردن کباب در جایی که نفرت وجود دارد.

¹⁸איש חמה יגרה מדון וארך אפים ישקיט ריב׃

¹⁸ شخص تندخو نزاع برپا می‌کند، ولی شخص صبور دعوا را فرو می‌نشاند.

¹⁹דרך עצל כמשכת חדק וארח ישרים סללה׃

¹⁹ راه شخص تنبل با خار پوشیده است، امّا راه آدم درستکار هموار است.

²⁰בן חכם ישמח אב וכסיל אדם בוזה אמו׃

²⁰ فرزندان دانا پدران خود را خوشحال می‌سازند، امّا فرزندان احمق مادران خود را تحقیر می‌کنند.

²¹אולת שמחה לחסר לב ואיש תבונה יישר לכת׃

²¹ آدم احمق از کارهای احمقانه لذّت می‌برد، امّا شخص دانا از راه راست منحرف نمی‌شود.

²²הפר מחשבות באין סוד וברב יועצים תקום׃

²² نقشه‌ای که بدون مشورت کشیده شود، با شکست مواجه می‌گردد؛ امّا مشورت زیاد باعث موفّقیّت می‌شود.

²³שמחה לאיש במענה פיו ודבר בעתו מה טוב׃

²³ جواب درست لذّت‌بخش است و سخنی که به جا گفته شود چه نیکوست.

²⁴ארח חיים למעלה למשכיל למען סור משאול מטה׃

²⁴ راه مردم دانا به سوی حیات بالا می‌رود و آنها را از سقوط در دنیای مردگان باز می‌دارد.

²⁵בית גאים יסח יהוה ויצב גבול אלמנה׃

²⁵ خداوند خانهٔ مردم متکبّر را ویران می‌کند، امّا از دارایی بیوه زنان حفاظت می‌نماید.

²⁶תועבת יהוה מחשבות רע וטהרים אמרי נעם׃

²⁶ خداوند از نقشه‌های پلید متنفّر است، ولی افکار پاک را می‌پسندد.

²⁷עכר ביתו בוצע בצע ושונא מתנת יחיה׃

²⁷ کسی‌که دنبال سود نامشروع می‌رود، به خانوادهٔ خود لطمه می‌زند؛ امّا کسی‌که از رشوه نفرت دارد، زندگی خوبی خواهد داشت.

²⁸לב צדיק יהגה לענות ופי רשעים יביע רעות׃

²⁸ آدم خوب پیش از جواب دادن فکر می‌کند، امّا شخص بد زود جواب می‌دهد و مشکلات به بار می‌آورد.

²⁹רחוק יהוה מרשעים ותפלת צדיקים ישמע׃

²⁹ خداوند از مردم بدکار دور است، ولی دعای اشخاص نیک را می‌شنود.

³⁰מאור עינים ישמח לב שמועה טובה תדשן עצם׃

³⁰ دیدن روی شاد و خندان و شنیدن خبر خوش به انسان خوشی و سلامتی می‌بخشد.

³¹אזן שמעת תוכחת חיים בקרב חכמים תלין׃

³¹ کسی‌که انتقادهای اصلاح کننده را قبول کند، داناست.

³²פורע מוסר מואס נפשו ושומע תוכחת קונה לב׃

³² کسی‌که تأدیب را نپذیرد، خود را حقیر می‌سازد؛ ولی هر که آن را بپذیرد، دانایی کسب می‌کند. خداترسی به انسان حکمت می‌آموزد و فروتنی برای او عزّت و احترام به بار می‌آورد.

³³יראת יהוה מוסר חכמה ולפני כבוד ענוה׃

³³ خداترسی به انسان حکمت می‌آموزد و فروتنی برای او عزّت و احترام به بار می‌آورد.